Erzurum İli Çayır Ve Meralarında Doğal Olarak Yetişen Bazı Baklagil Ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Mineral Madde Kompozisyonlarının Belirlenmesi
Abstract
Erzurum ilinde doğal olarak yetişen
bazı baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinin mineral madde içeriklerinin
belirlenmesi amacıyla yürütülen çalışmada, baklagil yem bitkilerinden yonca
(Medicago sativa), melez yonca (Medicago varia), dağ İspanyol korungası
(Hedysarum elegans), kuş fiği (Vicia cracca), tüylü fiğ (Vicia villosa), dağ fiği (Vicia alpestris), dağ üçgülü (Trifolium montanum), kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum), üç başlı üçgül (Trifolium trichocephalum), alaca taç otu
(Coronilla varia), doğu taç otu (Coronilla orientatis) ve sarı çiçekli
gazal boynuzu (Lotus corniculatus); buğdaygil yem
bitkilerinden ise domuz ayrığı (Dactylis
glomerata), adi otlak ayrığı (Agropyron
cristatum), kırmızı yumak (Festuca
rubra), koyun yumağı (Festuca ovina),
alaca brom (Bromus variegatus), mavi
ayrık (Agropyron intermedium), çayır
kelp kuyruğu (Phleum pratense), çayır
salkım otu (Poa pratensis)
incelenmiştir.
Baklagil yem bitkileri
için belirlenen makro besin elementlerinden Azot (N ), Fosfor (P),
Potasyum (K), Kalsiyum (Ca), Magnezyum (Mg) ve Kükürt (S) oranları
sırasıyla %2.39-3.30, %1.16-1.28, %0.70-2.69, %0.56-1.61, %0.11-0.51 ve
%0.16-0.27 arasında değişmiştir. Yem
bitkilerinin mikro besin elementlerinden Demir (Fe) 105.9-893.7 ppm, Bakır (Cu)
2.22-12.36 ppm, Çinko (Zn) 14.11-195 ppm, Mangan (Mn) 18.18-66.58 ppm, Bor (B)
5.91-40.39 ppm arasında bulunmuştur. Buğdaygil yem bitkileri
için tespit edilen makro besin elementi oranları N %1.76-2.19, P %1.10-1.19, K
%1.99-3.25, Ca %0.09-1.15, Mg %0.07-0.26 ve S %0.22-0.36 arasında değişmiştir. Yem bitkilerinin mikro
besin elementlerinden Fe, Cu, Zn, Mn
ve B miktarları 74.90-630.6 ppm, 4-9.84 ppm, 31.49-335.6 ppm, 24.63-94.51 ppm, ve
0.35-26.64 ppm arasında tespit edilmiştir.
Sonuç olarak, doğal olarak yetişen
bazı baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinin makro ve mikro mineral oranlarını
belirlemek amacıyla yürütülen çalışma hem baklagil hem de buğdaygil yem bitkileri
arasında makro ve mikro mineraller bakımından önemli farklılıkların olduğunu
göstermiştir.
References
- Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniv. Güçlendirme Vakfı Yayın No:182, Bursa.
- Aksoy, A., Macit, M., Karaoğlu, M., 2000. Hayvan Besleme, Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Ofset Tesisi, Erzurum, 179-199.
- Akyıldız, A. R., Atay, D., Erdem, A.,1974. Çayır, Mer'a ve Diğer Yem Bitkilerinde Değişik şartlarda Makro ve Mikro Elementler Üzerinde Araştırmalar, TÜBİTAK, TOAG-141, Ankara.
- Alp, M., Kahraman, R., Kocabağlı, N., Özçelik, D., Eren, M., Türkmen, İ., Yavuz, M., Dursun, Ş., 2001. Marmara Bölgesi’ndeki Yem Bitkilerinin Mineral Madde Düzeylerinin Saptanması ve Koyunlarda Beslenme Bozuklukları İle İlişkisi. Turk J. Vet. Anim. Sci., 25, 511-520.
- Altın, M., 1992. Çayır-Mera Islahı. Trakya Üniv. Tekirdağ Ziraat Fak. Yayın No: 152, Ders Kitabı No: 13, Tekirdağ.
- A.O.A.C., 1990. Official Method of Anallysis. Association of Official Analytical Chemists pp. 66-88. 15th.edition Washington, DC. USA.
- Bakoğlu, A., Koç, A., Gökkuş, A., 1999. Erzurum Yöresi Çayır ve Meralarındaki Yaygın Bitki Türlerinin Ömür Uzunluğu, Çiçeklenmeye Başlama Tarihi ve Ot Kalitesi İle İlgili Bazı Özellikleri. Tr. J. Of Agriculture and Foresty, 23 (4), 951-957.
