The Relationship between Emotional Intelligence Levels and Problem Solving Skills of Preschool Teachers

Year 2020, Volume: 4 Issue: 1, 1 - 10, 30.06.2020

Nurcihan Ertuğrul , Ali Yiğit Kutluca

https://doi.org/10.31805/acjes.656153

Cited By: 7

Abstract

The aim of this study is to investigate the relationship between emotional intelligence levels and problem-
solving skills of pre-school teachers. The secondary aim of this study is to examine the emotional
intelligence levels and problem-solving skills of pre-school teachers in terms of various variables. Study;
Emotional Intelligence Inventory and Interpersonal Problem-Solving Scale were used. The data obtained
from the scales were analyzed by SPSS program. Kolmogorov-smirnov normality test, t-test for independent
samples Mann-Whitney U test one-way analysis of variance (Anova), Kruskal Wallis-H test and simple
correlation analysis were performed. In the results of working; It was concluded that preschool teachers
had a low average score in terms of emotional intelligence. When it is thought that emotional intelligence
can be developed over time, it is necessary to provide preschool teachers with in-service training on this
subject; It was assumed that preschool teachers who develop emotional intelligence can be provided to
preschool children to provide education to develop emotional intelligence. Another result was found to
be a positive and significant relationship between emotional intelligence and problem solving, albeit low.
Considering that there is a certain proportion of emotional intelligence in increasing the success in problem
solving, it is assumed that the inclusion of emotional intelligence in educational processes will have
positive results in problem solving.

Keywords

emotional intelligence, preschool, problem solving, intelligence

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Problem Çözme Becerileri İlişkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; okul öncesi çocuklara eğitim veren öğretmenlerin duygusal zekâ seviyeleriyle problem
çözme becerileri arasındaki ilişkinin varlığını incelemektir. Bu araştırmanın ikincil amacı ise okul öncesi
çocuklara eğitim veren öğretmenlerin duygusal zekâ seviyeleri ve problem çözme becerilerinin çeşitli
değişkenler açısından incelemektir. Çalışmada; Duygusal Zeka Envanteri ve Kişilerarası Problem Çözme
Becerisi ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen veriler SPSS programıyla analiz edilmiştir. Analizde
Kolmogorov-smirnov normallik testi, bağımsız örneklemler için t-testi Mann-Whitney U testi tek yönlü
varyans analizi (Anova), Kruskal Wallis-H testi ve basit korelasyon analizi yapılmıştır. Çalışma sonucunda;
okulöncesi öğretmenlerin duygusal zekâ bakımından ortalamanın altında bir puan ortalamasına sahip oldukları
sonucuna ulaşılmıştır. Duygusal zekânın zamanla geliştirilebileceği düşünüldüğünde okulöncesi
öğretmenlerine bu konuda hizmet içi süreçlerde eğitim verilmesi gerektiği; duygusal zekâsı gelişen
okulöncesi öğretmenlerinin okulöncesi çocuklara da duygusal zekâyı geliştirecek eğitimi verebilmelerinin
sağlanabileceği varsayılmıştır. Diğer bir sonuç ise duygusal zekâ ile problem çözme arasında düşük de
olsa pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Problem çözme konusunda başarının artırılmasında
belirli bir oranda duygusal zekânın payının olduğu göz önüne alındığında, eğitim süreçlerinde
duygusal zekâya da yer verilmesinin problem çözmede olumlu sonuçlar doğuracağı varsayılmıştır.

Keywords

duygusal zeka, okulöncesi, problem çözme, zeka

References

• Acar, FT. (2001). Duygusal Zekâ Yeteneklerinin Göreve Yönelik ve İnsana Yönelik Liderlik Davranışları ile İlişkisi: Banka Şube Müdürleri Üzerine Bir Alan Araştırması, Doktora Tezi, İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Akçakaya, Ü. (2015). Duygusal Zekâsı Yüksek İnsanların Ortak Özellikleri, https://www.tavsiyeediyorum.com/makale_14317.htm, Erişim: 13.04.2019.
• Akpınar, Ş. (2014). Öğretmen adaylarının problem çözme ve sosyal becerilerinin incelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Akyol, M.A. (2019). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Seviyelerinin ve Problem Çözme Becerilerinin Farklı Değişkenlere Göre Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Zonguldak.
• Asıcı, E. ve Karaca, R. (2014). Öğretmen Adaylarında Affetme Özelliği ve Öz-Duyarlık, Journal of Academic Social Science Studies, 27, 489-505.
• Austın, E.J., Saklofske, D.H., Huang, S.H.S., Mckenney, D. (2004). Measurement of Trait Emotional Intelligence: Testing and CrossValidating a Modified Version of Schutte et al.'s (1998) Measure, Personality and Individual Differences, 36 (3): 555-562.
• Bağçeçi, B., Kınay, İ. (2013). “Öğretmenlerin problem çözme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 335-347.
• Başar, G. (2011). Hemşirelerde ve hemşirelik öğrencilerinde problem çözme ve iletişim becerilerinin değerlendirilmesi, Yüksek lisans tezi, İstanbul Bilim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bulut Serin, N. ve Derin, R. (2008). İlköğretim öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerisi algıları ve denetim odağı düzeylerini etkileyen faktörler, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5 (1),1-18.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri, İstanbul: Pegem.
• Cenkseven, F. ve Akar-Vural, R. (2006). Ergenlerin düşünme gereksinimi ve cinsiyetlerine göre problem çözme becerilerinin karşılaştırılması, Eğitim Araştırmaları Dergisi, 25, 45–53.
• Çam, S. ve Tümkaya, S. (2007). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri’nin (KPÇE) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 28, (3);95-111.
• Delikoyun, D. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Duygusal Zekâ ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Durdu, İ. ve Şahin, S. (2017). Bazı Değişkenler Açısından Ortaokul Öğretmenlerin Duygusal Zekâlarının İncelenmesi (İzmir İli Buca İlçesi Örneği), Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 5(1); 44-58.
• Elkin, N. ve Karadağlı, F. (2015). Üniversite öğrencilerinin problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi, Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilim Dergisi, 1(1):11-18.
• Erdem, A.R. ve Genç, G. (2014). Lise öğrencilerinin problem çözme becerilerine ilişkin görüşleri, Turkish Journal of Educational Studies, 1(2);1-21.
• Erdoğdu, M.Y. (2008). Duygusal Zekânın Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 23(7), 62-76.
• Erkuş, B.ve Bahçecik, N. (2015). Özel hastanelerde çalışan yönetici hemşirelerin ve hemşirelerin eleştirel düşünme düzeyi ve problem çözme becerileri, MÜSBED, 1(1):1-9.
• Germi, H. (2006). Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünde Görev Yapan Spor Yöneticilerinin Problem Çözme Becerilerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı.
• Goleman, D. (2016). Duygusal zekâ neden IQ’dan daha önemlidir?,İstanbul: Varlık.
• Göçet, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile stresle başa çıkma tutumları arasındaki ilişki, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Güçlü, N. (2003). Lise müdürlerinin problem çözme becerileri, Milli Eğitim Dergisi, 160, 272-300.
• Güler, A. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin duygusal zekâ düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• İkiz, F.E. ve Görmez, S.K. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinde Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi, İlköğretim Online, 9(3), 1216-1225.
• İşmen, E. (2001). Duygusal zekâ ve problem çözme”, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (13);111-124.
• Karabulutlu, E., Yılmaz, S. ve Yurttaş, A. (2011). Öğrencilerin Duygusal Zekâ Düzeyleri ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2(2);75-79.
• Karasar, N. (2016). Scientific research methodology: Concepts, principles, techniques, Nobel Academic Publishing.
• Karmyshakova, K. (2006). Ekip Çalışmasında Liderin Duygusal Zekâsının Önemi ve Bir Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kaynak, A. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Kızıl, İ. (2014). Öğretmenlerin duygusal zekâları ile örgütsel adanmışlıkları arasındaki ilişki, Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kuşaklı, B. (2008). Yönetici Hemşirelerin Duygusal Zekâ Yetenekleri ve Liderlik Davranışları, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, 2008.
