EVIDENCE-BASED PUBLİC POLİCY: APPLICABILITY TO HUSBANDRY POLICIES

Yıl 2020, Sayı: 36, 232 - 275, 31.12.2020

Haydar Albayrak

https://doi.org/10.14520/adyusbd.584593

Öz

 

The fact that many agricultural products have to be imported in recent years has increased criticism of agricultural policies. Similar problems are experienced in livestock production, which is a sub-sector of agriculture. Starting to importation of the livestock and meat due to the lack of domestic red meat supply because of reduction in livestock presense demonstrates the failure of husbandry policies and  serious changes in policies are required. In the process of identifying the reasons for the failure of existing policies and seeking alternative animal husbandry policies, the idea to investigate the applicability of the evidence-based policy-making approach, which has been instrumental in achieving significant achievements in medicine, to the husbandry policy-making process has emerged. In study, the concept of evidence-based policy making has been tried to be explained primarily within the framework of academic studies on this subject. Then, the specific characteristics of the livestock sector and the applicability of evidence-based policy making approach to the livestock policies were investigated. As a result of this study, it is concluded that evidence-based policy approach can be applied to husbandry policies despite various difficulties.

Anahtar Kelimeler

Public Policy, Evidence-Based Public Policy, Evidence-Based Husbandry Policy

KANITA-DAYALI KAMU POLİTİKASI: HAYVANCILIK POLİTİKALARINA UYGULANABİLİRLİĞİ

Öz

Son yıllarda birçok tarımsal ürünün ithal edilmek zorunda kalınması, tarım politikalarına yönelik eleştirileri artırmıştır. Tarımın bir alt sektörü olan hayvansal üretimde de benzer problemler yaşanmaktadır. Hayvan varlığındaki azalmaya bağlı olarak yurtiçi kırmızı et arzının ihtiyacı karşılamaması nedeniyle canlı hayvan ve et ithalatına başlanması, hayvancılık politikalarının başarısız olduğunu ve politikalarda ciddi değişikliklere gitmek gerektiğini göstermektedir. Mevcut politikalardaki başarısızlığın nedenlerin tespiti ve alternatif hayvancılık politikaların arayışı sürecinde tıpta önemli başarıların elde edilmesine vesile olan Kanıta-Dayalı Politika Yapımı yaklaşımının hayvancılık politikalarına uygulanabilirliğini araştırma düşüncesi ortaya çıkmıştır. Bu düşünce çerçevesinde yapmış olduğumuz çalışmada öncelikli olarak kanıta dayalı politika yapımı kavramı, bu konudaki akademik çalışmalar çerçevesinde açıklanmaya çalışılmıştır. Ardından hayvancılık sektörünün kendine has özellikleri ve kanıta-dayalı politika yapımı yaklaşımının hayvancılık politikalarına uygulananbilirliği araştırılmıştır. Çalışma neticesinde kanıta-dayalı politika yaklaşımının, çeşitli zorluklarına rağmen, hayvancılık politikalarına uygulanabileceği sonucuna ulaşılmıştır.  

Anahtar Kelimeler

Kamu Politikası, Kanıta-Dayalı Kamu Politikası, Kanıta-Dayalı Hayvancılık Politikası

