Siber Kültür ve Hiper Gerçeklikte Değişen Yaşam

Yıl 2017, , 87 - 96, 01.09.2017

Aysel Demir

https://doi.org/10.5824/1309-1581.2017.4.005.x

Öz

Öz Bu çalışmada amacımız, kültürel yaşamın kitle iletişim araçlarıyla nasıl dönüşüme uğradığını göstermek, son teknolojik gelişmelerle sosyal medya araçlarının yaşamımızda oynadığı rolü araştırmaktır. Ayrıca, kitle iletişim araçlarının etkisiyle geleneksel anlamda sanatta yaratıcığın kendini nasıl tükettiği üzerine bir değerlendirme yapılacaktır. Bugün ulaşılan noktada, medyanın büyük oranda öznenin fikrini etkilediği; söylemler, imajlar ve semboller üzerinden bilgiyi manipüle ettiği ve istenilen biçimde popüler bir kültür yarattığı çok iyi bilinmektedir. Modern toplumlarda medya, insanların düşüncelerini biçimlendirir, yeniden yapılandırır ve özellikle bilginin kontrolü aracılığıyla sosyal bilinci yeniden üretir. Medya kültürü, tüketim kültürüyle bağlantılıdır. Buna göre çoğu insan, popüler kültürün birer tüketicisidir. Medya, demokraside dördüncü göz olarak bilinir ve gerçekleri özgür ve nesnel bir biçimde aktarması beklenir. Ortaya çıktığı günden beri de yaşamı değiştirmek için güçlü bir oryantasyon aracı olduğu bilinir. Bu anlamda medya, popüler kültürün gelişmesinde merkez bir role sahiptir. Dijital çağ sayesinde internet, popüler kültür üzerinde oldukça önemli bir etkiye sahip olup, sosyal medyanın kullanımı da siber kültürün oluşmasını destekler. Siber kültür kelimesi internet teknolojileri üzerinden kültürün üretilmesine ve uygulanmasına işaret eder. Hızlı ilerleyen bilgisayar teknolojileri interneti bütün kültürel hayatın, iletişim ve sanatın temel referans noktası yapar. Dijital devrim, kültür ve sanatın dönüşümünü ortaya çıkardı. Bu dönüşüm sürecinde, siber alanda, herkes her şeyi “bildiğini!” iddia etmeye ve kendilerini yaratıcı aktiviteye sahip birer “sanatçı” olarak görmeye başladı. Bu iddialar, gerçekte yaratıcı eylemin hiçe sayılmasına neden oldu. Oysa gerçek yaşamda, kimse gerçeğin ne olduğunu bilmemekte, bu anlamda sanal gerçeklerin esiri olmakta ve bu noktada, sanat bağlamında da yaratıcı eylem değersizleştirilmektedir. Bu durumun bir sonucu olarak özneler, kimliklerini kaybederler ve bir hiper gerçeklik ile karşı karşıya kalırlar. Bu hiper gerçeklikte, kimlikler plastikleşir ve bu kimliğe sahip olan özneler “kendi benliklerini kıyafet değiştirir gibi duruma göre değiştiririm” düşüncesiyle hareket ederler. Fransız filozof Jean Baudrillard, Simülakrlar ve Simülasyon adlı eserinde; gerçeğe olan bakışımızı kaybettiğimizi, hiper gerçekliğin gerçek olarak sunulduğunu, bu anlamda gerçeğin öldüğünü, zaten asla var olmamış olduğunu ileri sürer.