• Mayer, J. (2001). Emotional Intelligence and Giftedness, Roeper Review, 23 (3), 131-137.
• Nazlı, S. (2013). Hemşirelerde Duygusal Zekâ ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Konya İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Özcan, G.T. (2015). Örgütsel Bağlılığın Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Özmen, A. (2008). An Analytical Study of The Impact of The Perception of Leadership Styles on Job Satisfaction within The Turkish National Police Based on The Multifactor Leadership Questionnaire, Unpublished doctoral dissertation, Sam Houston State University, Huntsville, Texas.
• Öztürk, A. ve Deniz, M.E. (2008). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Yetenekleri İş Doyumları veTükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, İlköğretim Online, 7(3), 578-599.
• Pakaslahti, L. (2002). Relationships between adolescent prosocial problem-solving strategies, prosocial problem-solving strategies, prosocial behaviour, and social acceptance”, International Journal of Behavioral Development, 26(2), 137-144.
• Pamukoğlu, E. (2004). Duygusal zekânın yönetici etkinliğindeki rolünün kadın yöneticiler bağlamında incelenmesi ve bir araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli Üniversitesi.
• Saracaloğlu, A.S., Yenice, N., Karasakaloğlu, N. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alışkanlıkları arasındaki ilişki”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2);186-206
• Schutte, N.S., Malouff, J.M., Hall, L.E., Haggerty, D.J., Cooper, J.T., Golden, C.J. & Dornheım, L. (1998). Development and Validation of a Measure of Emotional Intelligence, Personality and Individual Differences, 25 (2), 167–177.
• Sevindik, F., Uncu, F. ve Dağ, D.G. (2012). Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 26(1), 21- 26
• Şen, B. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının duygusal zekâ düzeyleri ile akran ilişkileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Taşlıyan, M., Hırlak, B. ve Harbalıoğlu, M. (2014). Duygusal Zekâ, İletişim Becerileri ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki: Üniversite Öğrencilerine Bir Uygulama, ASSAM, 2(3), 45-58.
• Tatar, A., Tok, S., Bender, M.T. ve Saltukoğlu, G. (2017). Asıl Form Schutte Duygusal Zekâ Testinin Türkçeye çevirisi ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(2), 139-146.
• Tekin Bender, M. (2006). Resim-iş eğitimi öğrencilerinde duygusal zekâ ve yaratıcılık ilişkileri, Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Tetik, S. ve Açıkgöz, A. (2013). Duygusal Zekâ Düzeyinin Problem Çözme Becerisi Üzerindeki Etkisi: Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Üzerine Bir Uygulama, Electronic Journal of Vocational Colleges, 87-97.
• Tunca, Ö. (2010). Duygusal zekâ düzeylerinin sınıf yönetimi becerilerine etkisi ve bir araştırma, Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Tümkaya, S. ve İflazoğlu, A. (2000). Çukurova Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Otomatik Düşünce ve Problem Çözme Düzeylerinin Bazı Sosyo-Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 143–158.
• Usta, S. (2017). Üniversite öğrencilerinde internet bağımlılığı ve duygusal zekâ arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Uyar Kurt, A. (2016). Ebeveyn Kaybının Duygusal Zekâ ve Problem Çözme Becerisi Üzerindeki Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Ülger, Ö.E. (2003). Okul yöneticilerinin problem çözme becerilerinin liderlik davranışlarıyla ilişkisi, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Üzel, D. ve Hangül, T. (2011). Duygusal Zekâ ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki”, X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde.
• Yalçın Manolova, O. ve Özgen, B. (2017). Okul Öncesi Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Mesleğe Yönelik Tutumlarının ve Öz Güven Düzeylerinin İncelenmesi (KKTC), Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(3), 63-80.
• Yerli, S. (2009). İlk ve ortaöğretim okullarındaki yöneticilerde duygusal zekâ ve problem çözme becerileri arasındaki ilişki: İstanbul Anadolu yakası örneği, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yıldırım, A., Hacıhasanoğlu, R., Karakurt, P. ve Türkleş S. (2011). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri ve etkileyen faktörler, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 905-921.
• Yılmaz, E., Karaca, F. ve Yılmaz, E. (2009). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1), 38-48.
• Yılmaz, M. ve Şahin Ş. (2004). Okul öncesi öğretmen adaylarının duygusal zekâ düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı (UEBK 2004), İnönü Üniversitesi, Malatya 6-9 Temmuz 342.