Üniversite Öğrencileri Drama Dersini Neden Seçiyorlar? : Ankara Üniversitesi Örneği

Yıl 2022, Cilt: 17 Sayı: 2, 139 - 162, 06.09.2022

Gökhan Karaosmanoğlu , İhsan Metinnam

Öz

Örgün eğitimde farklı yaş gruplarında zorunlu ya da seçimlik bir ders olarak okutulan dramayı üniversite öğrencileri farklı nedenlerle seçmektedir. Drama, farklı fakültelerde ve farklı bölümlerde eğitim alan üniversite öğrencileri için kültür ve sanat konusunda kendilerini geliştirecekleri derslerden biridir. Bu araştırmada drama dersi alan üniversite öğrencilerinin dramayı nasıl tanımladıkları, drama dersini seçmelerinin nedenlerini ve ders konusundaki beklentilerini belirlemek amaçlanmaktadır. Temel nitel araştırmanın kullanıldığı araştırmada 115 üniversite öğrencisine amaçlı örneklem yoluyla ulaşılmıştır. Araştırmada veriler “Seçmeli Drama Dersi Hazırbulunuşluğu Belirleme Formu” ile toplanmış, verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre katılımcılar dramayı genellikle tiyatro ile ilişkilendirmişler, dramanın tiyatro ya da tiyatronun bir dalı olduğunu ifade etmişlerdir. Katılımcıların drama dersini gelişimlerine katkı sağlaması (okunan bölüme katkı sağlama, kendisinin farklı yönlerini keşfetme, eğlenme, merak etme), sanata ve sahne sanatlarına ilgi duymaları, tiyatro ve drama konusunda kendilerini geliştirmek amacıyla seçtiği görülmüştür. Katılımcıların dersten beklentileri kendilerini geliştirmek (iletişim becerileri, özgüven, farklı bakış açıları, yaratıcılık, hayal gücü, empati, sosyalleşme, eğlenme, rahatlama, kendini keşfetme gibi alanlarda), tiyatroda (oyunculuk, tiyatro kuram bilgisi, sahneleme, dramatik yazarlık, oyun metinleri okuma, yeni bakış açıları) ve dramada (drama alan bilgisi, doğaçlama becerisi) gelişim sağlamaktır. Araştırma sonuçları göz önünde bulundurularak drama dersi içeriklerinin üniversitelerde daha iyi tanıtılması ve öğrencilerin drama dersini bu doğrultuda seçmeleri önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Seçmeli drama dersi, yaratıcı drama, drama dersinden beklentiler, yükseköğretim, üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2019). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
• Adıgüzel, Ö. ve Metinnam, İ. (2021). The need for the bachelor of creative drama in higher education of Turkey: Insights from experts. İlkogretim Online - Elementary Education Online, 20 (1), 628-64
• Anderson, M. (2005). New stages: Challenges for teaching the aesthetics of drama online. The Journal of Aesthetic Education, 39(4), 119-131.
• Bolton, G. (2007). A history of drama education: A search for substance. In L. Bresler (Ed.) International Handbook of Research in Arts Education, 45-62. New York: Springer Publishing.
• Bowell, P. ve Heap, B. (2019). Süreçsel dramada planlama (Çev. Ed. C. Karadeniz). Ankara. Pegem Akademi Yayınları.
• Durdukoca, Ş. F. (2015). Okulöncesi Öğretmen Adaylarının Bir Ders ve Öğretim Tekniği Olarak Dramaya Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1) (2015), 153-174
• Eriksson, S., A. (2007). Looking at the past from stepping into the Future: background reflections for drama in the curriculum of the 21st century. In J, Shu & P., Chan (Eds.), Planting trees of drama with global vision in local knowledge: IDEA 2007 Dialogues (pp. 371-384). IDEA Publications, Hong Kong Drama/Theatre and Education Forum, Hong Kong.
• John, P. D. (2006). Lesson planning and the student teacher: re‐thinking the dominant model. Journal of curriculum studiesi 38(4), 483-498.
• Hornbrook, D. (1989). Education and dramatic art. Oxford, Basil, Blackwell.
• Landy, R. J. & Montgomery, D. T. (2012). Theatre for change education, social action and therapy. Hampshire: Palgrave Macmillan.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research a guide to design and implementation. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
• Merriam, S. B. & Tisdell, E. J. (2016). Qualitative research a guide to design and implementation. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
• Merriam, S. B. & Grenier, R. S. (2019). Qualitative research in practice examples for discussion and analysis. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Brand.
• McConnell, C. & Bradley, C. & Uhrmacher, P. B. (2020). Lesson planning with purpose five approaches to curriculum design. Newyork: Teachers College Press.
• O’Toole, J & Stinson, M. & Moore, T. (2009). Drama and curriculum a giant at the door. Berlin: Springer.
• Özçelik-Çetin, A. ve Öztürk, A. (2013). Yaratıcı drama alanında Gavin Bolton’ın drama anlayışı. Yaratıcı Drama Dergisi, 8(16), 1-14.
• Patton, M. Q. (2015). Qualitative research & evaluation methods. California: Sage Publications.
• San, İ. (2016). Tiyatroya rağmen yaratıcı drama. Yaratıcı Drama Dergisi, 1 (1), 5-16. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/ydrama/issue/13562/164219
• Slade, P. (1954). Child Drama. London: University of London Press.
• Thorkelsdóttir, R. B. (2016). Understanding drama teaching in compulsory education in Iceland A micro-ethnographic study of the practices of two drama teachers (Unpublished doctoral dissertation). Norwegian University of Science and Technology, Trondheim, Norway.
• Taylor, P. and Warner, C. D. (2006). Structure and spontaneity the process drama of Cecily O’Neill. Stoke on Trent: Trentham Books Limited.
• Taylor, P. (2020). Drama sınıfı eylem yansıtma dönüştürme (Çev. Ed. İ. Metinnam). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Uhrmacher, P.B. (2009). Toward a theory of aesthetic learning experiences. Curriculum Inquiry, 39(5), 613-636.
• Way, B. (1967). Development through drama. London: Longman Publishing.
• Yıldırım A, Şimşek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, E. (2021). Temel eğitim düzeyinde drama yönteminin etkililiği üzerine bir meta araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Yin, R. K. (2016). Qualitative research from start to finish. New York: The Guilford Press.
• Yükseköğretim Kanunu, T.C. Resmî Gazete, 17506, 6 Kasım 1981.