Objective: This study aims to determine women's self-efficacy level in managing work-family conflict and their methods of dealing with it. Method: The data of this descriptive study were collected from 334 women working during the pandemic using an online survey, an individual introduction form, and the Self-Efficacy Scale for Managing Work-Family Conflict. Descriptive statistics, t-tests, and the One-way ANOVA test analyzed the data. Results: According to the study, 58.4% of women reported no conflicts. However, the mean self-efficacy score was 52.35 ± 11.61. The women who worked from home and spent more time with their families had higher self-efficacy. Women under 40 with postgraduate education, working in healthcare, and experiencing adverse effects on work had lower self-efficacy. Regarding conflict resolution, 30% of women utilized intra-family communication and cooperation, while 27% could not. Conclusion: The pandemic has significantly changed our work habits, and unfortunately, women have been disproportionately affected in multiple aspects, including work, family, and health. Although women who work from home may be able to handle conflicts effectively, they must receive training to protect their psychological well-being and manage work-family conflicts more efficiently.
Amaç: Bu çalışmanın amacı pandemi döneminde çalışan kadınların iş-aile çatışmasını yönetme öz-yeterlilik düzeyi ve çatışma ile baş etme yöntemlerinin araştırılmasıdır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılan bu çalışmanın verileri, pandemi sırasında çalışan 334 kadından online anket yöntemi ile birey tanıtım formu ve İş ve Aile Çatışmasını Yönetme Öz-Yeterliği Ölçeğiyle toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, t testi ve One-way ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan kadınların %58,4’ü iş-aile çatışması yaşamadığını belirtirken, iş-aile çatışmasını yönetme öz-yeterlilik düzeyi 52,35±11,61 olarak bulunmuştur. Pandemi sırasında evden çalışan ve aileleriyle daha fazla zaman geçiren kadınların iş-aile çatışmasını yönetme konusunda daha yüksek öz yeterliliğe sahip olduğu bulunmuştur. Ayrıca 40 yaş altı, lisansüstü eğitim alan, sağlık personeli olarak çalışan, çalışma hızı, kalitesi ve sağlık durumu olumsuz etkilenen kadınların öz-yeterlilik düzeyi daha düşük bulunmuştur (p<0,05). Kadınların %30’u çatışma ile baş ederken en çok aile içi iletişim/konuşarak/iş birliği yöntemini kullandığı ve %27’sinin ise sorunu çözemediği belirlenmiştir. Sonuç: Pandemi döneminde çalışma şeklinin değişmesi kadınları iş, aile ve sağlık gibi birçok yönden olumsuz olarak etkilemiştir. Evden çalışan kadınların çatışmayı yönetme öz-yeterliliği yüksek olmasına rağmen iş ve aile yaşamı arasındaki dengeyi sağlayabilmek için psikolojik sağlıklarının korunması ve iş-aile çatışmasını yönetme konusunda eğitim ile desteklenmeleri önerilmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 13 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 20 Ocak 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 6 Sayı: 1 |