1924 Anayasası, temel hak ve hürriyetler konusunda 1789 Bildirisi’nden geniş ölçüde etkilenmiştir. Hürriyetin tanımı, sınırları ve güvenceleri bakımından büyük bir benzerlik göze çarpmaktadır. Anayasa, hemen bütün klasik haklara yer vermekle birlikte, sosyal haklardan söz etmemektedir. Bunun nedeni, bu hak kategorisinin anayasanın yapıldığı dönem itibarıyla klasik haklar kadar yaygınlık kazanamamış olmasıdır. 1924 Anayasası, hürriyetin sadece adını vermiş, bunun içeriği ve kullanım biçim ve şartlarının belirlenmesi işini TBMM’ye bırakmıştır. Ancak, Anayasa, TBMM’nin bu yetkiyi hangi esaslar dahilinde kullanacağına ilişkin hiçbir esasa yer vermemiştir. Her ne kadar, kanunların anayasaya aykırı olamayacağı yönünde bir hükme yer vermekteyse de, bu hükmün platonik bir değer taşımaktan öte bir anlamı bulunmamaktadır. Çünkü, Anayasa, TBMM’nin mutlak üstünlüğüne yer vermekte ve onun başka bir organ tarafından denetimini kabul etmemektedir. Bu durum Anayasanın en zayıf yanını oluşturmaktadır. Meclisin üstünlüğü ve denetimsizliği, uygulamada temel hak ve hürriyetlerin çoğunluğun iradesine terk edilmesi sonucunu doğuracaktır. Bu makalede, 1924 Anayasası ile getirilen demokrasi anlayışı, hak ve hürriyetler rejimi ve bunun uygulamasına ilişkin sorunlar üzerinde durulacaktır.
The 1924 Constitution was widely affected by 1789 Communiqué (declaration) with respect to basic rights and freedoms. There seems to be great similarities between the 1924 Constitution and 1789 Communiqué in definition, limits and guarantees. Though The Constitution includes nearly all classic rights, it does not mention social rights. This exclusion can be attributed to the view that social rights were not widely recognized as classic rights at the time of the promulgation of the 1924 Constitution. The 1924 mentioned just the name of freedom and left the duty of determining the content, form and conditions of freedoms to the Turkish Grand National Assembly. However, no principle was provided according to which the Turkish Grand National Assembly would use this authority. Although there was the assumption that no law would be in disagreement with the Constitution, this assumption had little value. The reason for this was that The Constitution included articles which gave absolute superiority to the Turkish Grand National Assembly and which denied any control of The Turkish Grand National Assembly by another Instution. This constitutes the weakest aspect of the 1924 Constitution. The superiority of the Grand National Assembly and its exemption from control would in practice leave basic rights and freedoms to the will of majority. In the present work, the kind of democracy and the regime of right and freedoms which were brought about by the 1924 Constitution, and the problems which were related to the application of those right and freedoms will be looked at.
Constitution of 1924 Turkish constitutional law Human rights in Turkey Legislation of the Constitution 1924
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2003 |
Published in Issue | Year 2003 Volume: 7 Issue: 2 |