Küresel Salgın Koşullarında Mekânsal Düzenlemeler: Reggio Emilia Okulları Üzerinden Geliştirilen Bir Öneri

Year 2022, Volume: 24 Issue: 1, 290 - 308, 27.03.2022

Arife Koca , Sevgin Aysu Balkan

https://doi.org/10.32709/akusosbil.819554

Abstract

Reggio Emilia eğitim yaklaşımı çocuğun yaparak öğrenmesine, ortamı deneyimlemesine ve özümsemesine, kendi bakışını geliştirmesine olanak sağlamaktadır. Bu yaklaşımın getirmiş olduğu bazı özelleşmiş mekânlar bulunmaktadır. Bunlar ortak avlu (piazza), karşılaşma mekânları, atölyeler (atelier), ebeveynler-öğretmenler-çocukların buluşma mekânları gibi alanlardır. Bu eğitim anlayışını benimseyen okulların uyguladığı prensipler, Covid 19 küresel salgını nedeniyle problematik hale gelmektedir. Farklılaşan sosyalleşme durumu ve yeni normal çerçevesinde fiziksel mekânların yeniden ele alınması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma kapsamında, sosyal mekân odaklı Reggio Emilia anlayışını benimsemiş okul öncesi eğitim kurumlarında yapılabilecek mekânsal düzenlemeler önerilmiştir. Salgın sebebiyle sosyalleşme ortamları, temizlik alışkanlıkları, çevre ile etkileşim durumu değişmektedir. Bu değişen durumları okul öncesi yaş grubuna anlatmak ve alışkanlık haline getirmesini sağlamak, takibini gerçekleştirmek ise hem aileler hem de eğitimciler açısından güçlükler yaratmaktadır. Eğitim yaklaşımının sosyal iletişim, çevre ile etkileşim odaklı olumlu durumlarını koruyarak, fiziksel mekânlarda “yeni normal” çerçevesinde bazı düzenlemeler yapmak mümkündür. Bu çalışmanın amacı, Reggio Emilia eğitim yaklaşımına sahip ve bu yaklaşımın prensiplerini benimseyerek sosyalleşme, çevre ile etkileşim, mekân ile kurulan iletişimi önemseyen okulların, küresel salgın sırasında ve sonrasında yaşanan durumlar ile birlikte etkileşim odaklılığını sürdürecek mekânsal düzenlemelere işaret etmektir.

Keywords

Reggio Emilia eğitim anlayışı, Okul öncesi eğitim mekânları, Covid 19 küresel salgını, Küresel salgın ve mekânsal düzenlemeler, Yeni normal ve mimarlık

Spatial Arrangements in the Conditions of a Pandemic: A Proposal Developed over Reggio Emilia Schools

Abstract

Reggio Emilia educational approach allows the child to learn by doing, to experience and absorb the environment, to develop their own perspective. There are some specialized spaces in this approach. These are areas such as atrium (piazza), encounter venues, studio (ateliers) and meeting places for parents-teachers-children. The principles applied by these schools are becoming problematic due to the Covid 19 global pandemic. With the change in socialization, physical spaces should be reconsidered within the framework of new normal rules. Within the scope of this study, spatial arrangements that can be made in Reggio Emilia inspired preschool education institutions are proposed. Due to the pandemic, socializing environments, cleaning habits, and interaction with the environment are changing. Explaining these changing situations to the pre-school age group and making them a habit and following them create difficulties for both families and educators. It is possible to make some spatial arrangements within the framework of the "new normal" rules in physical spaces, while preserving the positive aspects of the educational approach focused on social communication and interaction with the environment. The aim of this study is to point out the spatial arrangements in Reggio Emilia-inspired schools where interaction is not prevented despite the negative situations experienced during the global pandemic process.

Keywords

Reggio Emilia education concept, Covid 19 global pandemic, Preschool education spaces, Global pandemic and spatial arrangements, New normal and architecture

