Türk edebiyatının Tanzimat
edebiyatı dönemi sonrası yenileşme dönemi şahsiyetlerinden olan Muallim Nâcî (1849-1893),
şâir, yazar, sözlükçü ve edebiyat bilimcisi yönleriyle öne çıkmaktadır. Muallim
Nâcî, Batı etkisinde eserler veren Abdülhak Hamid (Tarhan) ve Recâizâde Mahmud
(Ekrem)’e karşı, eski edebiyatın savunucusu konumundadır. Muallim Nâcî edebî
eserler kadar teorik eserler de kaleme almıştır. Lugat-ı Nâcî ve Istılâhat-ı
Edebiyye ve isimli eserleri onun klâsik şiirimiz için de kullanılan önemli sözlükleridir.
Nâcî’nin her iki eseri de Tâhirülmevlevi tarafından gözden geçirilmiş ve eklemelerle
genişletilmiştir. Tâhirülmevlevi (1877-1951) geleneğe bağlı tavrı ile tanınan
bir Mevlevi dervişi, edebiyat bilimcisi, yazar ve şairdir.
Klasik Türk edebiyatı
geleneğinde şâirlerin şiirleri ve şiir
anlayışları hakkında bilgi çıkarabileceğimiz en temel kaynak, tezkirelerdir.
Tezkirelerde şâir ve şiir değerlendirmelerinde bu kavramlar gözden geçirilmiştir.
Yine şâirler kendi şiirlerinde ve divan önsözlerinde de şiire dâir genel
değerlendirmelerde bulunurlar. Bu amaçla divan önsözleri ve divanlar gözden
geçirilmiş, klasik şerh kitaplarındaki durum tartışılmıştır.
Bu makalede, Muallim
Nâcî’nin Istılâhat-ı Edebiyye’sinde ve Tâhirülmevlevî’nin Edebiyat
Lugati’nde "yek-âheng gazel" ve "yek-âvâz gazel"
tanımlarına nasıl yer verdiği bu tanımların kendisinden sonra nasıl terimleştiğinden
söz edilecektir.
Muallim Nâcî yek-âheng gazel yek-âvâz gazel edebiyat terimleri
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 20 Kasım 2019 |
Kabul Tarihi | 20 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 4 |
This work is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International