Kaynakça

• Acar, M. ve F. Arslaner (2006). “Avrupa Birliği’ne Uyum Sürecinde Türk Tarım İstatistikleri: Sorunlar, Öneriler”. 15. İstatistik Araştırma Sempozyumu Bildiri Kİtabı, Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
• Akdoğan, A. A. (2015). “Türkiye’de Kamu Politikası Disiplininin Tarihsel İzleri”. Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları, (Editör: Filiz Kartal), Ankara: TODAİE Yayınları.
• Albayrak, H. (2017). AB Tarım Politikaları Açısından Türk Tarımında Katılımcı Bir Model Önerisi: TİGEM Örneği. İstanbul: Hiperyayın.
• Aydın, E., Aral, Y., Can, M. F., Cevger, Y., Sakarya, E. ve S. İşbilir (2011). “Türkiye’de Son 25 Yılda Kırmızı Et Fiyatlarındaki Değişimler ve İthalat Kararlarının Etkilerinin Analizi”. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi, 82(1): 3-13.
• Aysu, A. (2006). Avrupa Birliği ve Tarım. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
• Biçer, M. ve H. Yılmaz (2009). “Parlamentonun Kamu Politikası Oluşturma ve Planlama Sürecindeki Konumunun Yeni Kamu Mali Yönetim Sistemi Çerçevesinde Değerlendirilmesi”. Yasama Dergisi, (13): 45-84.
• CABI (2016), Evidence-based Decision Making in Agricultural Development, Research İnformation. 16.03.2019 tarihinde https://www.researchinformation.info/viewpoint/evidence-based-decision-making-agricultural-development veri tabanından alınmıştır.
• Can, M. (2007). “Avrupa Birliği Kırsal Kalkınma Programlarının Türkiye’nin Kırsal Kalkınması Açısından İncelenmesi: SAPARD ve IPARD Örneği”. Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Cartwright, N. ve J. Hardie (2012), Evidence-Based Policy: A Practical Guide to Doing It Better. United Kingdom: Oxford University Press. 15.03.2019 tarihinde https://www.researchgate.net/publication/283416749_Evidence_based_policy_A_practical_guide_to_doing_it_better veri tabanından alınmıştır.
• CNNTURK (2018), “Et İthalatında Süre Uzatıldı”, CNNTURK Haber Sitesi. 14.02.2019 tarihinde https://www.cnnturk.com/ekonomi/turkiye/et-ithalatinda-sure-uzatildi veri tabanından alınmıştır.
• Çevik, H. H.ve S. Demirci (2018). Kamu Politikası: Kavramları, Aktörler, Süreçler, Modeller, Analiz ve Karar Verme. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Çevik, H. H. (2001). Türkiye’de Kamu Yönetiminin Sorunları. Ankara: Seçkin Kitabevi.
• EBPM&I (2014), What is Evidence-Based Policy-Making and Implementation?, Güney Afrika: University of Cape Down. 17.03.2019 tarihinde https://www.dpme.gov.za/keyfocusareas/evaluationsSite/Evaluations/What%20is%20EBPM%2014%2010%2013_mp.pdf veri tabanından alınmıştır.
• Eroğlu, E. (2017). “Türk Kamu Yönetiminde Bağlılık Sorununu Aşmaya Yönelik Kanıt Temelli Anlayış ve Dijital Fırsatlar”. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 22: 1853-1878.
• EBPC (2016), Principles of Evidence Based Policymaking, Evidence Based Policymaking Collaborative. 23.02.2019 tarihinde https://www.evidencecollaborative.org/principles-evidence-based-policymaking veri tabanından alınmıştır.
• Gülener, S. (2019),. “Kanıta Dayalı Politika Yapımı, Büyük Veri ve Yerel Yönetimler”, Kriter Dergisi, 3(32).
• Gürsakal N. (1997). Bilgisayar Uygulamalı İstatistik. Bursa: Marmara Kitabevi Yayınları.
• Head, B. W. (2010). “Reconsidering Evidence-based Policy: Key Issues and Challenges”. Policy and Society, 29: 77-94.
• Howlett, M. (2009). “Policy Analytical Capacity and Evidence-Based Policy-Making: Lessons from Canada”. Canadian Public Administration, 52(2): 153-175.
• Kaptı, A. (2013). “Giriş: Kamu Politika Süreci”. Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Köktaş, Ö. F. ve Ö. Köseoğlu (2015). “Kanıta Dayalı Kamu Politikası Yapımı: Sosyal Bilimler Araştırması ve Kamu Politikası İlişkisini Yeniden Dizayn Etmek İçin Bir Fırsat Mı?”. Yasama Dergisi, (29): 32-57.
• ODTÜ (2019), İstatistik Nedir? İstatistikçiler Ne İş Yapar ?, Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi. 21.01.2019 tarihinde http://stat.metu.edu.tr/node/242 veri tabanından alınmıştır.
• OECD (2012a), “Strengthening the Evidence Base on Public Governance and Supporting Policy makers with Comparative Evidence: The Way Forward”, Issues for Discussion. 31.03.2019 tarihinde http://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?cote=GOV/PGC(2012)1&docLanguage=En veri tabanından alınmıştır.
