Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CIVIL-MILITARY RELATIONS AS A FIELD OF ACADEMIC INQUIRY WITHIN SOCIAL SCIENCES

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 10, 1 - 30, 30.12.2018

Öz

This article concerns the evolution of the studies of civil-military relations that emerged in the 1950s as part of the disciplines of sociology and political science, and that began to reflect a multi-disciplinary character in time as it demonstrated interaction with other branches of social sciences in addition to these two branches. It focuses on the issues that motivated its development as an academic field of inquiry, and on the assessment of theories and models that shape research in the field by evaluating them within a conceptual context. The study aims to define common concepts and parameters that underline research into the civil-military relations. The paper examines the theoretical efforts in the field in two different phases: Late-Modern Phase (1950-1980) and Post-Modern Phase (1990 and onwards). It explains how these phases differ through the differences in theoretical models in terms of their approaches and priorities. It also gives overall information about the important theoretical models of these phases that had a considerable impact on other studies of the period. In this context, it aims to make a contribution in terms of guidance to the efforts of scholars working on Turkish civil-military relations that reflected a troublesome character in Turkey’s democratic history. 

Kaynakça

  • Akyürek, S. (2010). Zorunlu Askerlik ve Profesyonel Ordu. İstanbul: Bilgesam Yayınları.
  • Cizre, Ü. (1993a). AP-Ordu İlişkileri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Cizre, Ü. (1997b). The Anatomy of Turkish Military’s Political Autonomy. Comparative Politics. 29. Cilt, 2. Sayı, 151-166.
  • Clausewıtz, C. (1984). On War. (der. ve İngilizce’ye çev. Michael Howard ve Peter Paret). New Jersey: Princeton University Press.
  • Cohen, S (1992). The Military in India and Pakistan: Contrasting Cases. South Asia-Middle East Seminar Toplantısında Sunulan Tebliğ, Chicago: University of Chicago.
  • Desch, M. (1999). Civilian Control of the Military: The Changing Security Environment. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
  • Feaver, P. D. (1996a). The Civil-Military Problematique: Huntington, Janowitz, and the Question of Civilian Control. Armed Forces and Society. 23. Cilt, 2. Sayı, 149-178.
  • Feaver, P. D. (2003b). Armed Servants: Agency, Oversight, and Civil-Military Relations. Cambridge: Harvard University Press.
  • Feaver, P. D., Kohn, R. H. ve Cohn, L. P. (2001). Introduction: The Gap Between Military and Civilians in the United States in perspective. (der. Peter D. Feaver ve Richard H. Kohn). Soldiers And Civilians: the Civil-Military Gap and American National Security. Cambridge: MIT Press, s. 1-12.
  • Peri, Y. (2006). Generals in the Cabinet Room: How The Military Shapes Israeli Policy. Washington D.C.: US Institute of Peace Press.
  • Finer, S. E. (2006). The Man on Horseback: The Role of the Military in Politics (3. B.). New Jersey: Transaction Publishers.
  • Huntington, S. P. (1968a). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
  • Huntington, S. P. (1957b). The Soldier and The State: The Theory and Politics of Civil-Military Relations. Cambridge: Harvard University Press.
  • Janowitz, M. (1960a). The Professional Soldier: A Social and Political Portrait. New York: Free Press.
  • Janowitz, M. (1964b). The Military in the Political Development of New Nations: An Essay in Comparative Analysis. Chicago: The University of Chicago Press.
  • Khuri, F. (1981). Modernizing societies in the Middle East. (der. Murray Janowitz). Civil-Military Relations: Regional Perspectives. London: Sage Publications.
  • Lasswell, H. (1997). The garrison state”, (der. Jay Stanley). Essays on The Garrsion State. London: Routlegde, s. 55-74.
  • McLean, I. ve McMillan, A. (der., 2009). The Concise Oxford Dictionary of Politics (3. B.). New York: Oxford University Press.
  • Moskos, C. (2000). Toward A Postmodern Military: The United States As a Paradigm. (der. Charles Moskos, John Allen Williams ve David R Segal). The Postmodern Military. New York: Oxford University Press, s. 14-31.
  • Nordlinger, E. A. (1977). Soldiers in Politics: Military Coups and Governments. New Jersey: Prentice Hall.
  • Özdemir, H. (1989a). Rejim ve Asker. İstanbul: Afa Yayıncılık.
  • Özdemir, H. (1994b). Ordunun Olağandışı Rolü. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Schiff, R. L. (2009). The Military and Domestic Politics: A Concordance Theory of Civil-Military Relations. London: Routledge.

SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 10, 1 - 30, 30.12.2018

Öz

Bu makalede 1950’li yıllardan itibaren siyaset bilimi ve sosyoloji disiplinlerinin parçası olarak ortaya çıkıp, zaman içinde bu iki disiplin dışındaki farklı sosyal bilim dalları ile de ilişkisi nedeniyle çok-disiplinli bir karakter kazanan sivil-asker ilişkileri çalışmalarının evrimi ele alınmaktadır. Bu bağlamda, alanın hangi saiklerle bir araştırma konusu olarak geliştiğinin ortaya konması ve alandaki çalışmalara yön veren kuram ve modellerin bir çerçeveye oturtularak değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışmanın, böylelikle, sivil-asker ilişkileri araştırmalarını şekillendiren ortak kavram ve parametreleri tanımlaması hedeflenmektedir. Çalışma, sivil-asker ilişkileri alanındaki kuramsal çabaları iki ayrı evrede incelemektedir: Geç-Modern Evre (1950-1980) ve Post-Modern Evre (1990 ve sonrası). Bu iki evrenin, alan açısından ne şekilde farklılaştıkları, kuram ve modellerde görülen yaklaşım ve öncelik  farklılıkları üzerinden açıklanmakta, ayrıca sözkonusu evrelerde üretilen ve dönemdeki diğer akademik çabalara öncülük eden önemli çalışmalar hakkında genel bir bilgi verilmektedir. Bu şekilde de demokrasi tarihi boyunca sorunlu bir seyir izlemiş durumdaki Türk sivil-asker ilişkileri üzerinde çalışan akademisyenlerin kuramsal çabaları açısından da kılavuzluk anlamında bir katkı sağlayabileceği öngörülmektedir.

