Uluslararası Turizm İşletmeciliği Öğretim Programlarının Lisansüstü Seviyede İncelenmesi ve Müfredat İçin Ders Önerisi

Yıl 2022, , 40 - 67, 29.06.2022

Selma Meydan Uygur , Cemal Ersin Silik , Erdem Şimşek , Tuğba Şen Küpeli , Seval Kurt , Ayşe Selin Dülger , Beyza Hatırnaz

https://doi.org/10.55931/ahbvtfd.1089886

Öz

Turizm hızla büyüyen bir endüstri ve önemli bir istihdam kaynağıdır. Turizmin oluşturduğu istihdam neticesinde turizm alanında eğitime verilen önem de artmıştır. Dünyanın birçok yerinde özellikle turizm işletmeciliği alanında lisans ve lisansüstü eğitim programları bulunmakta olup turizm işletmeciliği alanında lisansüstü eğitime verilen önemin artması ile eğitim kalitesindeki rekabet de artmaktadır. Yürütülen bu araştırmanın amacı; Turizm İşletmeciliği Yüksek Lisans ve Doktora Programları için yeni ve özgün nitelikte bir ders programı önermektir. Bu amaç doğrultusunda öncelikle literatür taraması yapılmış ve lisansüstü turizm eğitiminin önemi açıklandıktan sonra QS World University Rankings 2019 raporunda ilk 500’e giren üniversitelerden turizm işletmeciliği alanında lisansüstü eğitim veren üniversitelerin internet siteleri incelenerek, turizm işletmeciliği lisansüstü programları ile ilgili web sitelerinden elde edilen bulgular, nitel araştırma kapsamında belirli temalar altında sınıflandırılmıştır. Ulaşılan temalar, ortak alan ve tekrar sıklığına göre belirlenmiştir. Bu temalar; “Pazarlama”, “İşletme”, “Finans, Muhasebe ve Ekonomi”, “Sürdürülebilirlik”, “Politika ve Planlama”, “Araştırma Yöntemleri”, “Teori”, “İstatistik ve Veri Analizi”, “Seminer-Öneri-Tez Yazımı”, “Girişimcilik”, “Kültür/Miras”, “Bilgi ve İletişim Teknolojileri”, “Genel Turizm” ve “Diğer” olmak üzere sınıflandırılmıştır. Sonuçlar doğrultusunda uluslararası standartlara uygun olarak Türkiye’deki lisansüstü programlar için ders programında yer alması gereken dersler önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Müfredat, Turizm İşletmeciliği, Eğitim, QS Dünya Üniversite Sıralaması

Destekleyen Kurum

Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi BAP Ofisi

Proje Numarası

01/2020-32

Teşekkür

Çalışmamıza vermiş olduğu destekten ötürü Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesine teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Airey, D. (2006). Growth and development In D.Airey & J. Tribe (Eds.), An international handbook of tourism education (pp. 13–24). Oxford: Elsevier.
• Airey, D., Tribe, J., Benckendorff, P., & Xiao, H. (2015). The managerial gaze: the long tail of tourism education and research. Journal of Travel Research, 54(2), 139-151.
• Arslan, E., & Boylu, Y. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1), 79-97.
• Botterill, D. & Gale, T. (2006). Postgraduate and PhD education. In: D. Airey and J. Tribe (eds.) An international handbook of tourism education. (pp. 469-482). Oxford: Elsevier.
• Cooper, C. (2002). Curriculum planning for tourism education: from theory to practice. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 2(1), 19-39.
• Coopehar, C., & Shepherd, R. (1997). The relationship between tourism education and the tourism industry: implications for tourism education. Tourism Recreation Research, 22(1), 34-47.
• Dale, C., & Robinson, N. (2001). The theming of tourism education: a three‐domain approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 13(1).30-34.
• Fayos-Solá, E. (1997) Educación y Formación en la Nueva Era del Turismo: la Visión de la OMT. In: E. Fayos-Solá (ed.) Human capital in the tourism ındustry of the 21st century. WTO, 59-79. Madrid.
• Gee, C. Y. (2002) Tourism employment issues: the PATA viewpoint. In: WTO, human resources in tourism: towards a new paradigm. WTO, 71-78. Madrid.
• Hsu, C. H., Xiao, H., & Chen, N. (2017). Hospitality and tourism education research from 2005 to 2014. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 29(1):141-160.
• Jafari, J. (1990) Research and scholarship: the basis of tourism education. Journal of Tourism Studies, 1, 33-41.
• Jafari, J. (1997) Tourismification of the profession. Chameleon job names across the industry. In: WTO, human capital in the tourism ındustry of the 21st century. Madrid: WTO, 202-214.
• Jenkins, C. I. (1997) Tourism educational systems, institutions and curricula: standardization and certification in human capital. In: WTO, the tourism industry of the 21st century. WTO, 215-222. Madrid.
• Johnson, M. (1967). Definitions and models in curriculum theory. Educational Theory, (17). 127-140.
• Maviş, F. & Kozak S. (1992). Meslek Yüksekokullarında turizm programı ve Anadolu Üniversitesi Eskişehir Meslek Yüksekokulu Turizm Otelcilik ders programı. Turizm Eğitimi Konferansı-Workshop. Yorum Basım Yayın, 169-172. Ankara. Resmi Gazete, 2009: 27405 Sayılı Resmi Gazete
• Scheffler, I. (1960). The language of education. Thomas, Springfield, Illinois.
• Sheldon, P. J., Fesenmaier, D. R. & Tribe, J. (2011). The tourism education futures initiative (TEFI): Activating change in tourism education. Journal of Teaching in Travel & Tourism, 11(1), 2-23.
• Stergiou, D., Airey, D. & Riley, M. (2003). The evaluation of the teaching of individual academics in UK's tourism higher education: developing a construct for teaching profiles. The International Journal of Tourism Research, 5(1), 62.
• Ünlüönen, K. & Boylu, Y. (2005). Türkiye’de Yükseköğretim düzeyinde turizm eğitimindeki gelişmelerin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar 3(12), 11-32.
• Wallis, C. & Steptoe, S. (2006, December 10). How to bring our schools out of the 20th century. New York Times, pp. 21–22.
• Wattanacharoensil, W. (2014). Tourism curriculum in a global perspective: past, present, and future. International Education Studies, 7(1), 9-20.
• Yetgin, D. (2018). Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi’nin kurum tarihi. İçinde; N. Kozak, (Editör) Dünden bugüne Türkiye’de turizm (ss. 603-624). İstanbul: Yıkılmazlar Basın Yayın.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
• Yin, R. (2017). Durum Çalışması Araştırması Uygulamaları. Ankara; Nobel Yayıncılık.
• Yüksel, A., Mil, B., Bilim, Y. (2007). Nitel Araştırma Neden Nasıl Niçin?. Ankara: Detay Yayıncılık.