Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 22, 135 - 160, 30.08.2023
https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543

Öz

Dış politikayı, iç politika ile ilişkisi ve çok katmanlı olarak incelediğimiz bu makalede “sıradan” bireylerin dış politika algılarına odaklanmaktayız. Bu bağlamda, makalenin amacı kurumsal dış politika mekanizmalarına dahil olmayan bireylerin gündelik anlatılarında vuku bulduğu haliyle dış politika algılarının komplo anlatılarıyla nasıl ilişkilendiğini göstermektir. Bu makale boyunca öne sürdüğümüz savlar 2021 ve 2022 yıllarında farklı safhalarda gerçekleştirdiğimiz odak görüşmelerine dayanmaktadır. Araştırma bulgularımız komplo anlatılarının dış politikayı nasıl anlaşılabilir kıldığını ve bu anlaşılabilir kılma işlevi ile alttan yukarı bir toplumsal etki yarattığını göstermektedir. Ana argümanımız komplo anlatılarının temelini “dış güçler” ekseninde geliştirilen ve Türk dış politikasındaki gelişmeleri Türkiye’nin diğer uluslararası aktörlerle mücadelesi olarak değerlendiren anlatıların oluşturduğudur. Bu anlatıyla ilişkili olarak, ekonomik sorunları dış güçlerin müdahalesi ve manipülasyonları olarak gören anlatılar da gündelik deneyim ve sorunların dış politikayla ilişkilendirilmesine dair bir örnek oluşturmaktadır. Son olarak ise bu anlatılarda ortaya çıkan kabil, egemen ve özel bir “biz” algısı ulusal kimlik çevresinde geliştirilen söylemlerle dış politika algısının ilişkisini göstermektedir. Makale, dış politikanın komplo teorileri aracılığıyla gündelik söylemlere nasıl sirayet ettiğini inceleyerek pek çok disipliner ve interdisipliner tartışmaya katkı yapmaktadır.

