The Relationship Between Attitudes Towards Teleworking Under Necessary Conditions and Work Life Balance: An Example of the Pandemic Process

Year 2024, Volume: 26 Issue: 4, 1663 - 1689, 17.12.2024

Furkan Akcebe , Zehra Nuray Nişancı

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1220714

Abstract

The main purpose of the research is to reveal the attitudes of the employees who apply the teleworking model during the pandemic process and the relationship between these attitudes and work-life balances. Attitudes are important in terms of revealing the relationship between this attitude and work-life balance and whether the attitudes change according to demographic factors. In today's rapidly developing world, reaching the right predictions for the future is of great importance in terms of competition. This study is also important in terms of giving important clues about working life, work-life balance and performance of employees for the future. A questionnaire was used as a data collection tool in the research Snowball technique was used in the research to reach a sufficient number of samples. The sample consists of 382 people in total, including academics and teachers working at various universities and schools, as well as public and private sector employees who have experienced teleworking. As a result of the analysis, it was determined that the majority of the participants had positive attitudes towards teleworking, above average. Likewise, it was determined that the work life balance of the participants in the study was at a better than average level. On the other hand, it was concluded that demographic factors such as education level, age, and institution of employment have a significant effect on the attitude towards telework and work life balance, while the gender factor does not have any effect.
There is a low level of correlation between both variables. In addition, it has been determined that work-life balance has a positive effect on the attitude towards teleworking.

Keywords

Pandemy, teleworking, workıng from away, work life balance

Zorunlu Şartlarda Tele Çalışmaya İlişkin Tutum ve İş Yaşam Dengesi Arasındaki İlişki Pandemi Süreci Örneği

Abstract

Araştırmanın temel amacı, pandemi sürecinde tele çalışma modelini uygulayan çalışanların, tele çalışmaya ilişkin tutumlarını ve bu tutumlar ile iş yaşam dengeleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırma, günümüzde olduğu gibi gelecekte de gelişmeye devam edecek olan iletişim teknolojilerinin etkisiyle daha da yaygınlaşacağı öngörülen tele çalışmaya ilişkin tutumları, bu tutum ile iş yaşam dengeleri arasındaki ilişkiyi ve tutumların demografik faktörlere göre değişip değişmediğini ortaya koyması açısından önemlidir. Günümüzün hızla gelişen dünyasında, geleceğe yönelik doğru öngörülere ulaşabilmek rekabet anlamında büyük önem arz etmektedir. Bu araştırma, çalışma hayatı, çalışanların iş yaşam dengeleri ve performanslarına dair geleceğe yönelik önemli ipuçları verecek olması açısından da ayrıca önemlidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket kullanılmış, yeterli sayıda örnekleme ulaşabilmek için kartopu tekniğinden yararlanılmıştır. Çeşitli üniversite ve okullarda görev alan akademisyen ve öğretmelere ek olarak tele çalışmayı deneyimleyen kamu ve özel sektör çalışanlarından oluşan örneklem, toplam 382 kişiden oluşmaktadır. Yapılan analizler sonucu katılımcıların büyük kısmının tele çalışmaya ilişkin tutumlarının ortalamanın üzerinde olumlu olduğu tespit edilmiştir. Yine aynı şekilde çalışmaya katılan katılımcıların iş yaşam dengelerinin de ortalamanın üzerinde iyi bir düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Öte yandan demografik faktörlerden eğitim durumu, yaş, çalışılan kurum gibi faktörlerin tele çalışmaya ilişkin tutum ile iş yaşam dengesi üzerinde anlamlı bir etkisi varken cinsiyet faktörünün herhangi bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Her iki değişken arasında düşük düzeyde korelasyon mevcuttur. Ayrıca iş yaşam dengesinin, tele çalışmaya ilişkin tutumu pozitif yönde etkilediği tespit edilmiştir.

