Comedy was a popular theatrical style in ancient Greek literature and was imitated and adapted by the Roman playwrights with small changes. In Ancient Greek, comedy as a literary genre is split into three categories based on the time periods in which it differs: Old Comedy, Middle Comedy and New Comedy. Old comedy (480-430 B.C.) is characterized with political freedom and intellectual vitality while middle comedy (405-336 B.C.) is characterized with a little politics or poetics as a result of Athens' financial ruin in 404 B.C. As for the new comedy, it is characterized with romantic love, marriage, stereotypes, and misunderstandings. Plautus’ The Meneachemus which is considered as a surviving manuscript of New Comedy provides data concerning the qualities of the genre. Therefore, this paper aims to study The Meneachemus in terms of reflecting the features of new comedy.
Antik Yunan edebiyatında komedi popüler bir tiyatro türüydü ve Romalı oyun yazarları tarafından bir takım küçük değişikliklerle taklit edilip kendi edebiyatlarına uyarlanmıştır. Antik Yunan’da edebi bir tür olarak komedi değişiklik gösterdiği zamanlar esas alınarak üçe ayrılmaktadır: Eski komedi, orta komedi ve yeni komedi. Eski komedi (480-430 M.Ö.) siyasi özgürlük ve entelektüel canlılıkla karakterize edilirken orta komedi (405-336 M.Ö.) milattan önce 404 yılında Atina’daki mali krizin sonucu olarak çok az siyaset ve sanatla karakterize edilmiştir. Yeni komediye gelince, o da romantik aşk ilişkileri, evlilik, klişeler ve yanlış anlamalar gibi konularla karaterize edilir. Eski komedi, orta komedi ve Yeni komedi. Plautus tarafından yazılan Menaechmi eski komedinin özelliklerini yansıtan bir metin olarak değerlendirilmektedir. Bu makalenin amacı da söz konusu oyunu yeni komedinin özelliklerini yansıtması bakımından incelemektir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | MAKALELER |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2022 |
Submission Date | February 21, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |