ossicular
replacement prosthesis in ossiculoplasty. Data on the use
of the head of the malleus for partial ossicular reconstruction
is quite limited in the literature. The main objective of our
study is to compare the functional and anatomic outcomes
of ossiculoplasty using an autograft head of the malleus and
hydroxyapatite partial ossicular replacement prosthesis (HAPORP)
in Austin-Kartush type A ossicular chain defect.
Material and Methods: Patients who underwent surgery due
to attic cholesteatoma and had Austin-Kartush type A ossicular
chain defect (with intact and mobile stapes, no incus, or
not used as an autograft in ossiculoplasty) were included in the
study. The patients were divided into two groups according to
the material used for ossiculoplasty: those with malleus head
(Group I) and those with HA-PORP (Group II). The groups
were compared in terms of hearing gains obtained from the
results of pre-and post-operative hearing tests, prosthesis extrusion
rates, and recurrent cholesteatoma development rates.
Results: Postoperative air-bone gap (ABG) values were significantly
lower in group I. Postoperative ABG gains were also
significantly higher in group I. Functional success rates (postoperative
ABG ≤20 dB) were higher in Group I (65%) than in
Group II (50%), but the difference was not significant. Prosthesis
extrusion rates were significantly higher in Group II; there
were no differences between the groups in terms of recurrent
cholesteatoma.
Discussion and Conclusion: When the incus is not available
for ossiculoplasty, the head of the malleus can be considered as
the first choice because it is biocompatible, cost-free, and has
low extrusion rates compared with HA-PORP.
hydroxyapatite ossicular replacement prostheses ossiculoplasty PORP
Amaç: Ossiküloplastide parsiyel kemikçik replasman protezi olarak çok
çeşitli materyaller kullanılmaktadır. Literatürde parsiyel kemikçik rekonstrüksiyonu
için malleus başının kullanımına ilişkin veriler oldukça
sınırlıdır. Bu çalışmanın temel amacı, Austin-Kartush tip A kemikçik
zincir defektinde otogreft malleus başı ile hidroksiapatit parsiyel kemikçik
replasman protezinin (HA-PORP) fonksiyonel ve anatomik sonuçlarını
karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya attik kolesteatomu nedeni ile ameliyat edilen
ve Austin-Kartush tip A kemikçik zincir defekti saptanan ( stapes’i
sağlam ve hareketli, incus’u olmayan veya ossiküloplastide otogreft olarak
kullanılabilir durumda olmayan) hastalar dahil edildi. Hastalar ossiküloplastide
kullanılan materyale göre iki gruba ayrıldı: malleus başı kullanılanlar
(grup I) ve HA-PORP kullanılanlar (grup II). Gruplar ameliyat
öncesi ve sonrası işitme testi sonuçlarından elde edilen işitme kazançları,
protez atılma oranları ve rekürren kolesteatom gelişme oranları açısından
karşılaştırıldı.
Bulgular: Grup I'de postoperatif hava-kemik aralığı (HKA) değerleri istatistiksel
olarak anlamlı düzeyde düşüktü. Postoperatif HKA kazançları da
Grup I’de istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti. Fonksiyonel başarı
oranları (postoperatif HKA ≤20 dB) grup I'de (% 65), grup II'ye (% 50)
göre daha yüksekti, ancak fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Grup
II'de protez atılma oranı anlamlı olarak daha yüksekti, nüks kolesteatom
gelişimi açısından gruplar arasında fark bulunmadı.
Tartışma ve Sonuç: Ossiküloplasti için inkus mevcut veya kullanılabilir
durumda olmadığında malleus başı biyouyumlu, maliyetsiz ve HAPORP'a
göre düşük ekstrüzyon oranlarına sahip olduğu için ilk seçenek
olarak düşünülebilir.
hidroksiapatit; kemikçik replasman protezi; ossiküloplasti; PORP
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2021 |
Gönderilme Tarihi | 17 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 3 |