Keywords

Pandemi, covid-19, tele çalışma, uzaktan çalışma, iş yaşam dengesi, Pandemy, teleworking, workıng from away, work life balance

References

• Adıgüzel, M. (2020). Covid-19 pandemisinin türkiye ekonomisine etkilerinin makroekonomik analizi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(37), 191-221.
• Aslan, R. (2020). Tarihten günümüze epidemiler, pandemiler ve covid-19. Ayrıntı Dergisi, 8(85), 36-41.
• Bajzikova, L., Sajgalikova, H., Wojcak, E., ve Polakova, M. (2016). How far is contract and employee telework implemented in smes and large enterprises?(case of Slovakia). Procedia-Social and Behavioral Sciences, 235, 420-426. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2016.11.052
• Barua, S. (2021). Understanding coronanomics: The economic implications of the COVID-19 pandemic. The Journal of Developing Areas, 55(3), 435-450. https://doi.org/10.1353/jda.2021.0073
• Bayrak, A. G. S. (2015). Bir iskandinav refah devleti modeli olarak isveç’te esnek çalışmanın genel görünümü. Calisma Dünyasi Dergisi, 3(1). 32-54
• BBC, koronavirüs uyarısı sonrası susturulmak istenen çinli doktor li venliang hayatını kaybetti, https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-51370050 (Erişim Tarihi:15.12.2022)
• Belzunegui-Eraso, A. ve Erro-Garcés, A. (2020). Teleworking in the context of the covid-19 crisis. Sustainability, 12(9), 1-18 https://doi.org/10.3390/su12093662
• Bird, J. (2006). Work life balance: doing it right and avoiding the pitfalls. Employment Relations Today, 33(3), 21-30. https://doi.org/10.1002/ert.20114
• Bojovic, D., Benavides, J. ve Soret, A. (2020). What we can learn from birdsong: mainstreaming teleworking in a post-pandemic world. Earth System Governance, 5, 100074. https://doi.org/10.1016/j.esg.2020.1000741-5
• Budak, F. ve Korkmaz, Ş. (2020). COVID-19 pandemi sürecine yönelik genel bir değerlendirme: Türkiye örneği. Sosyal Araştırmalar ve Yönetim Dergisi, (1), 62-79. https://doi.org/10.35375/sayod.738657
• Byrne, U. (2005). Work-life balance: why are we talking about it at all?. Business Information Review, 22(1), 53-59. https://doi.org/10.1177/0266382105052268
• Cheng, V. C., Lau, S. K., Woo, P. C. ve Yuen, K. Y. (2007). Severe acute respiratory syndrome coronavirus as an agent of emerging and reemerging infection. Clinical Microbiology Reviews, 20(4), 660-694. https://doi.org/10.1128/CMR.00023-07
• Chiru, C. (2017). Teleworkıng: evolutıon and trends ın Usa, Eu and Romanıa. Economics, Management & Financial Markets, 12(2).222-229
• CIPD (2020). Flexible working essentials in the covid-19 context. https://www.cipd.co.uk/knowledge/fundamentals/relations/flexible-working/essentials-coronavirus-context. (Erişim Tarihi: 20/07/2022)
• Crompton, R. ve Lyonette, C. (2006). Work-life ‘balance’in Europe. Acta sociologica, 49(4), 379-393. https://doi.org/10.1177/0001699306071680
• Delecta, P. (2011). Work life balance. International Journal of Current Research, 3(4), 186-189.
• Doğrul, B. Ş. ve Tekeli, S. (2010). İş-yaşam dengesinin sağlanmasında esnek çalışma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2(2), 11-18.
• DSÖ (2020) Pandemi aşamaları hakkında, https://www.euro.who.int/en/health-topics/communicable-diseases/influenza/data-and-statistics/pandemic-influenza/about-pandemic-phases (Erişim Tarihi :15.12.2022)
• Duran, M. S. ve Mustafa, A. (2020). Bir virüsün dünyaya ettikleri: covid-19 pandemisinin makroekonomik etkileri. International Journal of Social and Economic Sciences, 10(1), 54-67
• Ekinci, H. ve Sabancı, A.(2020) İş-yaşam dengesi ölçeği’nin türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 151-163. https://doi.org/10.24315/tred.690816
• Eurofound (2009). Avrupa birliği’nde tele çalışma, “avrupa birliği’nde tele çalışma yönetici özeti”
• Eurofound ve ILO (2017). Ortak rapor, working anytime, anywhere: the effects on the world of work,
