THE VIOLIN AS A PROPAGANDA IN NAZI GERMANY: GOEBBELS' STRADIVARIUS

Yıl 2023, , 511 - 528, 31.12.2023

Halide Karabiber , Nilgün Doğrusöz Dişiaçık

https://doi.org/10.51576/ymd.1400548

Öz

ABSTRACT
For centuries, political leaders have used propaganda to legitimize their actions in the eyes of the public and to gain their voluntary support. World War II (1939-1945) is an important example of this. The use of art as a propaganda tool is one of the most well-known features of the process. In this process where many artistic productions were turned into "useful" propaganda materials, violin making was also turned into an element of propaganda. During the Third Reich (1933-1945), propaganda minister Joseph Goebbels (1897-1945), the leader of the Reich Chamber of Culture, presented Japanese violinist Nejiko Suwa (1920- 2012), with a violin allegedly made by Antonio Stradivari (1644-1737). Thus, Stradivari and his violin became an image of a "superior race". This intersection both influenced the present of the site and gave the violin different symbolic meanings.
This article is an interdisciplinary study that examines the use of a "Stradivari made" violin as a propaganda tool by Goebbels through the concept of "superior race". As a result of the study, it is concluded that the violin, which is an important part of the cultural identity of the Jewish race, has gained a multiple symbolic meaning as of this process, that the violin has become the propaganda object of a new project as a cultural reminder image for the Jewish race, while still bearing the traces of "superior human" idealism, on the other hand, the image of "superior human" has been effective in shaping the place of the instrument in the world market and the perception of the value of the "handmade violin" for many other reasons.

Anahtar Kelimeler

II. World War, Propaganda, violin making, superior race, Antonio Stradivari

NAZİ ALMANYASI’NDA BİR PROPAGANDA ARACI OLARAK KEMAN: GOEBBELS’İN STRADİVARİUS'U

Öz

ÖZ
Yüzyıllar boyunca siyasi liderler eylemlerini halk gözünde meşru kılmak ve toplumun gönüllü desteğini almak amacıyla propagandayı kullanmışlardır. II. Dünya Savaşı (1939-1945) bu durumun önemli örneklerini barındırır. Sanatın bir propaganda aracı olarak kullanılması ise sürecin en bilinen özelliklerinden birisidir. Pek çok sanatsal üretimin “kullanışlı” bir propaganda malzemesine dönüştüğü bu süreçte, keman yapımcılığı da bir propaganda unsuru haline getirilmiştir. Üçüncü Reich döneminde (1933-1945) Reich Kültür Odasının lideri propaganda bakanı Joseph Goebbels (1897-1945), Japon keman sanatçısı Nejiko Suwa’ya (1920- 2012), Antonio Stradivari (1644-1737) tarafından yapıldığı iddia edilen bir keman hediye eder. Böylelikle Stradivari ve kemanı bir “üstün ırk” imgesine dönüşür. Bu kesişme alanın hem bugününde etkili olmuş hem de kemana farklı simgesel anlamlar kazandırmıştır.
Bu makale, “Stradivari yapımı” bir kemanın Goebbels tarafından bir propaganda aracı olarak kullanmasını “üstün ırk” kavramı üzerinden inceleyen disiplinlerarası bir çalışmadır. Çalışma sonucunda Yahudi ırkının kültürel kimliğinin önemli bir parçası olan kemanın bu süreç itibariyle çoklu bir simgesel anlam kazandığı, kemanın bugün hala “üstün insan” idealizminin izlerini taşırken bir yandan da Yahudi ırkı açısından kültür hatırlatıcı bir imge olarak yeni bir projenin propaganda nesnesi haline geldiği, öte yandan çalgının dünya pazarındaki yerinin şekillenmesinde ve “el yapımı keman”ın değerliliği algısının yerleşiminde “üstün insan” imgeleminin başka birçok nedenle birlikte etkili olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

II. Dünya Savaşı, propaganda, Keman yapımcılığı, üstün ırk, Antonio Stradivarius

Kaynakça

• Chomsky, N. (1997). What makes mainstream media mainstream. Z magazine, 10(10), 17-23.
• Cull, N. J., Culbert, D. H., & Welch, D. (2003). Propaganda and mass persuasion: A historical encyclopedia, 1500 to the present. ABC-clio.
• Dinsmore, B. L. (2011). Art as Propaganda in Nazi Germany, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). California Polytechnich State University, California.
• Kaya, E. E., & Durgun, Ş. (2020). Irkçılığın dönüşümü: kavramsal ve kuramsal bir analiz. Akademik Hassasiyetler, 7 (13), 79-102.
• Kirik, A. M., & Arvas, N. (2014). Sömürgecilik ve ırkçılık olgusu bağlamında piyanist filminin gösterge bilimsel analizi. Intermedia International E-journal, 1 (1), 46-65.
• Küçükebe, M. (2012). Geçmişin Yeniden İnşası: Günümüz Cremona Keman Yapımcılığında Otantisite ve Mesleki Örgütlenme, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Lee, K. (2014). Japanese Musicians Between Music and Politics During WWII: Japanese Propaganda in the Third Reich. Itinerario, 38 (2), 121-138. DOI: 10.1017/S0165115314000382.
• Örs, H. B. (2008). 19. yüzyıldan 20. yüzyıla modern siyasal ideolojiler. Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Pace, I. A. N. (2022). Music and Internationalism in Nazi Germany: Provenance and Post-War Consequences. Journal of the Royal Musical Association, 147 (2), 594-616. DOI: 10.1017/rma.2022.28.
• Papadopoulou, I. I., Veneti, A. (2005, April). Committed art and propaganda. In 55th Annual PSA Conference, University of Leeds/ UK.
• Shapreau, C. (2009). The Stolen Instruments of the Third Reich. Strad, 120(1436), 32-+.
• Steinweis, Alan E. Studying the Jew Scholarly Antisemitism in Nazi Germany. Cambridge, MA: Harvard Univ., 2006.
• Taylor, P. M. (2013). Munitions of the mind: A history of propaganda from the ancient world to the present era. In Munitions of the Mind. Manchester University Press.
• Welch, David. The Third Reich: Politics and Propaganda. 2nd ed. New York: Routledge, 2002.
• https://www.nytimes.com/2012/09/23/arts/music/nejiko-suwa-and-joseph-goebbelss-gift.html (erişim tarihi: 25.05.2023)
• https://www.violinist.com/blog/Ku92me/20133/14469/ (erişim tarihi: 20.11.2023)
• https://sozluk.gov.tr/ (erişim tarihi: 20.11.2023)
• http://pallas.cegesoma.be/pls/opac/plsp.getplsdoc?lan=E&htdoc=general/opac.htm (erişim tarihi: 20.11.2023)
• https://www.thestrad.com/the-stolen-instruments-of-the-third-reich/5470.article (erişim tarihi: 27.12.2023)
• https://www.geigenbauschule.ch/fr/4-5-april-2022-tagung-provenienzforschung/ (erişim tarihi: 27.12.2023)