References

• Aslan, E. Aktan, E. ve Kamaraj I. (1997). Anaokulu eğitiminin yaratıcılık ve yaratıcı problem-çözme becerisi üzerindeki etkisi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 9, 37-48.
• Bennett, T. (2001). Reactions to Visiting the Infant-Toddler and preschool centers in Reggio Emilia, Italy. Early Childhood Research and Practice, 3(1), 2-9.
• Bika, A. (1996). Defining elements in the planing of early childhood (clasrooms) as parameters in the development and education of the child. 6 th Europen Conference on the Quality of Early Childhood Education. September, 1-4, Lisbon.
• Borgia, E. (1991). Impressions of Reggio Emilia.
• Candemir, B., Beyhan, B. ve Karaata, S. (2012). İnşaat Sektöründe Sürdürülebilirlik: Yeşil Binalar ve Nanoteknoloji Stratejileri. İstanbul: İMSAD ve TÜSİAD, 55-79.
• Dewey, J. (1996). Demokrasi ve eğitim: eğitim felsefesine giriş. Democracy and education: an introduction to the philosophy of education]. Translator: T. Yılmaz. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Fernández-Santín, M., ve Feliu-Torruella, M. (2020). Developing critical thinking in early childhood through the philosophy of Reggio Emilia. Thinking Skills and Creativity, 37.
• Fleith, S. D. (2000). Teacher and student perceptions of creativity in the classroom environment. Roeper Review, 22(3), 148-153.
• Gandini, L. (1984). Not Just Anywhere: Making Child Care Centers into "Particular" Places. Beginnings. 4, 17-20.
• Gandini, L. (1993). Fundamentals of the Reggio Emilia approach to early childhood education. Young children, 49(1), 4-8.
• Gandini, L. (1998). Educational and caring spaces. In C. Edwards, L. Gandini, and G. Forman (Eds.), The hundred languages of children: The Reggio Emilia approach‐advanced reflections. Greenwich: Ablex Publishing Corporation.
• Gandini, L., Forman, G., ve Edwards, C. P. (1998). The Hundred Languages of Children: The Reggio Emilia approach-advanced reflections. Ablex Publishing Corporation.
• Hendrick, J. (2004). Next steps toward teaching the Reggio way: Accepting the challenge to change. Prentice Hall. New Jersey.
• Hertzong, N.B. (2001). Reflections and Impressions from Reggio Emilia: “It’s Not About Art!”. Early Childhood Research and Practice, 3(1), 2-10.
• Kemple, K. M. ve Nissenberg. S. A. (2000). Nurturing creativity in early childhood education: families are part of ıt. Working with Families Early Childhood Education Journal, 28(1), 67-71.
• Kim, K. H. (2011). The creativity crisis: The decrease in creative thinking scores on the Torrance Tests of Creative Thinking. Creativity research journal, 23(4), 285-295.
• Makhmalbaf, A. ve Yi-Luen, Do E. (2007). Physıcal envıronment and creatıvıty: Comparıng chıldren’s drawıng behavıor at home and at the bookstore. Internatıonal Assoc Lation Of Societies Of Design Research The Honkong Polytechnıc University, 1-22.
• Malaguzzi, L. (1994). Your image of the child: Where teaching begins. Child Care Information Exchange, 52-52.
• Montessori Jr, M. M. (1976). Education for Human Development: Understanding Montessori.
• New, R. S. (2007). Reggio Emilia as cultural activity theory in practice. Theory into practice, 46(1), 5-13.
• Özalp, T. ve İnan, H.Z. (2020). Türkiye’de Reggio Emilia yaklaşımı temelli uygulamalar yapan okullardaki öğretmenlerin deneyimleri: bir olgu bilim çalışması. Ekev Akademi Dergisi, 83, 615-646.
• Öztürk, Ş. (2006). Avustralya ‘da New South Wales erken çocukluk eğitimi programı: bir Reggio Emilia örneklemesi. İzmir On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 30-38.
• Pekdoğan, S. (2012). Reggio emilia yaklaşımı üzerine bir çalışma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 237-246.
• Penn, H. (1997). Comparing nurseries: Staff and children in Italy, Spain and the UK. SAGE.
• Piaget, J., (1962). Play, Dreams and imitation in childhood, New York, W. W. Norton and Company.
• Rinaldi, C. (1993). The emergent curriculum and social constructivism. The hundred languages of children: The Reggio Emilia approach to early childhood education, 101-111.
• Sameroff, A. J., ve Chandler, M. J. (1975). Reproductive risk and the continuum of caretaking casualty. Review of child development research, 4, 187-244.
• Sanoff, H., Pasalar, C., ve Hashas, M. (2003). School Building Assessment Methods. National Clearinghouse for Educational Facilities. Washington, DC.
• Temel, Z. F. (2005). Okul öncesi eğitimde yeni yaklaşımlar. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 65, 37-43.
• Thornton, L., ve Brunton, P. (2014). Bringing the reggio approach to your early years practice. Routledge.
• Veale, A. (1992). Making meaning with eyes and hands.
• Vygotsky, L. S. (1980). Mind in society: The development of higher psychological processes. Harvard University Press.
• World Health Organization (2020). Modes of transmission of virus causing COVID-19: implications for IPC precaution recommendations https://www.who.int/news-room/commentaries/detail/modes-of-transmission-of-virus-causing-covid-19-implications-for-ipc-precaution-recommendations (Erişim Tarihi: 01.07.2020)
• URL 1: English for Fun Flagship in Madrid İç Mekân Görünümleri. https://www.archdaily.com/801563/english-for-fun-flagship-in-madrid-lorena-del-rio-plus-inaqui-carnicero?ad_source=search&ad_medium=search_result_all (Erişim Tarihi: 01.08.2020)
• URL 2: Kindergarten in Guastalla İç ve Dış Mekân Görünümleri. https://www.archdaily.com/775276/nido-dinfanzia-a-guastalla-mario-cucinella-architects?ad_source=search&ad_medium=search_result_all (Erişim Tarihi: 03.08.2020)
• URL 3: Maple Street Preschool, İç ve Dış Mekân Görünümleri. https://www.archdaily.com/909429/maple-street-school-preschool-bfdo-architects-plus-4mativ-design-studio?ad_source=search&ad_medium=search_result_all (Erişim Tarihi: 04.8.2020)
• URL 4: Beelieve Preeschool of Life, İç ve Dış Mekan Görünümleri. https://www.archdaily.com/919347/beelieve-preeschool-of-life-estudiofernandaorozco (Erişim Tarihi: 05.08.2020)