• Felstead, A., Jewson, N., Phizacklea, A. ve Walters, S. (2002). Opportunities to work at home in the context of work‐life balance. Human Resource Management Journal, 12(1), 54-76. https://doi.org/10.1111/j.1748-8583.2002.tb00057.x
• Fisher, G. G., Bulger, C. A. ve Smith, C. S. (2009). Beyond work and family: a measure of work/nonwork interference and enhancement. Journal Of Occupational Health Psychology, 14(4), 441-456 https://doi.org/10.1037/a0016737
• Görmüş, A. (2020). Kovid-19 pandemisi döneminde sosyal mesafeli çalışma biçimi: tele-çalışma. Electronic Turkish Studies, 15(4).481-496 https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.44261
• Gregory, A. ve Milner, S. E. (2009). Work-life balance: a matter of choice?. Gender, Work and Organization, 16(1), 1-13. https://doi.org/10.1111/j.1468-0432.2008.00429.x
• Gupta, M., Abdelmaksoud, A., Jafferany, M., Lotti, T., Sadoughifar, R. ve Goldust, M. (2020). COVID-19 and economy. Dermatologic Therapy, 33(4), e13329-e13329. https://doi.org/10.1111/dth.13329
• Gümüşgül, O. ve Aydoğan, R. (2020). Yeni tip koronavirüs-covid 19 kaynaklı evde geçirilen boş zamanların ev içi rekreatif oyunlar ile değerlendirilmesi. Spor Eğitim Dergisi, 4(1), 107-114.
• ILO (2004). What is shıft work?, https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_protect/---protrav/---travail/documents/publication/wcms_170713.pdf, (Erişim Tarihi:15.12.2022)
• Kalliath, T. ve Brough, P. (2008). Work–life balance: a review of the meaning of the balance construct. Journal of management & organization, 14(3), 323-327. https://doi.org/10.5172/jmo.837.14.3.323
• Kaltiainen, J. ve Hakanen, J. J. (2023). Why increase in telework may have affected employee well-being during the COVID-19 pandemic? The role of work and non-work life domains. Current Psychology, 1-19. https://doi.org/10.1007/s12144-023-04250-8
• Kapız, S. (2002). İş-aile yaşamı dengesi ve dengeye yönelik yeni bir yaklaşım: sınır teorisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(3).139-153
• Karakoyun, F. (2016). Home ofis-evden çalışma-yöntemi ve vergi hukukundaki düzenlemeler. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(29), 141-162. https://doi.org/10.17130/ijmeb.20162922027
• Kıcır, B. (2015). Evden çalışmanın iş-yaşam dengesine etkisi: çevirmenler üzerinde bir araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi ) T. C. Kocaeli Üniversitesi , Kocaeli
• Kirby, L., Zolkoski, S., O'Brien, K., Mathew, J., Kennedy, B. ve Sass, S. (2023). Examining staff and faculty work–life balance and well-being using the dual continua model of mental health during COVID-19. Journal of Happiness and Health, 3(1), 34-48. https://doi.org/10.47602/johah.v3i1.31
• Korkmaz, O. ve Erdoğan, E. (2014). İş yaşam dengesinin örgütsel bağlılık ve çalışan memnuniyetine etkisi. Ege Academic Review, 14(4).541-557 https://doi.org/10.21121/eab.2014418011
• Lim, V. K. ve Teo, T. S. (2000). To work or not to work at home‐an empirical investigation of factors affecting attitudes towards teleworking. Journal of Managerial Psychology. 15(6), 2000. 560-586 https://doi.org/10.1108/02683940010373392
• Lister, K. ve Harnish, T. (2019). Telework and its effects in the united states. J.C. Messenger (ed), ın telework in the 21st century (ss.128-169). Cheltenam: Edward Elgar Publishing. https://doi.org//9781789903751.00009
• Lockwood, N. R. (2003). Work/life balance. challenges and solutions, SHRM Research, USA, 2-10.
• López-Igual, P. ve Rodríguez-Modroño, P. (2020). Who is teleworking and where from? exploring the main determinants of telework in europe. Sustainability, 12(21), 8797.1-15 https://doi.org/10.3390/su12218797
• Maxwell, G., Rankine, L., Bell, S. ve MacVicar, A. (2007). The incidence and impact of flexible working arrangements in smaller businesses. Employee Relations. 29(2), 138-161 https://doi.org/10.1108/01425450710719987
• Meltem, A. ve Küçükoğlu, M. T. Covıd-19 ve iş yaşamına etkileri: evden çalışma. Journal of International Management Educational and Economics Perspectives, 8(1), 71-81.
