Hegel’in Tinin Görüngübilimi’nin en hacimli bölümü kitaba da adını
veren “Tin” bölümüdür. Kitaptaki en hacimli alt-bölüm ise “Tin”
bölümündeki “Kendine Yabancılaşmış Tin. Kültür”dür. Tarihsel olarak
düşünüldüğünde bu bölüm, antik dünyanın çöküşünü izleyen dönemle
başlayıp Fransız Devrimine kadar olan zaman dilimini kapsar. Hegel
“Kültür” başlığında bu dönemi ele alır. “Kültür dünyası” politikanın ve
ekonominin ağırlık kazandığı reel bir dünya olduğu kadar inancın ve
Aydınlanma’nın da ideal dünyasıdır. Hegel’in bu bölümün yazımında en çok
yararlandığı Diderot’un Rameau’nun Yeğeni’nde hicvettiği saray kültürü,
bu bölümün konusunu oluşturur. “Tinin yabancılaşması” deyimi Diderot’un
bu yapıtında geçer. Genel olarak “yabancılaşma,” “devlet iktidarı,”
“zenginlik,” “inanç,” “Aydınlanma,” “devrim,” “terör,” vb. gibi
kavramlarla işlenen bu bölüm Marx’ın 1844 Elyazmaları’nın da başlıca
referans noktasıdır. Bu çalışma, Hegel’in Tinin Görüngübilimi’ndeki
“kültür” bölümünün bir analizi üzerinden Marx’ın Hegel eleştirilerine
karşı Hegel’i savunmayı amaçlar.
Kendinin-bilinci Tin Yabancılaşma Dışlaşma Kültür İnanç Aydınlanma
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2016 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 4 |