Turgay Kantürk’s Story “Kahraman” in the Context of Plot Technique

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 4, 2653 - 2661, 30.12.2021

Fatma Topdaş Çelik

https://doi.org/10.34083/akaded.1003838

Öz

Turgay Kantürk, one of the literary artists of the 1980 generation, deals with the relationship of the individual with themselves and the world in the context of identity, loneliness, hanging on, awareness and being out of place in his stories that he bases on the structural qualities of the short-short story genre. One of his works built in this direction, ‘Kahraman’ [Hero] is the story of the individual confronting their subconscious at the stage of becoming themselves. For the character of the story, who aims to become an active agent against the structure of the social lifestyle that banalizes, the fear and concern she feels towards the unknown and the unfamiliar while confronting herself and her subconscious do not have an extent that would create a conflict. In contrast, the fact that the hope and desire of the character of the story to self-actualize are high allows her values of ipseity to prevail. The value/entity that allows the character of the story to live her own story, on the other hand, is her subconscious purported to be a hero on the symbolic level.

Anahtar Kelimeler

INDIVIDUAL, EXISTENCE, GATEWAY, SUBCONSCIOUS, CONFRONTATION

Kurgu Tekniği Bakımından Turgay Kantürk’ün "Kahraman" Öyküsü

Öz

1980 kuşağı sanatçılarından olan Turgay Kantürk, küçürek öykü türünün yapısal nitelikleri üzerine temellendirdiği öykülerinde bireyin kendisiyle ve dünyayla olan ilişkisini kimlik, yalnızlık, tutunma, farkındalık, yersiz-yurtsuzluk bağlamında ele alır. Bu doğrultuda kurgulanan eserlerinden olan ‘Kahraman’ ise kendi olma aşamasında bilinçaltıyla yüzleşen bireyin öyküsüdür. Toplumsal yaşam biçiminin sınırları kaldırarak herkesleştiren yapısı karşısında etkin bir özne olma amacı taşıyan öykü kişisinin kendisiyle ve bilinçaltıyla yüzleşirken bilinmeyen, tanınmayan karşısında duyduğu korku ve endişe bir çatışma yaratacak boyutta değildir; aksine öykü kişisindeki kendini tamamlama umudunun ve isteğinin baskın olması, kendilik değerlerinin galip gelmesine olanak tanır. Öykü kişisinin kendi öyküsünü yaşamasına olanak sağlayan değer/kişi ise simgesel düzeyde kurgulanarak bir kahraman görünümüne kavuşan bilinçaltıdır.

Anahtar Kelimeler

BİREY, VAROLUŞ, KAPI, BİLİNÇALTI, YÜZLEŞME

Kaynakça

• Aktaş, Şerif (2005). Roman sanatı ve roman incelemesine giriş. Akçağ Yayınları.
• Charles Baxter (1997). Anlık kurmaca. Adam Öykü- Kısa Öykü Özel Sayısı, 12, 85-90.
• Davis, Lydia (1997). Gelenek ve kısa kısa öykü. Adam Öykü- Kısa Öykü Özel Sayısı, 12, 110-119.
• Ergil, Doğu (1994). Toplum ve insan. Turhan Kitapevi.
• Freud, Sigmund (2009). Haz ilkesinin ötesinde ben ve id. Metis Yayınları.
• Fromm, Erich. (1973). Çağımızın özgürlük sorunu, Özgür İnsan Yayınları.
• Gasset, Jose Ortega (2007). İnsan ve herkes, Metis Yayınları.
• Jung, Carl Gustav (1997). Bilinç ve bilinçaltının işlevi. Say Yayınları.
• Jung, Carl Gustav (1999). Keşfedilmemiş benlik. İlhan Yayınevi.
• Kantürk, Turgay (2004). Hayat siyah ölüm beyaz / kısa, çok kısa öyküler, Sel Yayıncılık.
• Kızıltan, Güven Savaş (1986). Çağımızda yabancılaşma sorunu, Metis Yayınları.
• Kökden, Uğur (1997). Kısa kurmaca. Adam Öykü-Kısa Öykü Özel Sayısı, 12, 16-19.
• Pappenheim, Fritz. (2002). Modern insanın yabancılaşması. Phoenix Yayınları.
• Pospelov, Gennadiy N. (1995). Edebiyat Bilimi, Evrensel Basım Yayın.
• Şahin, Veysel (2007). Roman tekniği bakımından Yaban. e-Journal of New World Sciences Academy, 2(3), 179-196.
• Şahin, Veysel (2017). Refik Halit Karay’ın ‘İstanbul’un Bir Yüzü’ romanında yapı. Researcher: Social Science Studies, 5(8), 266-292.