• Morganson, V. J., Major, D. A., Oborn, K. L., Verive, J. M., ve Heelan, M. P. (2010). Comparing telework locations and traditional work arrangements: differences in work-life balance support, job satisfaction, and inclusion. Journal of Managerial Psychology. 25(6), 578-595 https://doi.org/10.1108/02683941011056941
• Mustajab, D., Bauw, A., Rasyid, A., Irawan, A., Akbar, M. A. ve Hamid, M. A. (2020). Working from home phenomenon as an effort to prevent covıd-19 attacks and its impacts on work productivity. TIJAB (The International Journal of Applied Business), 4(1), 13-21. https://doi.org/10.20473/tijab.V4.I1.2020.13-21
• Nguyen, M. H. (2021). Factors influencing home-based telework in hanoi (vietnam) during and after the covıd-19 era. Transportation, 1-32. https://doi.org/10.1007/s11116-021-10169-5
• Nilles, J. (1975). Telecommunications and organizational decentralization. IEEE Transactions on Communications, 23(10), 1142-1147 https://doi.org/10.1109/TCOM.1975.1092687
• Nişancı, Z. N. & Ödemiş, G. (2022). Kadın girişimcilerin iş-yaşam dengesinin demografik faktörler açısından değerlendirilmesi üzerine bir araştırma. Journal of Business Innovation and Governance, 5(1), 44-72.
• Ortiz-Bonnin, S., Blahopoulou, J., García-Buades, M. E. ve Montanez-Juan, M. (2023). Work-life balance satisfaction in crisis times: from luxury to necessity–The role of organization's responses during COVID-19 lockdown. Personnel Review, 52(4), 1033-1050.
• Peiró, J. M., García‐Montalvo, J. ve Gracia, F. (2002). How do young people cope with job flexibility?: demographic and psychological antecendents of the resistance to accept a job with non‐preferred flexibility features. Applied Psychology, 51(1), 43-66. https://doi.org/10.1111/1464-0597.0078z
• Raišienė, A. G., Rapuano, V., Varkulevičiūtė, K. ve Stachová, K. (2020). Working from home—who is happy? A survey of Lithuania’s employees during the covıd-19 quarantine period. Sustainability, 12(13), 5332.1-21 https://doi.org/10.3390/su12135332
• Reiter, N. (2007). Work life balance: what do you mean? the ethical ideology underpinning appropriate application. The Journal of Applied Behavioral Science, 43(2), 273-294. https://doi.org/10.1177/0021886306295639
• Simard, M. (2012). Employee's perceptions of work-life balance (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) University of Waterloo, Ontario
• Sirgy, M. J. ve Lee, D. J. (2018). Work-life balance: an integrative review. Applied Research in Quality of Life, 13(1), 229-254. https://doi.org/10.1007/s11482-017-9509-8
• The European Socıal Partners. (2006). Implementation of the european framework agreement on telework: adopted by the social dialogue committe, european social partners, eu. brussels. [retrieved from http://www.ueapme.com/docs/joint_position/061010_telework_implementation_report_final.pdf]. (Erişim Tarihi :15.12.2022)
• TİSK,(1999), Çalışma Hayatında Esneklik, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu Yayın No:190,Ankara
• Tomohiro, T. (2021). Working from home and work-life balance during covıd-19: the latest changes and challenges in japan. Japan Labor Issues,5(33), .21-33
• Tunç, A. ve Atıcı, F. Z. (2020). Dünyada ve türkiye’de pandemilerle mücadele: risk ve kriz yönetimi bağlamında bir değerlendirme. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 329-362. https://doi.org/10.31454/usb.808685
• Uysal, N. ve Yılmaz, M. Ç. (2020). Akademisyenlerde iş yaşam dengesi ve uzaktan çalışmaya ilişkin görüşlerin belirlenmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 4(2), 26-37.
• Yıldırım, S. (2020). Salgınların sosyal-psikolojik görünümü: covid-19 (koronavirüs) pandemi örneği. Electronic Turkish Studies, 15(4).1331-1351 https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.43585
• World Health Organization/WHO (2020). https://www.who.int/healthtopics/ coronavirus#tab=tab_1. (Erişim Tarihi: 08.06.2022)