ÖĞRENCİLERİN SINAV KAYGISI, FENE YÖNELİK İLGİ VE EBEVEYN DESTEĞİ DEĞİŞKENLERİ ÜZERİNE ULUSLARARASI BİR KARŞILAŞTIRMA: TÜRKİYE – SİNGAPUR

Year 2017, , 1201 - 1220, 19.09.2017

Ayşe Bilicioğlu Kübra Yılmaz

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2017.17.31178-338815

Cited By: 2

Abstract

Bu
araştırmada, öğrencilerin akademik başarı ya da başarısızlığını etkileyebileceği
düşünülen etmenlerden sınav kaygısı, fene yönelik ilgisi ve ebeveyn desteğinin
Türkiye ve Singapur ülkeleri açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. PISA
2015 sonuçları ve anketleri ışığında ilgili veriler toplanmıştır. Tarama
modelinin kullanıldığı araştırmanın evrenini, Türkiye ve Singapur’daki 15 yaş
grubundaki öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklemini ise sınav kaygısı değişkeni
için 11752; fene yönelik ilgi değişkeni için 11460; ebeveyn desteği değişkeni
için 11816 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada öncelikle geçerlik ve güvenirlik
değerlendirilmiştir. Sonrasında, 1. ve 2. alt problem için Bağımsız Örneklemler
t-Testi; 3. alt problem için ise Mann Whitney U Testi kullanılmıştır.
Araştırmanın bulguları incelendiğinde, PISA 2015’e katılan Singapur’daki
öğrencilerin, Türkiye’deki öğrencilere göre fene yönelik ilgileri ve sınav
kaygıları arasında manidar bir fark bulunurken; ebeveyn desteği için iki ülke
arasında manidar bir fark görülmemiştir. Araştırmanın sonucunda, Singapur’daki
öğrencilerin fene yönelik ilgilerinin ve sınav kaygılarının Türkiye’deki
öğrencilere göre daha yüksek olduğuna ulaşılmıştır.

Keywords

PISA 2015, Türkiye, Singapur, sınav kaygısı, fene yönelik ilgi

References

• Anıl, D., Özer Özkan, Y. ve Demir, E. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai rapor. Ankara: İşkur Matbaacılık. 3. 12. 2016 tarihinde https://drive.google.com/open?id=0B2wxMX5xMcnhaGtnV2x6YWsyY2c adresinden alınmıştır.
• Baykul, Y. (2011). Eğitimde ve psikolojide ölçme ve değerlendirme: klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: Pegem. 
• Baykul, Y. ve Turgut, M. F. (2015) .Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem.
• Bloom, B. S. (1998). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (çev. D. A. Özçelik, 3. basım). İstanbul: MEB Yayınları.
• Çakan, M. (2003). Geniş ölçekli başarı testlerinin eğitimindeki yeri ve önemi. Eğitim ve bilim. Çili 28, Sayı 128 (19-26). 3.12.2016 tarihinde  https://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwjtqeubvcLRAhVIVxoKHdhDCD8QFggZMAA&url=http%3A%2F%2Fegitimvebilim.ted.org.tr%2Findex.php%2FEB%2Farticle%2Fdownload%2F5130%2F1212&usg=AFQjCNGE23JWDhW_4pcREEGYMlYRlo3ohQ&bvm=bv.144224172,d.bGg adresinden alınmıştır.
• Çokluk Ö, Şekercioğlu G, Büyüköztürk Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem.
• Duman, G. K. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin durumluk sürekli kaygı düzeyleri ile sınav kaygısı düzeyleri ve ana – baba tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir. Erişim tarihi: 12.12.2016 tarihinde http://dspace.deu.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/12345/7285/220337.pdf?sequence=1 adresinden alınmıştır.
• Eke, C. (2010). Pisa 2006 sonuçlarına göre öğrencilerin fen bilimlerine ilgisi. 19. Eğitim bilimleri kurultayı. Kıbrıs: Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi. 15.12. 2016 tarihinde https://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwik6oT528LRAhXDvBoKHeTTCQIQFggbMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.pegem.net%2Fakademi%2Fkongre_detay.aspx%3Fid%3D122754&usg=AFQjCNHMUjWKd8v9BHThISMnT8mThbwKGA adresinden alınmıştır.
• Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. ve Sanisoğlu, Y. (2012). Doğrulayıcı faktor analizi ve uyum indeksleri. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi. Cilt 33, Sayı 1. 17.12.2016 tarihinde https://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja& uact=8&ved=0ahUKEwiHmMOcuM7UAhVBZFAKHf5nCu4QFgglMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.turkiyeklinikleri.com%2Farticle%2Ftr-dogrulayici-faktor-analizi-ve-uyum-indeksleri-64107.html&usg=AFQjCNGpvDnhN9eUa0dxsAMsW5cOqJSmtQ adresinden alınmıştır.
• Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe.
• Hill, Nancy E., ve Diana F. Tyson. (2009). Parental ınvolvement in middle school: a meta-analytic assessment of the strategies that promote achievement. Developmental Psychology. 45 (3): 740–763. 18 Aralık 2017 tarihinde http://www.apa.org/pubs/journals/releases/dev453740.pdf adresinden alınmıştır.
• Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil.
• Köse, İ. A. (2010). Madde tepki kuramına dayalı tek boyutlu ve çok boyutlu modellerin test uzunluğu ve örneklem büyüklüğü açısından karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara. 
• Metallidou, P.ve Vlachou, A. (2007). Motivational beliefs, cognitive engagement, and achievement in language and mathematics in elementary school children. International Journal of Psychology. 42, 2-15. 20.12.2016 tarihinde http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1080/00207590500411179/abstract;jsessionid=F90AB8106C91D825AEE173344A4E5153.f03t03 adresinden alınmıştır.
• Tekin H. (2016). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara : Yargı.
• Yıldırım, İ. (1998). Akademik başarı düzeyleri farklı olan lise öğrencilerinin sosyal destek düzeyleri. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2 (9),33-38. 24.12.2016 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/tpdrd/article/view/1058000025 adresinden alınmıştır.
• Yolcu, M. A.(2015). Aile sosyo-ekonomik durumu ve anne-baba tutumlarının sınav kaygısı düzeyleri üzerine etkilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.  14.12. 2016 tarihinde   http://hdl.handle.net/123456789/3731 adresinden alınmıştır.