The mass protests of 2011 emanated in the Middle East, also known as ArabSpring, have not spread to Algeria that shares many socio-economic similarities with Tunisia and Egypt. The protest movement called NationalCoordination for Change and Democracy CNCD has not mobilized theAlgerian society accustomed to localized protests that have been an endemicfeature of social life since the 1980s. Starting with the presumption that political and economic measures taken by Algerian government in view of theprotests can partly explain the inhibited growth of protest movements, thispaper aims at providing a preliminary discussion on why Algeria has remainedimmune to the Arab Spring so far by examining the nature of the protestmovement, political and socio-economic past of the country with a particularemphasis on the violent civil war that marked the 1990s, political reforms andeconomic measures to contain the protests and international public opinion onAlgeria. The paper reviews the literature on collective memory of Algeriansabout the violent past and political economy of rent, and refers to securityconcerns to provide possible explanations for social disregard for protestmovements demanding political change. This article uses document analysisas its main method
2011’de Orta Doğu’da başlayan ve Arap Baharı olarak adlandırılan kitleselprotestolar, Tunus ve Mısır ile sosyo-ekonomik benzerlikler taşıyan Cezayir’ipek etkilememiştir. Değişim ve Demokrasi için Ulusal Koordinasyon CNCD adlı protesto hareketi, 1980’lerden bu yana yerel protestoların toplumsal hayatın bir parçası olduğu Cezayir’de halkı mobilize edememiştir. Buçalışma, Cezayir hükümetinin aldığı siyasi ve ekonomik önlemlerin protestohareketinin yaygınlaşmamasını kısmen açıklayabileceği varsayımından hareketle, Cezayir’in neden şu ana kadar Arap Baharına istisna teşkil ettiğine dair görüşleri incelemektedir. Bu kapsamda, protesto hareketinin özellikleri,1990’lara damgasını vuran iç savaş başta olmak üzere ülkenin siyasi ve sosyo-ekonomik geçmişi, protestoları önlemek amacıyla alınan siyasi ve ekonomik önlemler ve uluslararası kamuoyunun değerlendirmeleri ele alınmaktadır.Çalışmada, Cezayir halkının geçmişte yaşanan şiddetli iç savaş ile ilgili kolektif hafızası, ranta dayalı ekonomi politik ile ilgili literatüre ilaveten güvenlik mülahazaları değerlendirilerek toplumun siyasi değişime yönelik protestohareketlerine neden kayıtsız kaldığı açıklanmaya çalışılacaktır. Yöntem olarakbelge analizi kullanılmaktadır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 22 |