Bütünleşik Kurumsal İletişimin Bir Unsuru Olarak Çerçeveleme

Year 2015, Issue: 24, 148 - 167, 15.12.2015

Sezgin Savaş

https://doi.org/10.31123/akil.437462

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışmanın amacı, literatürde oldukça ihmal edilmiş bir konu olan ‘bütünleşik

kurumsal iletişim açısından çerçeveleme teorisinin ne ifade ettiğini’ ortaya çıkarmaktır.

Çalışmanın ilk aşamasında bütünleşik kurumsal iletişim düşüncesi açıklanırken,

ikinci aşamada, daha çok haber araştırmalarında kullanılan çerçeveleme teorisinin

bütünleşik kurumsal iletişim içerisinde nasıl yer alması gerektiği tartışılmıştır. Literatür

taraması sonucunda elde edilen veriler ışığında, çalışmanın sonucunda, çerçevelerin

kurumlar tarafından (olumlu veya olumsuz) hangi maksatlarla kullanıldığı ortaya

koyulmuştur. Çerçeveleme olgusunun, kurumun kamuların gözünde konumlanması

açısından önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Kurumların geniş çerçeveler

kullanmasının modern çift yönlü iletişim anlayışıyla uyum sağladığına dikkat çekilerek,

kurumların geniş çerçeveler kullanmasının bir seçim olmasından çok gereklilik olduğu

saptanmıştır. Yine, buna ek olarak kurumların özellikle medya kanalları aracılığıyla

genel olarak kendilerini olumlu özelliklerle bütünleşecekleri şekilde çerçeveledikleri,

çerçeveleme sayesinden manipülasyonun kolaylaştığı, bir nevi hedef kitle üzerinde

istenilen etkinin yaratılabilmesinin mümkün olduğu ortaya çıkarılmıştır. Buna karşın,

çeşitli araştırmacıların görüşleri temel alınarak, etik değerlere bağlı kurumların, geniş

çerçeveler oluşturmasının hedef kitlelerinde olumlu sonuçlar ortaya çıkaracağı iddia

edilmiştir.

Keywords

Bütünleşik Kurumsal İletişim, Çerçeveleme Teorisi, Bütünleşik Kurumsal İletişimde Çerçeveleme

References

• Atabek, N ve Uztuğ, F (1998). “Haberde Çerçeveleme ve Öne Çıkarma.” Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Kurgu Dergisi. 15: 96-105.
• Bat, Mikail (2012). Dijital Platformda Sosyal Medyanın Stratejik Kurumsal İletişime Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bilbil, Emel Karayel (2008). “Kurumsal İletişim aracı Olarak Web Sayfalarının Kamu ve Özel Sektör Kuruluşlarında Karşılaştırmalı Analizi.” İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi. 32: 67-79.
• Bilgin, Kamil Ufuk (1996). “Kamu Yönetiminde Yönetsel İletişim.” Çağdaş Yerel Yönetimler. 5(2): 25-35.
• Chong, Dennis ve Druckman, James N (2007). “Framing Theory.” Annual Review Political Science. 10: 103-126
• Cornelissen, Joep (2011). Corporate Communication a Guide to Theory and Practice 3rd Edition. London: SAGE Publications.
• Çelik, Celaleddin (2007). “Niklas Luhmann’da Sosyal Sistem Olarak Toplum Ve Modern Toplumun Karmaşıklığı Sorunu.” Bilimname XII. 1: 51-74
• Çoban, Melek (2009). Egemen Söylemin Yeniden Üretilmesinde Haber Çerçeveleme: Kanal D Ve STV Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demirtaş, Hasan (2000). “Kriz Yönetimi.” Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 2: 353-373
• Durur, Elif Küçük (2011). “İnşacı Yaklaşım İçinde Çerçeveleme Kuramı ve Haberin Çerçevelenişi.” Atatürk İletişim Dergisi. 2: 21-32.
• Ertan, Bengü (2004). İşletmelerin Örgütsel Güven ve Sosyal Sorumluluk Anlayışları Üzerine Bütünleşik Kurumsal İletişim Yönlü Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Goodmann, Michael B ve Hirsch, Peter B (2014). Corporate Communications: Critical Business Asset for Strategic Global Change. New York: Peter Lang Publishing Inc.
• Grunig, James E (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. İstanbul: Rota Yayın Yapım (Tribeca İletişim Danışmanlık).
• Güngören, İsmail (2010). Pazarlama İletişimi Bağlamında Arçelik’in Kurumsal İletişim Faaliyetleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güran, Mehmet Salih ve Özarslan, Hüseyin (2013). “Çerçeveleme Teorisinin Halkla İlişkilerde Kullanımı.” Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi (Journal of Studies in Turkology). 34: 299-314.
• Hallahan, Kirk (1999). “Seven Models of Framing: Implications for Public Relations.”. Journal Of Public Relations Research. 11(3): 205-242
• Hallahan, Kirk (2008). “Strategic Framing.” International Encyclopedia of Communication. 5/15/07, Blackwell.
• Hübner, Hartmut (2007). The Communication Company: Toward and Alternative Theory of Corporate Communication. New York: Physica-Verlag Heidelberg.
• Kaya, Bayram (2003). Bütünleşik Kurumsal İletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Kılıç, Deniz (2007). “Türk Basınında İran Nükleer Krizi’nin Sunumu: Haberlerin Çerçevelenmesi.” Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi. 6: 67-86.
• Kılıç, Seyfi (2011). “Tekel Eylemi Haberlerinde Çerçeveleme: Türk Yazılı Basını Örneği.”. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. 32: 1-36.
• Murphree, Vanessa (2006). “Framing a Disaster FEMA Press Releases and Hurricanes Katrina and Rita”. 9th International Public Relations Research Conference Proceedings: Changing Roles and Functions in Public Relations, South Miami, Florida, March 9-12
• Okay, Ayla (2012). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları.
• Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2012). Halkla İlişkiler Kavram Strateji Ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.
• Özarslan, Hüseyin (2007). Çerçeveleme Yaklaşımı Açısından Haber Çerçevelerinin İzler Kitle Düşünceleri Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Priest, Staci L (2004). Public Relations in Primetime: A Framing Analysis of The West Wing. Master of Arts M.A Thesis. Florida: University Of Florida.
• Reese, Stephen D ve Gandy, Jr. Oscar H ve Grant, August E (2001). Framing Public Life: Perspectives on Media and Our Understanding of the Social World. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates Publichers.
• Rohlinger, Deana A (2002). “Framing The Abortion Debarte: Organizational Resources, Media Strategies, and Movement-Counter Movement Dynamics.” The Sociological Quarterly. 43(4): 479- 507.
• Şahin, Ali (2007). “Türk Kamu Yönetiminde Yönetsel İletişim ve Bu Konuda Düzenlenen Bir Anket Çalışmasının Sonuçları.” Maliye Dergisi. 152: 81-102.
• Şişli, Gülçin ve Köse, Sevinç (2013). “Kurum Kültürü Ve Kurumsal İmaj İlişkisi: Devlet Ve Vakıf Üniversiteleri Üzerinde Bir Uygulama. ” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 41: 165-193.
• Tosun, Nurhan Babür (2003). “Kurumsal İletişim Sürecinde Reklamın ve İmaj Yönetiminin Bütünleşik Konumu.” Marmara Üniversitesi I.I.B.F Dergisi. XVIII( 1): 173-191.
• Tunçel, Hakan (2011). “Kurumsal İletişimin Kavramsal Çerçevesi Hakkında Bir Yorum.” Marmara İletişim Dergisi. 18: 252-267.
• Tversky, Amos ve Kahneman, Daniel (1981). “The Framing of Decisions and the Psychology of Choice, Science.” New Series. 211(4481): 453-458.
• Zerfass, Ansgar ve Huck, Simone (2007). “Innovation, Communication, and Leadership: New Developments in Strategic Communication.” International Journal of Strategic Communication. 1(2): 107–122.