In this study, the level of response of the child in local policies through the playgrounds is examined. The scope of the research consists of 28 neighborhoods located in the central district of Giresun. Within the scope of the study, 37 playgrounds in 8 neighborhoods where 70% of the children in the district live are subject to examination through qualitative research methods. In the study, neighborhood-based child data was obtained from TUIK (Turkish Statistical Institute) and information of the playgrounds in the neighborhoods were obtained from Giresun Municipality. On the other hand, in order to obtain the quantitative and qualitative status of the playgrounds and its elements, the form was used. According to the results obtained in the research, the amount of playgrounds increased with the increasing population in the neighborhoods that will be described as new urbanization, the area per child varies between 9.3 and 1.5 m2 however, the presence of the areas where the playground is not available is determined. There is a “medium” level in terms of functionality, maintenance and safety of playgrounds; In terms of play elements, it is seen that slide and swing is more preferred than traditional games that interact with between the children.
Children's Right Urban Right Children Playgrounds Municipality Child Friendly City
Bu araştırmada, çocuk oyun alanları üzerinden yerel politikalarda çocuğun ne düzeyde karşılık bulduğu incelenmektedir. Araştırmanın kapsamını Giresun merkez ilçede bulunan 28 mahalle oluşturmaktadır. Kapsam dâhilinde ilçede yer alan çocukların %70’nin yaşadığı 8 mahallede bulunan 37 adet oyun alanı, nitel araştırma yöntemleri aracılığıyla inceleme konusu yapılmaktadır. Araştırmada, mahalle bazlı 0-14 yaş çocuk verileri TUİK’ten ve mahallelerde yer alan oyun parklarının bilgileri ise Giresun Belediyesi’nden elde edilmiştir. Diğer taraftan oyun alanlarının ve elemanlarının niceliksel ve niteliksel durumunun elde edilmesi için ise formdan yararlanılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, kentleşmesini sürdüren yeni olarak nitelendirilecek mahallelerde, oyun alanı miktarının artığı, çocuk başına düşen alanın 9.3 ile 1.5 m2 arasında değişkenlik gösterdiği, fakat oyun alanının bulunmadığı mahallerin varlığı tespit edilmektedir. Oyun alanlarının fonksiyonelliği, bakımı ve güvenliği açısından “orta” düzeyde bir durumun olduğu; oyun elemanları açısından kaydırak ve salıncağın öne çıktığı ve çocuklar arasında etkileşime aracı olabilecek geleneksel oyunların yer almadığı görülmektedir.
çocuk hakkı kentli hakkı çocuk oyun alanları belediye çocuk dostu kent
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yöneylem |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2020 |
Kabul Tarihi | 10 Temmuz 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 16 Sayı: 27 |