Wild Edible Fruits: A Rich Source of Biodiversity

Yıl 2017, Cilt: 27 Sayı: 2, 116 - 122, 15.12.2017

Sezai Ercıslı Halil Ibrahim Sagbas

Öz

Wild edible fruits are highly valued fruit
crops for their unique flavors, textures, and colors. In recent years, wild
edible fruits have been shown to provide significant health benefits because of
their high antioxidant content, vitamins and minerals, fiber, folic acid, etc.
In addition to fresh consumption, wild edible fruits are widely used in
beverages, ice cream, yogurt, jams, jellies and many other food products. A
number of wild edible fruits
are used by rural and tribal populations and significantly contribute to their livelihood.
The use of non-cultivated foods, of
which wild fruits form a part, as a diet supplement, or as a coping mechanism
in times of food shortage, provides an important safety net for the rural poor especially
in underdeveloped countries. There is now a greater awareness that products
from the wild may support household subsistence and also that income may be
created from their sale, either in raw or processed forms. This awareness has
prompted a research on the diversity of species that are used and their
relation to the socio-economic status of those who use them. Wild edible fruits
are important constituents of biodiversity. The aim of this study is to compare
the morphological, biochemical and molecular diversity among wild edible fruits
and cultivated ones.

Anahtar Kelimeler

Wild fruits, content, biodiversity, rural life

Yabani Yenilebilir Meyveler: Zengin Biyolojik Çeşitlilik Kaynağı

Öz

Yabani yenilebilir
meyveler, benzersiz lezzetleri, dokuları ve renkleri ile son derece değerli
meyve grubunu oluştururlar. Son yıllarda yapılan çalışmalarla, yabani
yenilebilir meyvelerin, yüksek antioksidan içeriği, vitaminler, mineraller,
lif, folik asit, vb. zengin olması nedeniyle sağlık bakımından önemli yararlar
sağladığı ortaya konulmuştur. Yabani yenilebilir meyveler, taze tüketime ek
olarak, içecek, dondurma, yoğurt, reçel, jöle ve diğer pek çok gıda ürünlerinde
yaygın olarak kullanılmaktadır. Bir takım yabani yenilebilir meyveler kırsal ve
yerli nüfusları tarafından kullanılmakta ve onların geçim kaynaklarına önemli
ölçüde katkıda bulunmaktadırlar. Yabani meyveleri içine alan kültüre alınmamış
bitkilerin, diyet takviyesi olarak veya gıda yetersizliğinde kullanılması,
özellikle az gelişmiş ülkelerde kırsalda yaşayanlar için önemli bir gıda
güvenlik ağı sağlar. Günümüzde,
doğadan gelen ürünlerin hane halkının geçimini destekleyebileceği ve ayrıca ham
ya da işlenmiş halde satışlarından elde edilecek gelirin daha fazla farkındalık
oluşturacağına inanılmaktadır. Bu
farkındalık, kullanılan türlerin çeşitliliği ve bunları kullananların
sosyo-ekonomik durumu ile olan ilişkileri üzerine araştırma yapmayı teşvik
etmektedir. Yabani yenilebilir meyveler biyolojik çeşitliliğinde önemli bir
bileşenini oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı yabani yenilebilir meyveler ile
kültür meyveleri arasındaki morfolojik, biyokimyasal ve moleküler çeşitliliği
karşılaştırmaktır.

Anahtar Kelimeler

Yabani meyveler, içerik, biyolojik çeşitlilik, kırsal yaşam

Kaynakça

• Adebooye, O. C., and O. T. Phillips. 2006. Studies of seed characteristics and chemical composition of three morphotypes of Mucuna urens (L.) Medikus-Fabaceae. Food Chem. 95: 658-663.
• Andersen, L. T., S. H. Thilsted., B. B. Nielsen., and S. Rangasamy. 2003. Food and nutrient intakes among pregnant women in rural Tamil Nadu, South India. Public Health Nutr. 6: 131-137.
• Anttonen, M. J., and R. O. Karjalainen. 2005. Environmental and genetic variation of phenolic compounds in red raspberry. Food Comp Anal. 18: 759-769.
• Bowman, D. T., O. L. May., and J. B. Creech. 2003. Genetic uniformity of the U.S. upland cotton crop since the introduction of transgenic cottons. Crop Sci. 43: 515-518.
• Delang, C. O. 2006. The role of wild plants in poverty alleviation and biodiversity conservation in tropical countries. Prog Dev Stud. 4: 275-286.
• Deshmukh, B. S., and V. Shinde. 2010. Fruits in the Wilderness: A Potential of local food resource: Int J Pharm Bio Sci. 2 (1): 1-11.
• Duvick D. N. 1984. Genetic diversity in major farm crops on the farm and in reserve. Econ Bot. 38: 161-178.
• Ercisli, S. 2004. A short review of the fruit germplasm resources of Turkey. Genet. Res. Crop. Evol. 51: 419-435.
• Halász, J., A. Pedryc., S. Ercisli., K. U. Yilmaz., and A. Hegedűs. 2010. S-genotyping supports the genetic relationships between Turkish and Hungarian apricot germplasm. J. Amer. Soc. Hort. Sci. 135: 410-417.
• Halasz, J., A. Hegedus., B. Szikriszt., S. Ercisli, E. Orhan., and H. M. Unlu. 2013. The S-genotyping of wild-grown apricots reveals only self-incompatible accessions in the Erzincan region of Turkey. Turk. J. Biol. 37: 733-740
• Ipek, A., K. Yilmaz., P. Sıkıcı., N. A. Tangu., A. T. Oz., M. Bayraktar., M. Ipek., and H. Gulen. 2016. SNP discovery by GBS in olive and the construction of a high-density genetic linkage map. Biochem Genet. 54: 313-325.
• Kaczmarska, E., J. Gawronski., M. Dyduch-Sieminska., A. Najda., W. Marecki., and J. Zebrowska. 2015. Genetic diversity and chemical characterization of selected Polish and Russian cultivars and clones of blue honeysuckle (Lonicera caerulea).Turk. J. Agric. For. 39: 394-402.
• Kacar, Y., O. Simsek., D. Donmez., M. Boncuk., T. Yesiloglu., and P. Ollitrault. 2014. Genetic relationships of some citrus genotypes based on the candidate iron chlorosis genes. Turk J Agric For. 38: 340-347.
• Kumbhojkar, M. S., and V. D. Vartak. 1988. Ethno botanical studies on wild edible grapes from sacred groves in Western Maharashtra. J. Econ. Tax. Bot. 12 (2): 257-263.
• Mahapatra, A. K., P. C. Panda. 2012. Wild edible fruit diversity and its significance in the livelihood of indigenous tribals: Evidence from eastern India. Food Sec. 4: 219-234.
• Mishra, S. N., P. C. Tomar., and N. Lakra. 2007. Medicinal food value of Capparis sp. Indian J. Tradit Know. 6 (1): 232-237.
• Mishra, P. K., R. B. Ram., and N. Kumar. 2015. Genetic variability, heritability, and genetic advance in strawberry (Fragaria × ananassa Duch.). Tur. J. Agric. For. 39: 451-458.
• Natarajan, B., and B.S. Paulsen. 2000. An ethnopharmacological study from Thane district, Maharashtra, India: Traditional knowledge compared with modern Biological Science. Pharm Biol. 38: 139-151.
• Pimentel, D., M. Mcnair., L. Buck., M. Pimentel., and J. Kamil. 1997. The value of forests to world food security. Hum. Ecol. 25: 91-120.
• Rauf, S., J. T. da Silva., A. A. Khan., and A. Naveed. 2010. Consequences of plant breeding on genetic diversity. Int. J. Plant Breed. 41: 1-21.
• Reddy, K. N., C. Pattanaik., C. S. Reddy., and V. S. Raju. 2006. Traditional knowledge on wild food plants in Andhra Pradesh. Indian J. Tradit Know. 6 (1): 223-229.
• Redzic, S. J. 2007. Wild edible plants and their traditional use in the human nutrition in Bosnia-Herzegovina. Ecol Food Nutr. 45 (3): 189-232.
• Reyes-Carmona, J., G. G. Yousef., R. A. Martinez-Peniche., and M. A. Lila. 2005. Antioxidant capacity of fruit extracts of blackberry (Rubus sp.) produced in different climatic regions. J. Food Sci. 70: 497-503.
• Tetik, N., I. Turhan., H. R. Oziyci., H. Gubbuk., M. Karhan., and S. Ercisli. 2011. Physical and chemical characterization of Ceratonia siliqua L. germplasm in Turkey. Sci. Hort. 129: 583-589.
• Tsou, C., L. Li., and K. Vijayan. 2016. The intra-familial relationships of Pentaphylacaceae as revealed by DNA sequence analysis. Biochem Genet. 54: 270-282.
• Tuxill, J. 1999. Appreciating the Benefits of Plant Biodiversity. In: Brown, L.R., Flavin, C., French, H. and Starke, L., State of the World 1999: a Worldwatch Institute Report on Progress Toward a Sustainable Society, W.W. Norton, New York. pp. 96-114.
• Yildiz, H., M. Sengul M., F. Celik., A. Hegedus., S. Ercisli., and M. Tosun. 2010. Some phytochemical and antioxidant characteristics of wild and cultivated blackberry (Rubus caucasicus) fruits. J. Food Agric Environ. 8 (3-4): 156-159.