Rapid urbanization, migration and population growth induced demands exceed the carrying capacity of the cities and thus the existing urban infrastructure becomes insufficient. Developments in social life in the metropolitan cities, technological progresses and the related increase in the movements caused introduction of noise to the people’s lives. Increase in the length and number of the highways for intra-city transportation in addition to changing life styles cause an increase in the densities, which results in noise pollution in the cities and on the main roads. Noise preventing structures are used to prevent/reduce the noise pollution caused by intra-city transportation. Among these structures, noise barriers and plants as live materials play an active role. In this study, noise sources in the intra-city transportation are described and effectiveness of the measures to reduce noise pollution is discussed.
Hızlı kentleşme, göç ve nüfus artışı kentlerin taşıma kapasitesini zorlamakta ve buna bağlı olarak mevcut kentsel altyapı yetersiz kalmaktadır. Metropol kentlerde sosyal hayatta yaşanan gelişmeler, teknolojik ilerleme ve bunlara bağlı olan hareketlilik artışı, gürültünün de kaçınılmaz olarak insan hayatına girmesine sebep olmuştur. Özellikle kent içi ulaşımda otoyolların uzunluğunun ve sayısının artması ve değişen hayat standartları nedeniyle trafikteki gürültü kirliliğini önlemek için kent içinde uygulanan hızlı artışlar ve yoğunlaşmalar, şehir ve anayollarda gürültü kirliliğine neden olmaktadır. Kent içi ulaşımdan kaynaklı gürültü kirliliğini önlemede/azaltmada gürültü önleyici yapı türleri kullanılmaktadır. Bu yapılardan gürültü perdeleri ve canlı materyal olarak bitki örtüsü aktif bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada, kent içi ulaşımdan kaynaklı gürültü kaynakları tanımlanmış ve gürültü kirliliğini azaltmaya yönelik önlemlerin etkinliği tartışılmıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Su Kaynakları ve Su Yapıları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 |
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi CC BY 4.0 lisanslıdır.