Anahtar Kelimeler

Medya, Popüler Kültür, Siber kültür, Hiper gerçeklik, Simülasyon, Siyaset

Changing Life on The Cyber Culture and Hyper Reality

Öz

Abstract In this research the aim is to examine the transformation of cultural life and the running down of “creative action” by the effect of media and searching how media play a role in our lives, with the latest technologies. In this context, I will focus on we analyse that using social media how create a "cyber culture "and how it affects our daily life. Today, at the point reached, it is well known that the media increasingly influences subject’s opinion and manipulates information through discourses, images and symbols on visual media and creates a popular culture. The media as institutions that shape the others’ think and reconstructing or reproducing social consciousness, as a mediator of values and beliefs, and as the major sources of information and means of information control within modern societies. The same time, media culture is associated with consumerism, and in this sense called alternatively "consumer culture”. According to this, most people are consumers of popular culture. Media, the fourth eye of democracy, is expected to objectively prepare a realm of liberation and has the power of an effective orientation to change life since the day it emerged. An important consideration in any discussion of media and culture is the concept of popular culture. In this sense, the media have always played a central role in the development of popular culture. Thanks to digital-age, the internet has had a dramatic impact on popular culture, even using social media to create a "cyber culture". The word "cyber culture" is referring to certain cultural products and practices born of computer and Internet Technologies. Advancing speed of computers has made the internet the central point of reference for all forms of communication, cultural life and art. The digital revolution has created a transformation of culture and art. Within the cyber area, everyone knows everything, everyone has become an artist and everyone claims they have artistic and creative activity, however these claims actually have been running down of “creative action”, whereas in real life, no one knows who anyone else really is. At the end of this situation, people may be losing their identities which create an “Hyper reality”. In hyper reality, identity becomes plastic and thinks ‘I can change myself as easily as I change my clothes.’ In Simulacra and Simulation, the French philosopher Jean Baudrillard suggests that we lost sight of "the real” and became more real than the real, creating a kind of hyper reality in which simulation replaces reproduction and representation. For Baudrillard the real is dead, it never existed, it was, and is, just a staging, a simulation.

Anahtar Kelimeler

Media, Popular Culture, Cyber culture, Hyper reality, Simulation, Policy

Kaynakça

• Akca, E. B. (2014). Demokratik Katılım Bağlamında Yeni Medya ve Dijital Yurttaşlık. Yeni Medya, Pratikler, Olanaklar. Ed: Emel Baştürk Akca. Kocaeli: Umuttepe Yayınları
• Baudrillard, Jean., Sessiz Yığınların Gölgesinde ya da Toplumsalın Sonu, Çev.: Oğuz Adanır, İstanbul: Ayrıntı Yay; 1991.
• Baudrillard, Jean. Simülakrlar ve Simülasyon, çev. Oğuz Adanır, Ankara: Doğu Batı Yayınları; 2005a.
• Baudrillard, Jean. Sanat Komplosu, Çev. E. Cengiz, H. Gür, A. Nur, Ankara: İmge Kitapevi; 2005b.
• Baudrillard, Jean, Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm, çev. Oğuz Adanır, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları; 2008.
• Bircan, Ufuk, Kierkegaard’dan Baudrilliard’a Baştan Çıkarma, Dergi Karadeniz, 2016 bahar, sayı 29, s. 60-82.
• Bayrı, Derya. Gözün Egemenliği Tarihin Sonu mu?, Özne: Baudrillard Sayısı, 14. Kitap; 2011.
• Bell, David. Cyberculture Theorists: Manuel Castells and Donna Haraway, Oxford: Routledge; 2007.
• Dolgun, Uğur. Enformasyon Toplumundan Gözetim Toplumuna, Bursa: Ekin kitapevi; 2005.
• Simgesel değiş tokuşlar, değerler sisteminin tam olarak gerçekliğin sahnesinde oynayan göstergeler
• tarafından değerlerin temsil edilmesidir (Bircan, 2016: 75).
• Kuspit, Donald. Sanatın Sonu, Çev: Yasemin Tezgiden, Ankara: Metis Yayınları; 2006.
• Köseoğlu, Ö., Halkla İlişkilerde Yeni Medyanın Kullanımı. Stratejik Halkla İlişkiler Yönetimi, Araştır, Planla, Uygula, Değerlendir. Der: A. Göztaş, F. Topsümer. Ankara: Seçkin Yay., 2012
• Warhol, Andy. A Retrospective, New York, Modern Sanat Müzesi; 1989.
• Yengin, Deniz., Yeni Medya ve Dokunmatik Toplum, İstanbul: Derin Yayınları; 2014
• Yengin, D, Yeni Medyaya Eleştirel Bakış. Yeni Medya Ve< Ed: Deniz Yengin. Anahtar Kitaplar Yayınları, İstanbul; 2012
• Çambay, S. O., Bir Toplumsallaşma Aracı Olarak Yeni Medya: Kuramsal Bir Değerlendirme, Ege Üniv., İletişim Fak., İzmir, yıl 2015, cilt 5, sayı 2, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s. 237-247,s