Öz
Karar, karar verme süreci sonucunda ulaşılan son durumdur. İnsanlar,
karar verme sürecinde, elindeki imkânları değerlendirir. Bu süreçte birçok
içsel ve dışsal etkenler karar verme sürecinde etkin rol oynarlar. İnsanlar,
karar verme sürecinde, bulunduğu işletmenin yapısı, bulunduğu bölgenin
kültürü ve politikaları, yaşadığı yerin fiziksel yapısı vb. unsurlardan da
etkilenir. Bu makalede oto galericilerin ikinci el araba satın alırken ve
satarken nasıl karar aldıklarına yönelik bir çalışma yapılmıştır. Çalışmanın
evreni, Van ilindeki galericiler, örneklem ise bu ildeki 40 galericidir. Nitel
araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak,
elde edilen veriler içerik analizi yapılarak ikinci el araba alımında
galericilerin hangi kriterlere göre karar aldıkları incelenmiştir. Bu sonuçlar ile
kriterleri ve kriter ağırlıkları belirlenmiş, ikinci el araba satın alma için bir
model tasarımı yapılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aliprantis, C. D. ve Chakrabarti, S. K. (2000). Games And Decision Making. New York: Oxford University Press. 88-92
- Bağırkan, S. (1983). Karar Verme, İstanbul: Der Yayınları. 3-15. Beach, L. R., ve Mitchell, T. R. (1978). A Contingency model for the selection of decision strategies. Academy of Management Review, 3, 439–449.
- Clemen, R. T. ve Reilly, T. (2001). Making Hard Decisions with Decision Tools, USA: Duxbury Press.
- Driver, M. J., K. R. Brousseau, P. L. Hunsaker. (1990). The Dynamic Decisionmaker Five Decision Styles for Executive and Business Success. Harper & Row: New York.
- Ersever, H. Ö.(1996). Karar Verme Becerileri Kazandırma Programının ve Etkileşim Grubu Deneyiminin Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri Üzerindeki Etkileri, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Harrison, E. F. (1992). Interdiciplinary Models of Decision Making. Management Decision, Vol. 31, No. 8, 27-33.Kvale, S. (2007). Interviews. An Introduction to Qualitative Research Interviewing [Elektronik Sürüm]. Thousand Oaks: Sage Publications.
- Nas, S. (2006). Gemi Operasyonlarının yönetiminde Kaptanın bireysel karar verme süreci Analizi ve Bütünleşik bir model uygulaması (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Sosyal Bilimler Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Nezu, A. M. (1985). Differences in psychological distress between effective and ineffective problem solvers. Journal of Counseling Psychology, 32(1), 135.
- Noone, J. (2002). Concept Analysis of Decision Making. Nusing Forum, Volume 37, No. 3:21-32.
- Payne, J. W., Bettman, J. R., & Johnson, E. J. (1993). The adaptive decision maker. Cambridge University Press. Newyork, ss. 330.
- Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods [Elektronik Sürüm]. Sage Publications Inc. Phillips, S. D., Pazienza, N. J., & Ferrin, H. H. (1984). Decisionmaking styles and problem-solving appraisal. Journal of Counseling Psychology, 497-502.
- Raiffa, H. (1970). Decision Analysis Introductory Lectures on Choices Under Uncertainty. USA: Addision-Wesley Publishing Company, Inc., 7-8
- Schofield, J. W. (2002). "Increasing the generalizability of qualitative research". The qualitative researcher's companion , 171-203.
- Thompson, G. E. (1982). Management Science: An Introduction to Modern Quantitative Analysis and Decision Making. Florida: Robert E. Krieger Publishing Company,3-26.
- Thunholm, P. (2004). Decision-Making Style: Habit, Style or Both? Personality and Individual Differences, 931–944.
- Türnüklü, A. (2000). "Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel biraraştırma tekniği: Görüşme". Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi , 6 (4), 543-559.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Ekonomi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 17 Mayıs 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 7 |
