Arı Yetiştiriciliğinin Genel Yapısı Sivas, Türkiye

Yıl 2023, Cilt: 18 Sayı: 2, 65 - 70, 16.08.2023

Erhan Arslan

Öz

Bu çalışmayla yüzölçümü geniş bir alana yayılan Sivas ilinde arıcılık faaliyetlerinin düzeyi ve buna bağlı olarak bal üretimi ile yan ürünlerinin üretiminin teknik, ekonomik ve pazar-piyasa olanakları değerlendirilmiştir. Bununla birlikte arıcılık ile ilgili çalışmalara kaynak teşkil etmesi öngörülmüştür. Sivas ili merkez ve 16 ilçede halen mevcut olan 2097 arıcılık işletmesinden toplam 325 işletmede anket çalışması yapılmıştır. Elde edilen veriler uygun istatistiksel metotlar göz önünde bulundurularak değerlendirilmiş ve Sivas ilinde arıcılığın mevcut durumu, problemleri ve gelişme
olanakları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Yetiştiricilerin sert ve uzun geçen kış şartları, kışlatma problemleri, kaliteli ve bölgeye uygun ana arı sıkıntısı, üretilen balın pazar-piyasa olanağını bulamaması, örgütlerin faaliyetlerinin yetersiz olması gibi sıkıntıları olduğu görülmüştür. Bu tespitlerle ilgili kovan sayısının eğitimle artırılması, gezginciliğin teşviki ve örgütlerin hükümet programları
ile karşılıklı projeler üretmesi kovan başına bal üretimini artıracağı kanaatine varılmıştır. Bal üretiminin artması ve uygun pazar şartlarının bulunmasıyla kırsal kesimin gelirinde artış olacağı gibi
nüfus göçünün de önüne geçilecektir

Anahtar Kelimeler

Arı yetiştiriciliği, bal üretimi, koloni sayısı, sosyo-ekonomik yapı, Türkiye

General Beekeeping Structure in Sivas, Türkiye

Öz

In this study, the level of beekeeping activities in Sivas, which has a wide area, and the technical, economic, and market possibilities of honey production and its by-products were evaluated. As
well as, it is foreseen to be a source for studies on beekeeping. A survey was conducted in a total of 325 enterprises out of 2097 beekeeping enterprises existing in Sivas province center and in 16
districts. The data obtained were evaluated by considering appropriate statistical methods and the current situation, problems, and development opportunities of beekeeping in Sivas province
were tried to be revealed. It has been observed that breeders have problems such as harsh and long winter conditions, wintering problems, shortage of quality and suitable queen bees, inability
to find the market opportunity for the produced honey, and insufficient activities of the organizations. It has been concluded that increasing the number of hives through education, encouraging wandering, and producing mutual projects with government programs will increase honey production per hive. With the increase in honey production and the availability of suitable market conditions, the income of the rural people will increase as well as population migration will be prevented.

Anahtar Kelimeler

Beekeeping, honey production, number of colonies, socioeconomic structure, Türkiye

Kaynakça

• 1. Karacaoğlu M, Gençer HV, Uçak AK, Kahya Y. Arıcılık sektöründe mevcut durum kısıtlar ve fırsatlar. Türkiye ziraat mühendisliği IX. Tekn Kongresi Bildiriler Kitabı. 2020;2:159-174.
• 2. Polat R, Esİm N, Ürüşan Z, Caf A, Ahıskalı M, Canlı D. Solhan (Bingöl) Florasının arıcılık açısından değerlendirilmesi. Türk Doğa ve Fen Dergisi. Yıl 1. 2020;9(Özel Sayı):1-10. [CrossRef]
• 3. Kuvancı A. Bal Arılarının Polinasyona(Tozlaşma) olan etkisi. Arıcılık Araştırma Enstitüsü Derg. Yıl 1. 2009;2(12):12-15.
• 4. Sıralı R, Uğur A, Türkmen M. Bal Arılarının sebze Üretimindeki rolü. Arıcılık Araştırma Enstitüsü Derg. Yıl 3. 2011;3(6):3-6.
• 5. Kumova U, Korkmaz A. Türkiye arı yetiştiriciliğinde Çukurova bölgesinin yeri ve önemi. Hayvansal üretim. 2000;41:48-54.
• 6. GüneşdoğduM. Bal Arısı Kolonilerinde Bulunan Arı Zararlısı Ile Savaşımda Erkek Arı Gözlerini Tuzaklama Yöntemi Etkinliğinin Araştırılması. Ömer Halis Demir Üniv. Turkiye: Fen Bilimleri Enstitüsü; 2019.
• 7. Erkan C. Van İli Bahçesaray İlçesi Arıcılık Faaliyetleri ve Sorunları, Y.Y.Ü. Turkiye: Fen Bilimleri Enstitüsü; 1998.
• 8. Uzundumlu AS, Aksoy A, Işık HB. Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl İli örneği, Atatürk Üniv. Ziraat Fak Derg. 2011;42(1):49-55.
• 9. Kutlu MA. Gaziantep ili arıcılık düzeyinin saptanması, sorunları ve çözüm yolları. TTDBD. 2014;1(4):481-484.
• 10. Tunca Rİ, Çimrin T. Kırşehir ilinde bal arısı yetiştiricilik aktiviteleri üzerine anket çalışması, Iğdır Üniversitesi Fen bilimleri Enstitüsü. Dergisi. 2012;2(2):99-108.
• 11. Sıralı R, Doğaroğlu M. Trakya bölgesi arı hastalıkları ve zararlıları üzerine anket sonuçları. Uludağ Arıcılık Dergisi. 2005;5:71-78.
• 12. Çakmak İ, Aydın L. Seven S. ve ark. Güney Marmara bölgesinde arıcılık anket sonuçları. Uludağ Arıcılık Derg. 2003;3(1):31-36.
• 13. Türkiye Istatistik Kurumu, 2013. Hayvansal üretim istatistikleri, İller bazında bal verimi. Türkiye.
• 14. Çözüm Araştırma. http://www.cozumarastirma.com.tr/Default.asp?P=0&K=0&K1=60; 2014. Accessed 05.02.2014.
• 15. Kekeçoğlu M, Gürcan EK, Soysal Mİ. Türkiye arı yetiştiriciliğinin bal üretimi bakımından durumu. JOTAF. 2007;4(2):227-236.
• 16. Soysal Mİ, Gürcan EK. Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Trakya Üniversitesi Ziraat Fakültesi. 2005;2(2):161-165.
• 17. Günbey VS. Gezginci Arıcılık. Arıcılık Araştırma Dergisi. Yıl 1. 2009;1(40):40-43.
• 18. Köseoğlu M. TeKnik Arıcılık Koşulları ve İlkbahar Bakımı. Hasad Yayıncılık Dergisi. 2009;(287):42-49.
• 19. Özcan İ. Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Arıcılık Faaliyetleri. Arıcılık Araştırma Dergisi. Yıl 1. 2009;2:35-38.
• 20. Seven İ, Akkılıç ME. Elazığ’daki arıcılık işletmelerinin üretim ve pazarlama problemlerinin tespiti ve çözüm önerileri, Lalahan hay. Araşt Enst Derg. 2005;45(2):41-52.
• 21. Çetin M. Bal Arısı(Apis mellifera L.,) Kolonilerinde Varroa destructor’un Kontrolünde Bitkisel, Kimyasal ve Biyoteknik Uygulama Yöntemlerinin Karşılaştırılması [Yüksek Lisans Tezi]. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, 2010.