Klasik Türk edebiyatında sevgilinin güzellik unsurlarının yanında onları destekleyen, görünürlüğünü arttıran ögeler de söz konusu edilmiştir. Kuhl, tutiya ve sürme de bu ögeler arasında bulunmaktadır. Bu çalışmada özel bir sürme çeşidi olan ve şiirlerde, haiz olduğu özelliklerden izler bulunan “kuhl-i cevahir” ve onunla sıkı bir bağa sahip olduğunu metinlerden tespit edebildiğimiz “tutiya” üzerine semantik bir değerlendirme yapılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2018 |
Submission Date | November 26, 2018 |
Acceptance Date | December 18, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
This work is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International