• OECD (2012b), “Strengthening the Evidence-Based Policy Making on Security and Justice in Mexico”, OECD in Partnership with IMCO (Mexico’s Institute for Competitiveness). 31.03.2019 tarihinde https://www.oecd.org/centrodemexico/Strengthening%20Evidence-based%20Policy%20making%20Security%20and%20Justice.pdf veri tabanından alınmıştır.
• Oxford Dictionaries Online (2019), “Definition of Evidence in English”, The Oxford Dictionary of English. 18.03.2019 tarihinde https://en.oxforddictionaries.com/definition/evidence veri tabanından alınmıştır.
• Pawson (2006). Evidence-Based Policy: A Realist Perspective, London: SAGE Publications.
• Sackett D.L., Rosenberg W.M.C., Gray J. A. M., Haynes R. B. ve W.S. Richardson (1996). “Evidence-based Medicine: What It is and What It isn’t.”. British Medical Journal, 312: 71-72.
• Saçlı, Y. (2009). Türkiye’de Tarım İstatistikleri: Gelişimi, Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Ankara: Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı.
• Sarısoy, İ. ve F. Akay (2018). “Gıda Güvencesizliği ile Sonuçlanan Piyasa Başarısızlığı: 2008 ve Sonrasında Türkiye Kırmızı Et Piyasası ve Kamu Yönetiminin Rolü”. Strategic Public Management Journal, 4(8): 106-221.
• SBB (2019), 2019 Yılı Cumhurbaşkanlığı Yıllık Programı, Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçeleme Başkanlığı. 06.03.2019 tarihinde http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/2019_Yili_Cumhurbaskanligi_Yillik_Programi.pdf veri tabanından alınmıştır.
• Sputniknews (2018), “Et İthalat Şampiyonu Türkiye, 20 Bin Ton Karkas Et ve 300 Bin Canlı Hayvan İhraç Etmek İçin Pazar Arıyor”, Sputniknews. 14.02.2019 tarihinde https://tr.sputniknews.com/turkiye/201812031036449785-sigir-et-ihracat-turkiye/ veri tabanından alınmıştır.
• Sutcliffe, S. ve J. Court (2005), Evidence-Based Policymaking: What is it? How does it work? What relevance for developing countries?, Overseas Development Institute. 01.04.2019 tarihinde https://www.odi.org/sites/odi.org.uk/files/odi-assets/publications-opinion-files/3683.pdf veri tabanından alınmıştır.
• Şaylan, G. (2008), Temsili Liberal Demokrasinin Önlenemez Krizi, Ankara: İmge Kitapevi.
• Şimşek, Y. (2018), “2 Yılda 1 Milyon 790 Bin Büyükbaş Hayvan İthal Edildi”, Sputniknews. 14.02.2019 tarihinde https://tr.sputniknews.com/turkiye/201810261035846840-buyukbas-hayvan-ithalati/ veri tabanından alınmıştır.
• TDK (2019), Genel Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Terpend, N. (2006), An Assessment of Knowledge about Trade and Markets Related to Food Security in West Africa, Roma: United Nations World Food Program. 12.08.2018 tarihinde http://fews.net/sites/default/files/documents/reports/FEWS%20NET_Assessment%20of%20Knowledge%20o f%20Trade%20and%20Markets%20Relevant%20to%20Food%20Security%20in%20WA_May%202006_En.pdf veri tabanından alınmıştır.
• TÜİK (2011), Avrupa İstatistikleri Uygulama Esasları, Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. 21.01.2019 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/arastirmaveprojeler/uluslararasi/docs/abkd/CoP_TR.pdf veri tabanından alınmıştır.
• Usta, A. (2013). “Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış”. Yasama Dergisi, (24): 78-102.
• Virgona, J. M. ve G. Daniel (2011). “Evidence-based Agriculture: Can We Get There?”. Agriculture Science, 23(1): 19-25.
• Whitfield, S. (2012). “Evidence-based Agricultural Policy in Africa”. Outlook on Agriculture, 41(4): 249-256.
• Wyatt, A. (2002), “Evidence Based Policy Making: The View from a Centre”. Public Policy and Administration, 17(3): 12-28.
• Yıldırım, A. E. (2018a), “Et ve Süt Kurumunun 2017 İthalat Faturası 3.1. Milyar Lira”, Dünya Gazetesi (19 Haziran 2018). 14.02.2019 tarihinde https://www.dunya.com/kose-yazisi/et-ve-sut-kurumunun-2017-ithalat-faturasi-31-milyar-lira/419630 veri tabanından alınmıştır.
• Yıldırım, A. E. (2018b), “Canlı Hayvan İhracatı Sıfırlanırken İthalatta % 4581 Artışla Rekor Kırıldı”, Dünya Gazetesi (12 Haziran 2018), 14.02.2019 tarihinde https://www.dunya.com/kose-yazisi/canli-hayvan-ihracati-sifirlanirken-ithalatta-yuzde-4581-artisla-rekor-kirildi/418983 veri tabanından alınmıştır.
• Yıldırım, A. E. (2018c), “Üreterek Değil, İthalatla Canlı Hayvan ve Et İhracatçısı Olacağız”, Tarım Dünyası (5 Aralık 2018). 14.02.2019 tarihinde http://www.tarimdunyasi.net/2018/12/05/ureterek-degilithalatla-canli-hayvan-ve-et-ihracatcisi-olacagiz/ veri tabanından alınmıştır.
• Yıldızbakan, A.K. (2001). “İstatistik ve Ormancılıktaki Önemi”. Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü DOA Dergisi, (7): 113-125.