Kaynakça

  • Acocella, I. (2012). The focus groups in social research: Advantages and disadvantages. Qual Quant 46, 1125–1136. https://doi.org/10.1007/s11135-011-9600-4
  • Akser, M. & Baybars, B. (2023). Repressed media and illiberal politics in Turkey: the persistence of fear. Southeast European and Black Sea Studies, 23(1), 159-177. https://doi.org/ 10.1080/14683857.2022.2088647
  • Aistrope, T. (2016). Conspiracy theory and American foreign policy. Manchester University Press.
  • Aistrope, T. & Bleiker, R. (2018). Conspiracy and foreign policy. Security Dialogue 49(3), 165–182. https://doi.org/10.1177/0967010617748305
  • Akkoyunlu, K. (2021). The five phases of Turkey’s foreign policy under AKP. Social Research: An International Quarterly 88(2), 243-270. https://doi.org/10.1353/sor.2021.0014
  • Almond, G. (1950). The American people and foreign policy. Praeger.
  • Balta, E., Kaltwasser, C. R. & Yagci, A. H. (2022). Populist attitudes and conspiratorial thinking. Party Politics 28(4), 625-637. https://doi.org/10.1177/13540688211003304
  • Butter, M. (2014). Plots, designs, and schemes: American conspiracy theories from the puritans to the present. De Gruyter.
  • Chlup, R. (2023). Conspiracy narratives as a type of social myth. Int J Polit Cult Soc. https://doi.org/10.1007/s10767-023-09454-1
  • Colucci E. (2007). “Focus groups can be fun”: The use of activity-oriented questions in focus group discussions. Qualitative Health Research 17(10), 1422-1433. https://doi.org/10.1177/1049732307308129
  • Douglas, K. M., Uscinski, J. E., Sutton, R.M., Cichocka, A., Nefes, T., Ang, C. S. & Deravi, F. (2019). Understanding conspiracy theories. Political psychology 40, 3-35. https://doi.org/10.1111/pops.12568
  • Fenster, M. (2008). Conspiracy theories: Secrecy and power in American culture. University of Minnesota Press.
  • Foyle, D. (2017). Public opinion and foreign policy. Oxford Research Encyclopedia of Politics. 18 Haziran 2023 tarihinde https://oxfordre.com/politics/display/10.1093/acrefore/9780190228637.001.0001/acrefore-9780190228637-e-472#acrefore-9780190228637-e-472-bibItem-0052 adresinden edinilmiştir.
  • Global Academy. Public perceptions on Turkish foreign policy. https://www.globacademy.org/en/service/public-perceptions-on-turkish-foreign-policy/
  • GMF. (2015). Türkiye’nin algıları araştırması. The German Marshall Fund of the United States.
  • Göçek, F. M. (2011). The transformation of Turkey: Redefining state and society from the Ottoman Empire to the modern era. I. B. Tauris.
  • Gürpınar, D. (2019). Conspiracy theories in Turkey: Conspiracy nation. Routledge.
  • Harambam, J., & Aupers, S. (2017). ‘I am not a conspiracy theorist’: Relational identifications in the Dutch conspiracy milieu. Cultural Sociology 11(1), 113–129. https://doi.org/10.1177/1749975516661959
  • Harding, S., & Stewart, K. (2003). Anxieties of influence: Conspiracy theory and therapeutic culture in millennial America. Harry G. West ve Todd Sanders (ed.), Transparency and Conspiracy (258-286). Duke University Press.
  • Hudson, V. M. & Day, B. S. (2020). Foreign policy analysis: Classic and contemporary theory. The Rowman & Littlefield.
  • Kıratlı, O. S. (2016). Türkiye’de dış politika kamuoyu algılamalarının temelleri. 18 Haziran 2023 tarihinde http://web.boun.edu.tr/osmansabri.kiratli/uploads/9/3/9/8/93985413/dispolitikakamuoyu-bogazici.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Kouros, T., Papa, V., Ioannou, M., & Kapnisis, V. (2022). Conspiratorial narratives on Facebook and their historical contextual associations: A case study from Cyprus. Journal of Communication Inquiry 0(0). https://doi.org/10.1177/01968599221117235
  • Krueger, R. A. & Casey, M. A. (2009). Focus groups: A practical guide for applied research. Sage.
  • Lippmann, W. (1922). Public opinion. Macmillan.
  • Lippmann, W. (1955). Essays in the public philosophy. Little, Brown.
  • Locke, S. (2009). Conspiracy culture, blame culture, and rationalisation. The Sociological Review 57(4), 567-585. https://doi.org/10.1111/j.1467-954X.2009.01862.x
  • de Medeiros, J. (2019). Conspiracy theory in Turkey: Politics and protest in the age of "post-truth". I. B. Tauris.
  • Moravcsik, A. (1993). Preferences and power in the European Community: A liberal intergovernmentalist approach. Journal of Common Market Studies 31(4), 473-524. https://doi.org/10.1111/j.1468-5965.1993.tb00477.x
  • Morgan, D. L. (1996). Focus groups. Annual Review of Sociology 22(1), 129-152. https://doi.org/10.1146/annurev.soc.22.1.129
  • Mueller, J. E. (1973). War, presidents, and public opinion. Wiley.
  • Page, B. I., & Shapiro, R. Y. (1983). Effects of public opinion on policy. American Political Science Review 77, 175–190. https://doi.org/10.2307/1956018
  • Popper, K. R. (1966). The open society and its enemies. Princeton University Press.
  • Powell, R. A., & Single, H. M. (1996). Focus groups. International Journal for Quality in Healthcare 8(5), 499-504. https://doi.org/10.1093/intqhc/8.5.499
  • Putnam, R. D. (1988). Diplomacy and domestic politics: The logic of two-level games. International Organization 42(3), 427-460. https://www.jstor.org/stable/2706785
  • Saglam, E. (2020). What to do with conspiracy theories?: Insights from contemporary Turkey. Anthropology Today 36(5), 18-21. https://doi.org/10.1111/1467-8322.12606
  • Saglam, E. (2021). Taking the matter into your own hands: ethnographic insights into societal violence and the reconfigurations of the state in contemporary Turkey. Southeast European and Black Sea Studies 21(2), 213-230. https://doi.org/10.1080/14683857.2021.1909293
  • Sayan, P., & Dizdaroğlu, C. (2022). Approaches to and perceptions of foreign policy in Turkey-2022. İstanbul Political Research Institute.
  • Sayan, P., & Şar, E. (2021). Approaches to and perceptions of foreign policy in Turkey-2021. İstanbul Political Research Institute.
  • Strombeck, A. (2005). Whose conspiracy theory?. Postmodern Culture 15(2), 1-3. https://doi.org/10.1353/pmc.2005.0015
  • Swami, V., Voracek, M., Stieger, S., Tran, U. S. & Furnham, A. (2014). Analytic thinking reduces belief in conspiracy theories. Cognition 133(3), 572-585. https://doi.org/10.1016/j.cognition.2014.08.006
  • Vermeule, C. A. & Cass, R. (2009). Conspiracy theories: causes and cures. Journal of Political Philosophy 17(2), 202-227. https://doi.org/10.1111/j.1467-9760.2008.00325.x
  • Taş, H. (2022). Continuity through change: Populism and foreign policy in Turkey. Third World Quarterly 43(12), 2869-2887. https://doi.org/10.1080/01436597.2022.2108392
  • Tennent, E., & Grattan, F. (2022). The anatomy of a conspiracy theory in Covid-19 political commentary. Language in Society 1(22). https://doi.org/10.1017/S004740452200019
  • Uscinski, J. E., & Parent, J. M. (2014). American conspiracy theories. Oxford University Press.
  • Wojczewski, T. (2022). Conspiracy theories, right-wing populism and foreign policy: the case of the Alternative for Germany. J Int Relat Dev 25, 130–158. https://doi.org/10.1057/s41268-021-00218-y
  • Yablokov, I. (2015). Conspiracy theories as a Russian public diplomacy tool: The case of Russia Today (RT). Politics 35(3–4), 301–315. https://doi.org/10.1111/1467-9256.12097
  • Yabokov, I. & Chattarje-Doody, P. (2022). Russia Today and conspiracy theories: People, power and politics on RT. Routledge.

