DİYANET İȘLERİ BAȘKANLIĞI TASHİH-İ HURUF EĞİTİM PROGRAMININ İÇERİK VE ETKİLİLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2019, Cilt: 55 Sayı: 2, 467 - 494, 26.06.2019

Hasan Dam İdris Ertürk

Öz

Diyanet İşleri Başkanlığı, İslâm Dininin inançları, ibadet ve ahlak esasları ile ilgili işleri yürütmek, din konusunda toplumu aydınlatmak ve ibadet yerlerini yönetmek görevi uhdesine tevdi edilmiş devlet kurumudur. Başkanlık, bu hizmetlerini daha etkin yürütebilmek için, istihdam ettiği personelini tesis ettiği eğitim merkezlerinde eğitime tâbi tutmaktadır. Süre ve içerik bakımından farklı programlarla şekillendirilen hizmet içi eğitimlere ilgili personel alınmaktadır. Söz konusu eğitim programlarından biri de Tashih-i Huruf Eğitimi’dir. 2005 yılından bu yana uygulamada olan bu eğitimle, din hizmetleri sınıfında görev yapan Kur’ân Kursu öğreticileri, İmam- Hatip ve Müezzin- Kayyımların daha nitelikli hizmetler vermesine katkı sunulması, vatandaşların birinci derecede kolaylıkla ulaşabilecekleri cami görevlilerinin daha bilgili ve donanımlı olmaları amaçlanmaktadır.

Bu çalışmada Başkanlığın 10 yılı aşkın süredir uygulamakta olduğu Tashih-i Huruf Eğitiminin hedefl eri, içeriği ve etkililiği araştırılmış; bu doğrultuda programın içeriği tahlil edilmiş, uygulanan programın katılımcılara etkisi yapılan saha araştırması ile ölçülmeye çalışılmıştır. Araştırma, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Samsun Aşıkkutlu, Şanlıurfa İbrahim Halilullah ve Bolu Eğitim Merkezleri’ne kayıtlı 93 kursiyer üzerinde yürütülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Diyanet İşleri Başkanlığı, Hizmet içi eğitim, Tashih-i huruf, Din görevlisi, Din hizmetleri

THE EVALUATION OF THE CONTENT AND EFFECTIVENESS OF TASHIH AL-HURUF IN-SERVICE TRAINING PROGRAM OF THE PRESIDENCY OF RELIGIOUS AFFAIRS

Öz

As it is known, the duty of the Presidency of Religious Affairs is expressed in the related law as to enlighten society on religion, to carry out the activities related to the fi eld of belief and wors-hip of Islam and to manage places of worship.

In order to carry out these services more effectively, the Presidency re-educates the personnel it employs in their training centers. The related personnel are inclu-ded in the in-service trai-ning programs which are different in terms of time and content. One of these in-service training prog-rams is the “Tashih-i Hu-ruf” educational program. In this study, the objectives, content and effectiveness of the “Tashih-i Huruf” in- service training program has been investigated.

In this respect, the content of the program has been analyzed and it has been tried to be measured by the fi eld research which effected the program on the participants.

The research was condu-cted on 93 trainees who attended Samsun Asikkut-lu, Sanlıurfa İbrahim Khali-lullah and Bolu Educatioan Centers in the academic year of 2017-2018.

Anahtar Kelimeler

Presidency of Religious Affairs, in-servi-ce training, tashih al-huruf, religious offi cials, religious services

Kaynakça

• Arıbaş, Sebahattin-kartal, Şefik-Çağlar, İsmail. “İngilizce Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerine İlişkin Görüşleri”. Millî Eğitim Dergisi 195 (2012): 100- 117.
• Aytaç, Tufan. “Hizmet içi Eğitim Kavramı ve Uygulamada Karşılaşılan Sorunlar”. Millî Eğitim Dergisi 147 (2000): 66-69.
• Balay, Refik. “Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37/2 (2004): 61- 82.
• Bıyık, Tacettin. Diyanet İşleri Başkanlığı Bünyesinde Yapılan Musiki Çalışmaları. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, 2015.
• Büyüköztürk, Şener-Kılıç Çakmak, Ebru-Erkan Akgün, Özcan-Karadeniz, Şirin-Demirel, Funda. Bilimsel Araştırma Yöntemleri. 15. Baskı. Ankara: Pegem, 2013.
• Çimen, Abdullah Emin. Hâfızlık Tarihi ve Türkiye’de Hâfızlık Kurumunun İşlevselliği. İstanbul: 2010.
• Dam, Hasan. Yetişkinlik Dönemi Din Eğitimi. Samsun: Üniversite Yayınları, 2015.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. Hizmet içi Eğitim Yönetmeliği. Ankara: 2012. Diyanet İşleri Başkanlığı. “Kuruluş ve Tarihi Gelişim”. Erişim: 15 Ka-sım 2018. https://www.diyanet.gov.tr/tr-TR/Kurumsal/Detay/1.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. “Eğitim Hizmetleri Genel Müdürlüğü”. Erişim: 23 Kasım.2018. https://egitimhizmetleri.diyanet.gov.tr/kategoriler/hizmetlerimiz.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. Tashih-i Huruf Hizmet İçi Eğitim Programı. Ankara: 2017.
• Diyanet İşleri Başkanlığı. Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. Ankara: 2015.
• Karaman, Fikret. “Din Görevlileri ve Hizmette Verimlilik”. Diyanet Aylık Dergi 37 (1994): 15-17.
• Köse, Erdoğan. “Eğitim Kurumlarında Gerçekleştirilen Ders Dışı Etkin-liklerin Sınıflandırılmasına Yönelik Bir Öneri”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi 2/2 (2013): 336- 353.
• Milliyet. “Eğitimde Sosyal Aktivitenin Önemi”. Erişim: 11 Ağustos 2018. http://www.milliyet.com.tr/egitimde-sosyal-aktivitenin-onemi--egi-tim-2045020.
• Öz, Ayhan. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Mesleki Gelişiminde Hizmet İçi Eğitimin Yeri (İstanbul Örneği). Değerler Eğitimi Dergisi 12/28, (Aralık 2014):121-168.
• Özdemir, Şuayip - İsmail Arıcı. “Din Görevlilerinin Hazırlayıcı Eğitim Kursuna Yönelik Görüşleri”. Dini Araştırmalar 14/39 (2011): 87- 103.
• Öztürk, Şükrü. “Diyanet İsleri Başkanlığı’nın Yaygın Din Eğitimi ve Hizmet İçi Eğitim Faaliyetleri”. Cumhuriyetin 75. Yılında Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: Türk Yurdu Yayınları, 1999.
• Seyhan, Ahmet Emin. “Din Hizmetlerinde Verimlilik ve Kalite Açısın-dan Hizmet İçi Eğitimin Rolü ve Önemi”. Süleyman Demirel Üniversitesi SBE Dergisi 14 (2011): 231-248.
• Sürgeç, Celal. Diyanet İşleri Başkanlığı ve Hizmet İçi Eğitim Faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, 2010.
• Taymaz, A. Haydar. Hizmet İçi Eğitim. 3. Baskı. Ankara: Takav Matbaası, 1997.
• Uçar Rezzan- İpek, Cemalettin. “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Yönetici Ve Öğretmenlerin MEB Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarına İlişkin Görüşleri”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi III/I (2006): 34-53.