Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Hastalarında Gordon’un Fonksiyonel Sağlık Örüntüleri Temelli Taburculuk Eğitiminin Telekonferans Yöntemi İle Değerlendirilmesi

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 1, 25 - 33, 30.04.2024

Tuğba Yanık Demir , Elif Karahan

https://doi.org/10.52976/vansaglik.1357504

Öz

Amaç: Plastik ve rekonstrüktif cerrahi hastalarına Gordon’un Sağlık Örüntüleri Modeline göre verilen taburculuk eğitiminin etkinliğini telekonferans yöntemi ile değerlendirmektir.
Materyal ve Metot: Yarı deneysel tasarımda olan araştırmanın örneklemini 60 hasta oluşturdu. Veriler Hasta Tanılama Formu, Taburculuk Eğitimi Memnuniyet Ölçeği, Taburculuk Sonrası Kontrol Listesi Formu ile toplandı. Deney grubundaki hastalara Gordon Fonksiyonel Sağlık Örüntüleri’ne göre hazırlanan evde bakım kitapçığı ile taburculuk eğitimi verildi. Kontrol grubundaki hastalar klinikteki rutin taburculuk eğitimini aldı. Araştırma için etik izin, kurum izni, aydınlatılmış onam alındı.
Bulgular: Deney ve kontrol grubu hastaların özellikleri sırası ile 40,67; 48,40 yaş, %70,0; %73,3 erkek,
%36,7; %63,3’ünün ilkokul mezunu, %70; %76,7’sinin orta gelirli, %33,3; %30’unun daha önce ameliyat geçirdiği belirlendi. Ameliyat sonrasında dikkat edilmesi gerekenler hakkında deney grubunun bilgi puanının daha yüksek olduğu tespit edildi (p<0,05). Deney grubu hastalarının evde bakım ihtiyaçlarını karşılama da daha az sorun yaşadığı ve tüm hastaların memnuniyetlerinin yüksek olduğu belirlendi.
Sonuç: Gordon’un Sağlık Örüntüleri Modeline göre verilen taburculuk eğitiminin etkin olduğu ve telekonferans yönteminin bilgi eksiklerinin giderilmesinde önemli olduğu görüldü.

Anahtar Kelimeler

Hastanın taburcu olması, fonksiyonel performans, telefonla hemşirelik

Etik Beyan

Yazarlar çıkar çatışması olmadığını beyan eder.

Destekleyen Kurum

Yoktur

Teşekkür

Yoktur

Evaluation of Gordon's Functional Health Patterns-Based Discharge Education in Plastic and Reconstructive Surgery Patients by Teleconference Method

Öz

Aim: It is the examination of plastic and reconstructive surgery patients with the weighted teleconference method of discharge education given according to Gordon's Health Patterns Model.
Material and Methods: The sample, which was in the quasi-treatment design, consisted of 60 patients. Data are collected with Patient Diagnosis Form, Discharge Education Satisfaction Scale, Post Discharge Checklist Form. According to the Gordon Functional Health Patterns in experimental use, discharge training was provided with a small home care booklet. Patients in control homes received routine discharge training in the clinic. Ethical permission, institutional permission, and informed consent were obtained for the research.
Results: The characteristics of the patients in the experimental and control groups are as follows, respectively; 40.67; 48.40 years, 70.0%; 73.3% male, 36.7%; 63.3% of them were primary school graduates, 70%; 76.7% of them are middle-income, previously operated 33.3%; 30% was determined. It was determined that the knowledge score of the experimental group about what should be considered after the surgery was higher (p<0.05). It was determined that the patients in the experimental group had less problems in meeting their home care needs and all patients had high satisfaction.
Conclusion: It was seen that the discharge training given according to Gordon's Health Patterns Model was effective and the teleconference method was important in eliminating the information deficiencies.

Anahtar Kelimeler

Functional performance, patient discharge, telenursing.

