Evaluation of University Students’ Opinions on Institutional Activities: A Case of Artvin Coruh University

Year 2020, , 59 - 79, 31.07.2020

Asiye Işık , Onur Akçakaya

https://doi.org/10.22466/acusbd.729989

Abstract

This study aims to evaluate the opinions of Artvin Coruh University undergraduate students towards the activities within the scope of public relations. In this study, descriptive research method and face to face interview technique are used in the study. Considering the research universe and sample, a total of 400 questionnaires are applied to the participants. The data obtained from the surveys are analysed and interpreted using the SPSS 12.0 program. Percentage / frequency distribution tables were used in the analysis of the data. According to some findings of the research, the activities organized by the university are interesting for the majority; however, the frequency of participation is below expected levels. The internet has been identified as the most effective tool for students to be informed about the activities. The second place is written and visual communication tools such as posters and brochures prepared by the university. According to another result of the research, students prefer social, cultural and sports activities rather than scientific ones.

Üniversite Öğrencilerinin Kurumsal Etkinliklere İlişkin Görüşlerinin Değerlendirmesi: Artvin Çoruh Üniversitesi Örneği

Abstract

Bu çalışma, Artvin Çoruh Üniversitesi lisans öğrencilerinin üniversite tarafından halkla ilişkiler kapsamında gerçekleştirilen etkinliklere yönelik görüşlerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada betimsel araştırma yöntemi ve yüz yüze görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırma evreni ve örneklemi göz önünde bulundurularak katılımcılara yönelik olarak toplam 400 anket uygulanmıştır. Anketlerden elde edilen veriler, SPSS 12,0 programı kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Verilerin analizinde yüzde/frekans dağılımı tabloları kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulguların bazılarına göre, üniversite tarafından düzenlenen etkinlikler öğrencilerin büyük bölümü tarafından ilgi çekici bulunmaktadır. Buna rağmen, etkinliklere katılım sıklıkları beklenen seviyenin altında gerçekleşmiştir. Öğrencilerin etkinlikleri haber almasında internet en etkili araç olarak tespit edilmiştir. İkinci sırada ise üniversite tarafından hazırlanan afiş ve broşür gibi yazılı ve görsel iletişim araçları gelmektedir. Araştırmanın bir başka sonucuna göre öğrenciler sosyal, kültürel ve sportif etkinlikleri bilimsel etkinliklere nazaran daha fazla tercih etmektedir.

Keywords

Kamu yönetimi, yerinden yönetim, halkla ilişkiler, kurumsal etkinlikler

References

• Alikılıç, Ö. ve Onat, F. (2007). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar. Journal of Yasar University, 2(8), 899–927. Altan, Y. (2016). Türk Kamu Personel Rejiminde Reform İhtiyacı: Reformu Gerektiren Dış Etkenler Ekseninde Bir Değerlendirme. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 381–398. Beşballı, S. G. ve Öztürk, Z. (2017). Artvin Çoruh Üniversitesi Öğrencilerinin Harcamalarının Artvin Ekonıisine Katkısı. Karadeniz Araştımaları, 14(56), 135–157. Bozlağan, R. (2008). Geleneksel Kamu Yönetimi Yaklaşımı, Yeni Kamu Yönetimi Yaklaşımı ve Yerel Yönetimlere Etkileri. R. Bozlağan ve Y. Demirkaya (Ed.), Türkiye’de Yerel Yönetimler içinde (1. Baskı., ss. 1–28). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Byerly, C. M. (1993). Toward a Comprehensive History of Public Relations. Annual Meeting of the Association for Education in Journalism and Mass Communication içinde (ss. 1–23). Kansas City. Demirkaya, Y. (2006). Küreselleşmenin Kamu Yönetimi Üzerine Etkisi: Türkiye Örneği. Avrupa Araştırmaları Dergisi, 14(2), 133–150. Froehlich, R. ve Rüdiger, B. (2006). Framing political public relations: Measuring success of political communication strategies in Germany. Public Relations Review, 32(1), 18–25. doi:10.1016/j.pubrev.2005.10.003 Grunig, J. E. ve Hunt, T. (1984). Managing Public Relations. Fort Worth, TX: Holt, Rinehart & Winston. Harlow, R. (1976). Building a Public Relations Definition. Public Relations Review, 2(4), 34–42. Hon, L. C. ve Grunig, J. E. (1999). Guidelines for Measuring Relationships in Public Relations. Institute for Public Relations. İnalcık, H. (2019). Rönesans Avrupası (12. Baskı.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları. Kent, M. L. ve Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public Relations Review, 28(1), 21–37. doi:10.1016/S0363-8111(02)00108-X Kim, Y. (2001). Measuring the Economic Value of Public Relations. Journal of Public Relations Research, 13(1), 3–26. doi:10.1207/S1532754XJPRR1301_2 Lindenwann, W. K. (1997). Setting minimum standards for measuring public relations effectiveness. Public Relations Review, 23(4), 391–402. doi:10.1016/S0363-8111(97)90053-9 Metin, H. ve Altunok, M. (2002). Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Kamu Yönetimi ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 79–99. Onat, F. ve Aşman-Alikılıç, Ö. (2008). Sosyal Ağ Sitelerinin Reklam ve Halkla İlişkiler Ortamı Olarak Değerlendirilmesi. Journal of Yasar University, 3(9), 1111–1143. Öndoğan, A. G. (2010). Üniversite Kütüphanelerinde Yürütülen Halkla İlişkiler Faaliyetlerinin Müşteri Memnuniyeti Üzerine Etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 24(3), 439–470. Öner, Ş. (2001). Belediyelerde Yönetime Katılmada Halkla İlişkilerin Rolü ve Önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 100–114. Özkanal, B. (2014). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Etkinlikler: Anadolu Üniversitesi Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 3(3), 12–26. Roberts-Bowman, S. (2016). What is Public Relations? A. Theaker (Ed.), The Public Relations Handook içinde (5. Baskı., ss. 1–26). New York: Routledge. Saran, M., Coşkun, G., İnal-Zorel, F. ve Aksoy, Z. (2011). Üniversitelerde Sosyal Sorumluluk Bilincinin Geliştirilmesi: Ege Üniversitesi Topluma Hizmet Uygulamaları Dersi Üzerine Bir Araştırma. Journal of Yasar University, 22(6), 3732–3747. Sarı, M. (2012). An Investigation of High School Students’ Participation in Extracurricular Activities. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(1), 72–89. Theaker, A. (Ed.). (2016). The Public Relations Handbook (5. Baskı.). Abington: Routledge. Ural, E. G. (2002). İtibar yönetimi: Değer Yaratan Bir Halkla İlişkiler Çalışması Olarak itibar Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, 83–93. Uygun, S. V. (2018). Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Kavramının Konumu: Anlayış, Uygulama ve Karşılaştırma. Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(3), 20–36. Uzunoğlu, E. ve Öksüz, B. (2008). Kurumsal İtibar Riski Yönetimi: Halkla İlişkilerin Rolü. Selçuk İletişim Dergisi, 5(3), 111–123. Waters, R. D. (2009). Measuring stewardship in public relations: A test exploring impact on the fundraising relationship. Public Relations Review, 35(2), 113–119. doi:10.1016/j.pubrev.2009.01.012 Yağmurlu, A. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler ve Sosyal Medya. Selçuk İletişim Dergisi, 7(1), 5–15. Web Siteleri https://www.artvin.edu.tr/