Günümüzde tanıklı resüsitasyon girişimine ilişkin sağlık persofesyonellerinin düşünceleri
ile ilgili birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen çocuk kliniklerinde yapılan çalışmalar yetersizdir.
Amaç: Bu çalışmanın amacı pediatri kliniklerinde çalışan sağlık profesyonellerinin, resüsitasyona
tanıklık hakkındaki düşüncelerini belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı nitelikteki
çalışma, Ocak-Nisan 2011 tarihleri arasında, bir Üniversite Hastanesinin, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
kliniğinde yürütülmüştür. Çalışmanın örneklemini 203 sağlık profesyoneli oluşturmuştur.
Veriler araştırmacılar tarafından literatür verilerine dayalı olarak geliştirilen, 26 sorudan oluşan
“veri toplama formu” ile elde edilmiştir. Bulgular: Resüsitasyonu sonlandırmada çalışanların %63’ü
son kararın ekip tarafından verilmesi, %85,2’si resüsitasyon sırasında ailenin bulunmaması gerektiğini
düşündüğü ve %9,8’inin resüsitasyon sırasında ailelerin bulunmasına izin verdiği belirlendi.
Çalışanların %73,8’inin resüsitasyon sırasında ailenin olmasının sıkıntı yaratacağını düşündüğü gö-
rüldü. So nuç: Sağlık profesyonellerinin büyük bölümünün tanıklı resüsitasyonu desteklemediği,
resüsitasyon sırasında ailenin olmasının sıkıntı yaratacağını düşündüğü ve çalışanların duruma hazır
olunmadığı anlaşılmaktadır.
Nowadays, the idea of witnessed resuscitation on health persofesyonel have been many
studies dealing with. However, clinical studies in children are lacking. Objective: The aim of this
study of health care professionals working in pediatric clinics, to determine their thoughts about
witnessing. Material and Methods: A descriptive study was conducted between January-April 2011
in the University Hospital, Children's Health and Disease in the clinic. The study sample consisted
of 203 healthcare professionals. Based on literature data developed by researchers, including questions
26 "data form" was obtained by. Results: 63% of respondents in terminating resuscitation final
decision to be given by the team, 85.2% should have thought that the absence of family during resuscitation
and 9.8% of families during the resuscitation were not allowed to. Of respondents 73.8%
during the resuscitation of the family was seen that this would not create problems. Conclusion:
Health professionals that support the majority of witnessed resuscitation, resuscitation during the
family's belief that this would not create problems and lack of readiness to employee status is understood.
Diğer ID | JA35UF59PG |
---|---|
Bölüm | Araştıma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 16 Sayı: 1 |
Bu derginin içeriği Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı kapsamında lisanslanmıştır.