Granting a concordat period to the debtor brings about significant consequences concerning continuous debt relationships, particularly in the context of lease agreements. The main objective of concordat is to prioritize the debtor's interests without harming the creditors. However, in continuous debt relationships such as lease agreements, it is crucial to consider the interests of both parties. Therefore, the legislator attempted to prevent the abuse of termination rights with Article 296 of the Enforcement and Bankruptcy Law while also safeguarding the interests of the counterparty. This study examines the impact of the concordat institution on lease agreements and the balance of interests between lessors and lessees.
Borçluya konkordato mühleti verilmesi, sürekli borç ilişkisi niteliğinde olan kira sözleşmeleri bakımından önemli bazı sonuçlar doğurmaktadır. Konkordatoda aslolan alacaklıları mağdur etmeden borçlunun menfaatlerini ön planda tutmaktır. Ancak kira sözleşmesi gibi sürekli borç ilişkilerinde her iki tarafın menfaatinin gözetilmesi ayrıca dikkat edilmesi gereken bir husustur. Dolayısıyla kanunkoyucu, İcra İflas Kanunu madde 296 ile bir yandan fesih yetkisinin kötüye kullanılmasını önlenmeye çalışmış; öte yandan da karşı tarafın menfaatlerini gözetmiştir. Bu çalışmada konkordato kurumunun, kira sözleşmelerine etkisi ve kiralayan ile kiracı arasındaki menfaat dengesi incelenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | September 1, 2024 |
Publication Date | July 26, 2024 |
Submission Date | February 6, 2024 |
Acceptance Date | May 23, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.