Kaynakça

  • Akyürek, S. (2010). Zorunlu Askerlik ve Profesyonel Ordu. İstanbul: Bilgesam Yayınları.
  • Cizre, Ü. (1993a). AP-Ordu İlişkileri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Cizre, Ü. (1997b). The Anatomy of Turkish Military’s Political Autonomy. Comparative Politics. 29. Cilt, 2. Sayı, 151-166.
  • Clausewıtz, C. (1984). On War. (der. ve İngilizce’ye çev. Michael Howard ve Peter Paret). New Jersey: Princeton University Press.
  • Cohen, S (1992). The Military in India and Pakistan: Contrasting Cases. South Asia-Middle East Seminar Toplantısında Sunulan Tebliğ, Chicago: University of Chicago.
  • Desch, M. (1999). Civilian Control of the Military: The Changing Security Environment. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
  • Feaver, P. D. (1996a). The Civil-Military Problematique: Huntington, Janowitz, and the Question of Civilian Control. Armed Forces and Society. 23. Cilt, 2. Sayı, 149-178.
  • Feaver, P. D. (2003b). Armed Servants: Agency, Oversight, and Civil-Military Relations. Cambridge: Harvard University Press.
  • Feaver, P. D., Kohn, R. H. ve Cohn, L. P. (2001). Introduction: The Gap Between Military and Civilians in the United States in perspective. (der. Peter D. Feaver ve Richard H. Kohn). Soldiers And Civilians: the Civil-Military Gap and American National Security. Cambridge: MIT Press, s. 1-12.
  • Peri, Y. (2006). Generals in the Cabinet Room: How The Military Shapes Israeli Policy. Washington D.C.: US Institute of Peace Press.
  • Finer, S. E. (2006). The Man on Horseback: The Role of the Military in Politics (3. B.). New Jersey: Transaction Publishers.
  • Huntington, S. P. (1968a). Political Order in Changing Societies. New Haven: Yale University Press.
  • Huntington, S. P. (1957b). The Soldier and The State: The Theory and Politics of Civil-Military Relations. Cambridge: Harvard University Press.
  • Janowitz, M. (1960a). The Professional Soldier: A Social and Political Portrait. New York: Free Press.
  • Janowitz, M. (1964b). The Military in the Political Development of New Nations: An Essay in Comparative Analysis. Chicago: The University of Chicago Press.
  • Khuri, F. (1981). Modernizing societies in the Middle East. (der. Murray Janowitz). Civil-Military Relations: Regional Perspectives. London: Sage Publications.
  • Lasswell, H. (1997). The garrison state”, (der. Jay Stanley). Essays on The Garrsion State. London: Routlegde, s. 55-74.
  • McLean, I. ve McMillan, A. (der., 2009). The Concise Oxford Dictionary of Politics (3. B.). New York: Oxford University Press.
  • Moskos, C. (2000). Toward A Postmodern Military: The United States As a Paradigm. (der. Charles Moskos, John Allen Williams ve David R Segal). The Postmodern Military. New York: Oxford University Press, s. 14-31.
  • Nordlinger, E. A. (1977). Soldiers in Politics: Military Coups and Governments. New Jersey: Prentice Hall.
  • Özdemir, H. (1989a). Rejim ve Asker. İstanbul: Afa Yayıncılık.
  • Özdemir, H. (1994b). Ordunun Olağandışı Rolü. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Schiff, R. L. (2009). The Military and Domestic Politics: A Concordance Theory of Civil-Military Relations. London: Routledge.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Kazım Uğur Kızılaslan 0000-0001-7778-2934

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 7 Ağustos 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Kızılaslan, K. U. (2018). SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ. Akademik Hassasiyetler, 5(10), 1-30.
AMA Kızılaslan KU. SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2018;5(10):1-30.
Chicago Kızılaslan, Kazım Uğur. “SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ”. Akademik Hassasiyetler 5, sy. 10 (Aralık 2018): 1-30.
EndNote Kızılaslan KU (01 Aralık 2018) SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ. Akademik Hassasiyetler 5 10 1–30.
IEEE K. U. Kızılaslan, “SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ”, Akademik Hassasiyetler, c. 5, sy. 10, ss. 1–30, 2018.
ISNAD Kızılaslan, Kazım Uğur. “SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ”. Akademik Hassasiyetler 5/10 (Aralık 2018), 1-30.
JAMA Kızılaslan KU. SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ. Akademik Hassasiyetler. 2018;5:1–30.
MLA Kızılaslan, Kazım Uğur. “SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ”. Akademik Hassasiyetler, c. 5, sy. 10, 2018, ss. 1-30.
Vancouver Kızılaslan KU. SOSYAL BİLİMLERDE BİR ARAŞTIRMA ALANI OLARAK SİVİL-ASKER İLİŞKİLERİ. Akademik Hassasiyetler. 2018;5(10):1-30.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.