Kaynakça

• Bıçkı A. (2018). Erişkin Yoğun Bakım Ünitesinden Taburcu Olacak Hastaların Bakım Vericilerine Yönelik “Planlı Taburculuk Eğitiminin” Güvenli Hasta Bakımına ve Bakım Yüküne Etkisi. Yüksek lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bölükbaş N, Irmak B. (2020). Ameliyatım bitti şimdi başka sorunlarım var: Kanıta dayalı uygulamalar ile postoperatif semptom yönetimi. Gürsoy A. (Ed.), Perioperatif Hemşirelikte Kanıta Dayalı Uygulamalar içinde, Türkiye Klinikleri, 1. Baskı. Ankara, 40-49.
• Braimah RO, Ukpong DI, Ndukwe KC, Akinyoola L. (2019). Self-esteem following maxillofacial and orthopedic injuries: Preliminary observations in sub-Saharan Africans. Journal of Oral and Maxillofacial Surgery, 23(1), 71-76.
• Coşkun H, Senture C, Ustunsoz A. (2016). The effectiveness of discharge training for patients after cardiac surgery. Rehabilitation Nursing, 43(2), 1-9.
• Çam R, Asar AS. (2019). Total kalça protezli hastalara verilen taburculuk eğitiminin günlük yaşam aktiviteleri ve yaşam kalitesine etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 12(4), 220-233.
• Çatal AT. (2017). Lomber Disk Hernisi Nedeniyle Cerrahi Tedavi Uygulanan Hastalara Verilen Taburculuk Eğitiminin Anksiyete-Depresyon Durumuna ve Yaşanan Sorunlara Etkisi. Yükseklisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
• Dal Ü, Bulut H, Demir SG. (2012). Cerrahi girişim sonrası hastaların evde yaşadıkları sorunlar. Bakırköy Tıp Dergisi, 8(1), 34-40.
• Demiryas S, Donmez T. (2019). Could early postoperative complications be considered as risk factor for recurrence after pilonidal sinus surgery. Chirurgia, 114(4), 475-486.
• Ercan N. (2020). Pilonidal Sinüs Ameliyatı Olan Hastalara Gordon’un Fonksiyonel Sağlık Örüntüleri’ne Göre Verilen Taburculuk Eğitiminin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Erdek FÖ, Gözütok ÇK, Merih YD, Alioğulları A. (2017). The effects of training inpatients and their relatives about infection control measures and subsequent rate of infection. İstanbul Kuzey Klinikleri, 4(1), 30-36.
• Funderburk CD, Batulis NS, Zelones JT, Fisher AH, Prock KL, Markov NP, et al. (2019). Innovations in the plastic surgery care pathway: Using telemedicine for clinical efficiency and patient satisfaction. Plastic and Reconstructive Surgery, 144(2), 507-516.
• Güçlü A, Kurşun Ş. (2017). Genel cerrahi hastalarının taburculuk eğitim gereksinimleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 20 (2), 107-113.
• Gülşen M, Akansel N. (2020). Effects of discharge education and telephone follow-up on cataract patients' activities according to the model of living. Journal of PeriAnesthesia Nursing, 35(1),67-74.
• Harkness K, Smith KM, Taraba L, MacKenzie CL, Gunn E, Arthur HM. (2005). Effect of a postoperative telephone intervention on attendance at intake for cardiac rehabilitation after coronary artery bypass graft surgery. Heart & Lung, 34(3),179-186.
• Kaya S, Koca GŞ, Kartal N, Çilhoroz Y, Akturan S. (2021). Genel cerrahi polikliniğine başvuran hastaların sağlıklı yaşam biçimi davranışları. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (2), 351-367.
• Körpe G. (2017). Plastik ve rekonstrüktif cerrahi hastalarında benlik saygısı ve hemşirelik yaklaşımı. Sağlık Akademisi Kastamonu, 2(3), 223-231.
• Martinez K, Battaglia R, Start R, Mastal MF, Matlock AM. (2015). Nursing sensitive indicators in ambulatory care. Nursing Economics, 33(1), 59-66.
• Meşe S. (2021). Cerrahi Hastalara Özgü Taburculuk Eğitimi Memnuniyet Ölçeği’nin geliştirilmesi. Turkiye Klinikleri Journal of Nursing Science, 13(4), 759-68.
• Özkan S. (2008). Hemşirelik Öğrencilerinin Eğitim Materyali Hazırlayarak Yaptıkları Öğretimin Hastalardaki Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Pazar B, Taştan S, İyigün E. (2015). Tele sağlık sisteminde hemşirenin rolü. Bakırköy Tıp Dergisi, 11(1), 1-4.
• Pourbalouch O, Navidian A, Askari H. (2019). Assessing the impact of telenursing on self-care in hemodialysis patients: A clinical trial study. Medical-Surgical Nursing Journal, 8(4), 20-25.
• Pozza ED, D’Souza GF, DeLeonibus A, Fabiani B, Gharb BB, Zins JE. (2018). Patient satisfaction with an early smartphone-based cosmetic surgery postoperative follow-up. Aesthetic Surgery Journal, 38(1), 101-109.
• Sarıgöl OY, Karayurt Ö. (2020). Acıktım: Preoperatif beslenmede kanıta dayalı uygulamalar. Gürsoy A. (Ed.) Perioperatif Hemşirelikte Kanıta Dayalı Uygulamalar içinde, Türkiye Klinikleri, 1. Baskı. Ankara, 12-18.
• Sezer Korucu K, Çalışkan Söylemez Ş, Oksay A. (2021). Biyopsikososyal yaklaşım ve gelişim süreci. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 12 (30), 689-700.
• Tore N, Mete O, Gökkurt A, Bağlan Yentür S, Tuna Z, Oskay D. (2016). Gazi Üniversitesi fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü el rehabilitasyonu ünitesi 2011-2015 yılları arası hasta profili. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2),1-9.
• Williams AM, Bhatti UF, Alam HB, Nikolian VC. (2018). The role of telemedicine in postoperative care. mHealth, 4(11),1-9.
• Yıldırım N, Çiftçi B, Kaşıkçı M. (2017). Hemşirelerin hasta eğitimi verme durumu ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Atatürk İletişim Dergisi, 14, 217-231.
• Yılmaz AT, Çulha İ, Kersu Ö, Gümüş D, Ünsal A, Köşgeroğlu N. (2018). Cerrahi hastalarının sağlık algıları ve etkileyen faktörler. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(68), 89-99.
• Yolcu S, Akın S, Durna Z. (2016). Ameliyat sonrası dönemde hastaların hareket düzeyleri ve hareket düzeyleri ile ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 13(2), 129-138