OPINIONS AND SUGGESTIONS OF GUIDANCE RESEARCH CENTER MANAGERS REGARDING REFERRAL, DIAGNOSIS, PLACEMENT, MONITORING AND ASSESSMENT

Year 2008, Volume: 8 Issue: 1, 189 - 206, 15.03.2016

Hakan Özak Murat Vural Hasan Avcıoğlu

Abstract

This study aims to determine the suggestions and opinions of the managers of
guidance and research centers regarding referral, diagnosis, placement, monitoring and
assessment. The data were collected via semi-conducted interviews and were analyzed by the
content analysis method. When the findings were examined, it was found out that referral,
diagnosis, placment, monitoring and assessment processes were separately followed step by
step; however, it was also found out that each step had some problems within each application.
The study shows that teachers have vital roles in determining the performances of students and
planning educational activities; nevertheless, the number of graduates from this field is not
adequate, and the graduates prefer to work in private institutions with higher salaries. The
insufficiency in the number of specialists in guidance and research centers and in the time
allocated for students referred there cause problems. Moreover, the study shows that
insufficient information gathered about students’ social environment in the process of their
diagnosis-assessment; improperly completed student identification files; and lack of
involvement of the family and teachers in school demonstrate difficulties in the process of
determining students’educational levels

Keywords

Guidance research center, Student with mentally retardation, Referral, Diagnosis, Placement, Monitoring, Assessment

REHBERLİK ARAŞTIRMA MERKEZİ MÜDÜRLERİNİN GÖNDERME TANILAMA YERLEŞTİRME İZLEME VE DEĞERLENDİRMEYE İLİŞKİN GÖRÜŞ VE ÖNERİLERİ

Abstract

Bu araþtýrmanýn amacý, rehberlik araþtýrma merkezi müdürlerinin gönderme,
tanýlama, yerleþtirme, izleme ve deðerlendirmeye yönelik görüþleri ve önerilerini belirlemeyi
amaçlamaktadýr. Araþtýrmanýn verileri yarý yapýlandýrýlmýþ görüþmelerle toplanmýþtýr. Veriler,
içerik analizi tekniði kullanýlarak analiz edilmiþtir. Araþtýrma bulgularý incelendiðinde
gönderme-tanýlama-yerleþtirme-izleme-deðerlendirme süreçlerine iliþkin olarak, bu
süreçlerin her birinin basamak basamak izlendiðini, fakat her bir basamakta kendi içindeki
uygulamalarda sorunlar bulunduðunu ortaya koymaktadýr. Özel gereksinimli bireylerin
performanslarýnýn belirlenmesinde ve eðitim faaliyetlerinin planlanmasýnda özel eðitim
öðretmenlerinin önemli rolleri olduðu ancak bu alandaki mezun olan öðretmenlerin sayýsýnýn
az olmasý ve daha yüksek ücretlerle özel kurumlarda çalýþmayý tercih etmelerine baðlý olarak
rehberlik araþtýrma merkezlerinde yeterli sayýda uzman bulunmayýþý gönderilen öðrencilere
ayrýlan zamanýn yetersiz olmasý gibi durumlardan dolayý uygulamalarda problemler
yaþandýðýný ortaya koymaktadýr. Ayný zamanda öðrencilerin taný-deðerlendirme süreçlerinde
öðrencinin sosyal ortamýndaki kiþilerden yeterli bilgi alýnamamasý, öðrenci tanýma
dosyalarýnýn okullardaki uzmanlar tarafýndan uygun þekilde doldurulmamasý, aile ve okuldaki
öðretmenlerin sürece dahil edilmemesi vb. dolayý öðrencilerin eðitim durumlarýna iliþkin
karar verme sürecinde zorluklar yaþandýðýný ortaya koymaktadýr.

Keywords

Rehberlik araþtýrma merkezi, Zihin engelli öðrenciler, Gönderme, Tanýlama, Yerleþtirme, Ýzleme, Deðerlendirme

References

• Ataman, A. (2003). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eðitime giriþ. Ankara. Gündüz Eðitim ve Yayýncýlýk.
• Bireyselleþtirilmiþ Eðitim Programý Yol Haritasý. (2004). MEB. Ankara.
• Cavkaytar, A. (2000). Zihin engellilerin eðitim amaçlarý. Anadolu Üniversitesi, Eðitim Fakültesi Dergisi, Cilt 10, Sayý 1. Eskiþehir.
• Cavkaytar, Ave Diken, Ý. H.. (2005). Özel eðitime giriþ. Kök Yayýncýlýk. Ankara.
• Çaglar. D. (1979). Geri Zekalý Çocuklar ve Eðitimi. Ankara Üniversitesi Eðitim Fakültesi Yayýnlarý No: 82. Ankara. Devlet Planlama Teþkilatý Engellilerin Eðitimine Ýliþkin Genel Deðerlendirme ve Model
• Önerileri (1992), Anadolu Üniversitesi. Eskiþehir.
• Eripek, S. (2003). Zeka Geriliði Olan Çocuklar. Ataman, A. (Ed.), Özel gereksinimli çocuklar ve özel eðitime giriþ. ( s.156-173). Ankara. Gündüz Eðitim ve Yayýncýlýk.
• Eripek, S. (2005) Zihin Engelliler. Eripek, S. (Ed.), Özel eðitim. (37-52). Anadolu Üniversitesi Açýk Öðretim Fakültesi Yayýnlarý. Yayýn No: 561. Eskiþehir.
• Fiscuss, D. E., ve Mandell, J. C., (1981). Understanding exceptional people, st, Paul Minn, West.
• Gürsel, O. (2005). Bireyselleþtirilmiþ eðitim programlarýnýn geliþtirilmesi. Anadolu Üniversitesi Açýk Öðretim Fakültesi Yayýnlarý. Yayýn No: 794. Eskiþehir.
• Karasar, N. (2002). Bilimsel araþtirma yöntemi. Ankara: Nobel Yayýncýlýk.
• Milli Eðitim Bakanlýðý (2005). 573 Sayýlý Özel Eðitim Hakkýnda Kanun Hükmünde Kararname.
• Milli Eðitim Bakanlýðý (2006). Milli Eðitim Bakanlýðý Özel Eðitim Hizmetleri Yönetmeliði. Ankara. Milli Eðitim Basýmevi,
• Özyürek, M. (2005). Bireyselleþtirilmiþ eðitim programý. Kök Yayýncýlýk. Ankara
• Sucuoðlu, B,. Kargýn, T. (2006). Ýlköðretimde kaynaþtýrma uygulamalarý yaklaþýmlar yöntemler teknikler. Morpa Yayýnlarý, Ýstanbul.
• Uzuner, Y. (1999). Niteliksel araþtýrma yaklaþýmý (Edit. Ali Atýf Bir) Sosyal Bilimlerde Araþtýrma Yöntemleri. Eskiþehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayýnlarý,
• Werts, G., Culatta R. A. ve Tompkins J. R. (2007) Fundamentals of special education. Pearson Merrill Prentice Hall. Ohio.
• Wood J. W. (2006) Teaching stundents in inckusive settings. Pearson Merrill Prentice Hall. Ohio.
• Yýldýrým, A., Þimþek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araþtýrma yöntemleri. Seçkin Yayýnevi. Ankara.