Hızlı kentleşme sonucunda büyük kentlerin daha çok büyümesi belediye
sınırları dışında düzensiz ve plansız gelişmelere yol açınca, Türkiye’de
büyükşehirlerin yönetiminde özel modeller arayışı güncellik kazanmıştır. Bu
bağlamda 1984 yılında İstanbul, İzmir ve Ankara; 1986 yılında Adana; 1987
yılında Bursa, Konya, Gaziantep; 1988 yılında Kayseri; 1993 yılında Samsun,
Diyarbakır, Erzurum, İzmit (Kocaeli), Eskişehir, Mersin ve Antalya; 2000 yılında
da Sakarya (Adapazarı) Belediyeleri; büyükşehir belediyelerine
dönüştürülmüştür. 2012 yılında çıkarılan 6360 sayılı yasa ile 16 olan
büyükşehir belediyesi sayısı 29’a çıkarılmıştır. 6360 sayılı yasa ile Aydın,
Balıkesir, Denizli, Hatay, K. Maraş, Mardin, Malatya, Manisa, Muğla, Tekirdağ,
Trabzon, Şanlıurfa ve Van illerinin belediyeleri büyükşehir statüsüne
kavuşmuştur.
2013 yılının Mart ayında çıkarılan 6447 sayılı yasa ile Ordu ili de büyükşehir
statüsüne kavuşmuş böylece bu yasaların 30 Mart 2014 tarihinde yürürlüğe
girmesiyle birlikte Türkiye’deki büyükşehir belediye sayısı 30’a yükselmiştir. Bu
çalışmada 6360 Sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesiyle birlikte büyükşehir
belediyesi statüsüne kavuşmuş olan Manisa’nın genel tanıtımı (yerleşim, nüfus,
gelişmişlik vb. açılardan) yapılmakta, kentin mekânsal gelişimi, kentte
belediyeciliğin tarihi gelişimi, kentin büyükşehir olma süreci, kentin büyükşehir
olması sonrasındaki durum ortaya konulmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 1 Issue: 5 |
Adnan Menderes University Institute of Social Sciences Journal’s main purpose is to contribute to the social sciences at national and international level, to create a respected academic ground where scientists working in dis field can share the unique and remarkable works.