CONSPIRACY THEORIES AND FOREIGN POLICY PERCEPTIONS: AN INTERDISCIPLINARY ANALYSIS ON INTERNATIONAL RELATIONS, EVERYDAY NARRATIVES AND POLITICAL PERCEPTIONS

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 22, 135 - 160, 30.08.2023
https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543

Öz

In this article, we examine foreign policy and its relationship to domestic politics through attending to the foreign policy perceptions of “ordinary” individuals. The aim of the article is to demonstrate how foreign policy perceptions are connected to conspiracy theories circulated by individuals who are not involved in institutional foreign policy mechanisms. The arguments we make throughout this article are based on focus groups we have held at different stages in 2021 and 2022. Our research findings underline first and foremost that conspiratorial accounts, regardless of their epistemic status, make foreign policy understandable and, through this social function, generate a bottom-up effect in everyday politics. Drawing on an analysis of the collected data, we first argue that such conspiratorial perceptions of the foreign policy is centered around narratives of "foreign powers" and construe the developments in Turkish foreign policy as Turkey's struggle with malign international actors. Related to this narrative, these accounts also instantiate domestic economic problems as the manipulations of malign foreign powers also constitute an example of associating daily experiences and problems with foreign policy. Finally, the perception of a capable, sovereign and special national identity emerges across these narratives highlighting the relationship between the discourses developed around national identity and the perception of foreign policy. The article contributes to many disciplinary and interdisciplinary discussions by examining how foreign policy is intricately related to everyday politics through the circulation of conspiracy theories.

Kaynakça

  • Acocella, I. (2012). The focus groups in social research: Advantages and disadvantages. Qual Quant 46, 1125–1136. https://doi.org/10.1007/s11135-011-9600-4
  • Akser, M. & Baybars, B. (2023). Repressed media and illiberal politics in Turkey: the persistence of fear. Southeast European and Black Sea Studies, 23(1), 159-177. https://doi.org/ 10.1080/14683857.2022.2088647
  • Aistrope, T. (2016). Conspiracy theory and American foreign policy. Manchester University Press.
  • Aistrope, T. & Bleiker, R. (2018). Conspiracy and foreign policy. Security Dialogue 49(3), 165–182. https://doi.org/10.1177/0967010617748305
  • Akkoyunlu, K. (2021). The five phases of Turkey’s foreign policy under AKP. Social Research: An International Quarterly 88(2), 243-270. https://doi.org/10.1353/sor.2021.0014
  • Almond, G. (1950). The American people and foreign policy. Praeger.
  • Balta, E., Kaltwasser, C. R. & Yagci, A. H. (2022). Populist attitudes and conspiratorial thinking. Party Politics 28(4), 625-637. https://doi.org/10.1177/13540688211003304
  • Butter, M. (2014). Plots, designs, and schemes: American conspiracy theories from the puritans to the present. De Gruyter.
  • Chlup, R. (2023). Conspiracy narratives as a type of social myth. Int J Polit Cult Soc. https://doi.org/10.1007/s10767-023-09454-1
  • Colucci E. (2007). “Focus groups can be fun”: The use of activity-oriented questions in focus group discussions. Qualitative Health Research 17(10), 1422-1433. https://doi.org/10.1177/1049732307308129
  • Douglas, K. M., Uscinski, J. E., Sutton, R.M., Cichocka, A., Nefes, T., Ang, C. S. & Deravi, F. (2019). Understanding conspiracy theories. Political psychology 40, 3-35. https://doi.org/10.1111/pops.12568
  • Fenster, M. (2008). Conspiracy theories: Secrecy and power in American culture. University of Minnesota Press.
  • Foyle, D. (2017). Public opinion and foreign policy. Oxford Research Encyclopedia of Politics. 18 Haziran 2023 tarihinde https://oxfordre.com/politics/display/10.1093/acrefore/9780190228637.001.0001/acrefore-9780190228637-e-472#acrefore-9780190228637-e-472-bibItem-0052 adresinden edinilmiştir.
  • Global Academy. Public perceptions on Turkish foreign policy. https://www.globacademy.org/en/service/public-perceptions-on-turkish-foreign-policy/
  • GMF. (2015). Türkiye’nin algıları araştırması. The German Marshall Fund of the United States.
  • Göçek, F. M. (2011). The transformation of Turkey: Redefining state and society from the Ottoman Empire to the modern era. I. B. Tauris.
  • Gürpınar, D. (2019). Conspiracy theories in Turkey: Conspiracy nation. Routledge.
  • Harambam, J., & Aupers, S. (2017). ‘I am not a conspiracy theorist’: Relational identifications in the Dutch conspiracy milieu. Cultural Sociology 11(1), 113–129. https://doi.org/10.1177/1749975516661959
  • Harding, S., & Stewart, K. (2003). Anxieties of influence: Conspiracy theory and therapeutic culture in millennial America. Harry G. West ve Todd Sanders (ed.), Transparency and Conspiracy (258-286). Duke University Press.
  • Hudson, V. M. & Day, B. S. (2020). Foreign policy analysis: Classic and contemporary theory. The Rowman & Littlefield.
  • Kıratlı, O. S. (2016). Türkiye’de dış politika kamuoyu algılamalarının temelleri. 18 Haziran 2023 tarihinde http://web.boun.edu.tr/osmansabri.kiratli/uploads/9/3/9/8/93985413/dispolitikakamuoyu-bogazici.pdf adresinden edinilmiştir.
  • Kouros, T., Papa, V., Ioannou, M., & Kapnisis, V. (2022). Conspiratorial narratives on Facebook and their historical contextual associations: A case study from Cyprus. Journal of Communication Inquiry 0(0). https://doi.org/10.1177/01968599221117235
  • Krueger, R. A. & Casey, M. A. (2009). Focus groups: A practical guide for applied research. Sage.
  • Lippmann, W. (1922). Public opinion. Macmillan.
  • Lippmann, W. (1955). Essays in the public philosophy. Little, Brown.
  • Locke, S. (2009). Conspiracy culture, blame culture, and rationalisation. The Sociological Review 57(4), 567-585. https://doi.org/10.1111/j.1467-954X.2009.01862.x
  • de Medeiros, J. (2019). Conspiracy theory in Turkey: Politics and protest in the age of "post-truth". I. B. Tauris.
  • Moravcsik, A. (1993). Preferences and power in the European Community: A liberal intergovernmentalist approach. Journal of Common Market Studies 31(4), 473-524. https://doi.org/10.1111/j.1468-5965.1993.tb00477.x
  • Morgan, D. L. (1996). Focus groups. Annual Review of Sociology 22(1), 129-152. https://doi.org/10.1146/annurev.soc.22.1.129
  • Mueller, J. E. (1973). War, presidents, and public opinion. Wiley.
  • Page, B. I., & Shapiro, R. Y. (1983). Effects of public opinion on policy. American Political Science Review 77, 175–190. https://doi.org/10.2307/1956018
  • Popper, K. R. (1966). The open society and its enemies. Princeton University Press.
  • Powell, R. A., & Single, H. M. (1996). Focus groups. International Journal for Quality in Healthcare 8(5), 499-504. https://doi.org/10.1093/intqhc/8.5.499
  • Putnam, R. D. (1988). Diplomacy and domestic politics: The logic of two-level games. International Organization 42(3), 427-460. https://www.jstor.org/stable/2706785
  • Saglam, E. (2020). What to do with conspiracy theories?: Insights from contemporary Turkey. Anthropology Today 36(5), 18-21. https://doi.org/10.1111/1467-8322.12606
  • Saglam, E. (2021). Taking the matter into your own hands: ethnographic insights into societal violence and the reconfigurations of the state in contemporary Turkey. Southeast European and Black Sea Studies 21(2), 213-230. https://doi.org/10.1080/14683857.2021.1909293
  • Sayan, P., & Dizdaroğlu, C. (2022). Approaches to and perceptions of foreign policy in Turkey-2022. İstanbul Political Research Institute.
  • Sayan, P., & Şar, E. (2021). Approaches to and perceptions of foreign policy in Turkey-2021. İstanbul Political Research Institute.
  • Strombeck, A. (2005). Whose conspiracy theory?. Postmodern Culture 15(2), 1-3. https://doi.org/10.1353/pmc.2005.0015
  • Swami, V., Voracek, M., Stieger, S., Tran, U. S. & Furnham, A. (2014). Analytic thinking reduces belief in conspiracy theories. Cognition 133(3), 572-585. https://doi.org/10.1016/j.cognition.2014.08.006
  • Vermeule, C. A. & Cass, R. (2009). Conspiracy theories: causes and cures. Journal of Political Philosophy 17(2), 202-227. https://doi.org/10.1111/j.1467-9760.2008.00325.x
  • Taş, H. (2022). Continuity through change: Populism and foreign policy in Turkey. Third World Quarterly 43(12), 2869-2887. https://doi.org/10.1080/01436597.2022.2108392
  • Tennent, E., & Grattan, F. (2022). The anatomy of a conspiracy theory in Covid-19 political commentary. Language in Society 1(22). https://doi.org/10.1017/S004740452200019
  • Uscinski, J. E., & Parent, J. M. (2014). American conspiracy theories. Oxford University Press.
  • Wojczewski, T. (2022). Conspiracy theories, right-wing populism and foreign policy: the case of the Alternative for Germany. J Int Relat Dev 25, 130–158. https://doi.org/10.1057/s41268-021-00218-y
  • Yablokov, I. (2015). Conspiracy theories as a Russian public diplomacy tool: The case of Russia Today (RT). Politics 35(3–4), 301–315. https://doi.org/10.1111/1467-9256.12097
  • Yabokov, I. & Chattarje-Doody, P. (2022). Russia Today and conspiracy theories: People, power and politics on RT. Routledge.
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer), Uluslararası İlişkiler (Diğer)
Bölüm Research Article
Yazarlar

