Mükellefl er; vergi incelemesi esnasında bazen kanuni defterlerini hiç ibraz etmemekte, bazen de alım faturalarını içermeyen veya tasdikli olmayan defterlerini ibraz etmektedirler. Böyle durumlarda, mükellefin alım işlemleri ile gerçekten yüklenmiş olduğu katma değer vergisi tutarını indirme hakkı, kayıt nizamına ve ibraz ödevine ilişkin yukarıdaki eksikliklere dayanılarak reddedilmektedir. Ancak idarenin bu yaklaşımı, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) bendi hükmüne aykırılık teşkil etmektedir. Zira, vergi denetmeni tarafından defter incelemesi yapılamasa da mükellefl er tarafından birtakım belgeler vasıtasıyla ilgili işlemlerin ve KDV tutarlarının gerçekliği ispat edilebilir. Diğer taraftan, VUK md. 134 hükmü çerçevesinde, vergi denetmenin bahse konu maddi olayların gerçekliğini çeşitli araştırmalar ile tespit edebilmesi de mümkündür. Bu bağlamda, mükellefl erin yasal defterler dışındaki bazı belgelerle alım işlemlerinin gerçekliğini ortaya koyabilmekte iken vergi idareleri tarafından alım belgelerine ait defter kayıtlarına ulaşılamaması nedeniyle KDV indiriminin reddedilmesi hukuka aykırıdır.Yine vergi raporu ile sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleyen olarak nitelendirilmiş bir kişiden alınan tüm mal veya hizmet faturalarını gerçek bir alım-satım işlemine dayanmadıkları gerekçesi ile KDV indiriminin kapsamı dışında tutan idari yaklaşım VUK md. 3/(B) hükmüne aykırıdır. Vergi mükellefinin bazı alım faturalarının sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı oldukları sonucuna varılması için bu belgeleri düzenleyen şahıslar hakkındaki idarenin tespitlerinin yargı denetiminden geçmesi veya mal-hizmet alımının gerçeğe uygun olmadığını ortaya koyan somut bilgilere ulaşmak amacıyla belgeleri kullanan mükellefl er nezdinde vergi incelemesi yapılması gerekmektedir
Tax payers sometimes do not submit their legal book and sometimes submit such books that are not contained purchase invoices within or notirized during the tax audit. In such cases, the tax payer’s right to deduct the real accrued VAT is denied due to deficiencies mentioned above regarding rules of bookkeeping or submission duty. However, this administrative approach is against the provision regulated under the article 3/(B) of Tax Procedure Law, No. 213. This is because, even though the inspection of books cannot be performed by the tax auditor, the reality of relevant purchasing transactions and accrued VAT amounts can be verified by the tax payers providing certain documents. On the other hand, within the scope of article 134 of Tax Procedure Law, it is also possible for the tax auditor to verify the reality of the aforementioned transactions by carrying out various researches.In this respect, since tax payers can verify the reality of purchase transactions by providing some certain documents other than legal books, it is unlawful to deny the right of VAT deduction due to the failure of tax administration’s attempts to attain the bookkeeping entries regarding the purchase transactions. Also, the attitude of tax administration, which is taking the invoices of goods or services out of VAT deduction context on the grounds that such invoices do not based upon a real transaction due to goods or service invoices issued by person who is characterized as a man drawing up document that are false or misleading by content with tax audit report, is contrary to provision regulated under the article 3/(B) of Tax Procedure Law. In order to conclude that certain purchase invoices of tax payer are false or misleading by the content, either there needs to be a judicial review of the administration’s evaluation for persons who prepare such documents or a tax audit before tax payer who used such documents to obtain tangible information on whether the goods and service purchases are inaccurate
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 20 Issue: 1 |