Değişen ve gelişen teknoloji sebebiyle, hukuki işlemlerin gerek kurulmasında gerek hüküm ve sonuçlarını doğurmasında, alışılmışın dışında bir şekil türünün kullanılmasının yaygınlaştığı gözlemlenmiştir. Hukukumuzda, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ve bazı yönetmeliklerde, sadece “kalıcı veri saklayıcısı” kavramı ile hukuki bir zemine oturtulan bu şekil türünün hem doktrin hem de kanuni düzenleme boyutu eksiktir. Bu eksikliği gidermek amacıyla çalışmada, Alman ve İsviçre Hukuku kapsamında bir inceleme yapılmıştır. Bu incelemede, bir hukuki ilişkide tarafların beyanlarını kalıcı bir veri saklayıcısı aracılığıyla iletmelerini düzenlemiş olan Alman Medeni Kanunu § 126b ve İsviçre 2020 Borçlar Kanunu Tasarısı m.25 üzerinde durmaya değer hükümlerdir. Metin şekline ilişkin BGB § 126b hükmü, genel ve yürürlükteki bir hüküm olması sebebiyle çalışmamızın esasını teşkil edecektir. İsviçre Hukuku’ndaki düzenleme her ne kadar tasarı niteliğinde kalsa da doktrinin metin şekli kavramını benimsemesi, bazı düzenlemelerde bu şekil türüne yer verilmesi sebepleriyle İsviçre Hukuku da dikkate alınacaktır. Bu çalışma, hukukumuzda eksik olan “metin şekli” kavramını doktrine kazandırmak ve olası bir kanun çalışmasına ışık tutmak amacıyla hazırlanmıştır. Bu kapsamda, özellikle Alman Hukuku bakımından bir şekil türü olarak kabul edilen metin şeklinin geçerlilik koşullarının belirlenmesi ve böylelikle diğer şekil türlerinden farklılıklarının ortaya konulmasıyla gerek tarafların menfaatine gerek hukuki ilişkilerde bundan kaynaklanan uyuşmazlıkların çözümüne de katkı sağlanmış olacaktır.
Due to changing and developing technology, it has been observed that the use of an unusual form type has become widespread both in concluding and in being effective of legal transactions. In our law, this form type whose legal basis is only ‘durable medium’ notion which has been settled by the consumer protection law and at some regulations is lacking in terms of both doctrine and legal basis. In order to remove this lack, an examination has been made within the German and Swiss Law in this study. In this study, § 126b of the German Civil Code (BGB) and art.25 of the Swiss Draft Code of Obligations 2020 (OR 2020) regulating the transmission of the the parties' declarations by durable medium in legal relationships are provisions that should be emphasized. The provision of BGB § 126b regarding textform shall underlie this study as it is a general provision that is being in force. Although art.25 of Swiss Draft Code of Obligations 2020 has not become a law, Swiss Law shall also be considered because doctrine has interiorized the textform notion and this form type has been settled by some special provisions. This study has been prepared to coin the textform notion that is lack in our law into the doctrine and to put a spotlight on working about probable law. In this context, by determining the validity conditions of the textform, which is accepted as a form type especially in German Law and by indicating its differences from other form types, it shall contribute to the interests of the parties and to the resolution of disputes.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | ÖZEL HUKUK |
Authors | |
Publication Date | July 30, 2024 |
Submission Date | March 6, 2024 |
Acceptance Date | May 31, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 28 Issue: 3 |