Erol Sağlam 0000-0001-7192-5113

Pınar Sayan 0000-0001-6108-7224

Erken Görünüm Tarihi 30 Ağustos 2023
Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2023
Gönderilme Tarihi 20 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Sağlam, E., & Sayan, P. (2023). KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME. Akademik Hassasiyetler, 10(22), 135-160. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543
AMA Sağlam E, Sayan P. KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME. Akademik Hassasiyetler. Ağustos 2023;10(22):135-160. doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543
Chicago Sağlam, Erol, ve Pınar Sayan. “KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME”. Akademik Hassasiyetler 10, sy. 22 (Ağustos 2023): 135-60. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543.
EndNote Sağlam E, Sayan P (01 Ağustos 2023) KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME. Akademik Hassasiyetler 10 22 135–160.
IEEE E. Sağlam ve P. Sayan, “KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME”, Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. 22, ss. 135–160, 2023, doi: 10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543.
ISNAD Sağlam, Erol - Sayan, Pınar. “KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME”. Akademik Hassasiyetler 10/22 (Ağustos 2023), 135-160. https://doi.org/10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543.
JAMA Sağlam E, Sayan P. KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME. Akademik Hassasiyetler. 2023;10:135–160.
MLA Sağlam, Erol ve Pınar Sayan. “KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME”. Akademik Hassasiyetler, c. 10, sy. 22, 2023, ss. 135-60, doi:10.58884/akademik-hassasiyetler.1317543.
Vancouver Sağlam E, Sayan P. KOMPLO TEORİLERİ VE DIŞ POLİTİKA ALGISI: ULUSLARARASI İLİŞKİLER, GÜNDELİK SÖYLEMLER VE SİYASAL ALGILAR ÜZERİNE DİSİPLİNLERARASI BİR İNCELEME. Akademik Hassasiyetler. 2023;10(22):135-60.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.