- Başaran, U., Acar, Z., Mut, H., Aşcı, Ö.Ö., 2006. Doğal Olarak Yetişen Bazı Baklagil Yem bitkilerinin Bazı Morfolojik ve Tarımsal Özellikleri. OMÜ Zir. Fak. Derg. 21:3, 314-317.
- Bayraktar, E., 2005. Tekirdağ Koşullarında Bazı Yem bitkilerinin Farklı Gelişme Dönemlerinde Kök ve Gövde lerinde Bitkilerin Kimi Besin Maddelerinin Değişimi. Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı, Tekirdağ.
- Boğa, M., Filik, G., 2011. Ruminant Hayvan Beslemede Organik İz Minerallerin Önemi. (Derleme) Lalahan Hay. Araşt. Enst. Derg., 51 (1), 31-40.
- Canbolat, Ö., Karaman, Ş., 2009. Bazı Baklagil Kaba Yemlerinin in Vitro Gaz Üretimi, Organik Madde Sindirilebilirliği, Nispi Yem Değeri ve Metabolik Enerji İçeriklerinin Karşılaştırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (2), 188-195. Ankara.
- Church D. C., 1991. Livestock Feeds and Feeding, Second Ed., A Reston Book Prentice-Hall, Englewood Cliffs. New Jersey, 67-9.
- Çimrin, T., Demirel, M., 2012. Kanatlı Karma Yemlerinde Bor Elementlerinin Kullanımı. Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bil. Enst. Derg., J.of Inst.of Natural & Applied Sci.,17:1, 46-56.
- Demir, B.S., 2005. Borun İnsan ve Bitki İçin Önemi ve Bazı Üzüm Çeşitlerinde Bor Tayini. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniv. Fen Bil. Enst., Adana.
- Duncan, D.B., 1955. Mutiple Range and Multiple F Tests. Biometrics, 11, 1-42.
- Kaçar, B., Katkat, A.V., 1997. Tarımda Fosfor. Bursa Ticaret Borsası Yayı nları No: 5, Bursa.
- Kızılgöz, İ., 2009. Kızılcadağ Yöresindeki Bazaltik Toprakların Arpa (Hordeum Vulgare L.) Bitkilerinin Bor Kapsamları Üzerine Etkileri. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 13 (2), 15-20.
- Kowalenko, C.G., 1978. Organic Nitrogen, Phosphorus and Sulfur in Soils. In: M. Schnitzer and S. U. Khon (Eds) Soil Organic Matter. Elsevier Publ. Comp., 95-136.
- Kutlu, H.R., Görgülü, M., Çelik, B.M., 2005. Genel Hayvan Besleme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü. Ders notu. Adana.
- Marschner, H., 1997. Mineral Nutrition of Higher Plants. (2. nd ed.) Academic press. 24-28 Oval Road London NW1 7DX.
- Mayland, H.F., Cheeke, P.R., 1995. Forage-İnducedanimal disorders. In : R. F. Barnes, D. A. Miller and Nelson C. J. (Eds) Forages, Iowa State Univ. Press, Ames, Iowa, p. 147-162.
Determination of Mineral Contents of Some Legume and Cereal Forages Grown as Naturally in Pastures of Erzurum Province
Abstract
This study was carried out to determine the mineral substances such as macro
and micro minerals of legume and cereal forages grown as naturally in the pastures of
Erzurum province. In present study, clover, (Medicago sativa), mountain hispanic sainfoin
(Hedysarum elegans), bird vetch (Vicia cracca), hairy vetch (Vicia villosa), mountain vetch
(Vicia alpestris), mountain clover (Trifolium montanum), caucasian clover (Trifolium
ambiguum), the three-headed clover (Trifolium trichocephalum), tawny grass crown
(Coronilla varia), the crown of the eastern horn of grass (Coronilla orientatis) and yellow
flowers gazelle (Lotus corniculatus) from legume forages; cocksfoot (Dactylis glomerata),
crested wheatgrass (Agropyron cristatum), red fescue (Festuca rubra), sheep ball (Festuca
ovina), tawny bromine (Bromus variegatus), blue split (Agropyron intermedium), kelp tail
grass (Phleum pratense), meadow bluegrass (Poa pratensis) from cereal forages were
investigated. The obtained data were subjected to an analysis of variance by using SPSS
12.0 package program. Significant differences between means were tested by using
Duncan’s Multiple Range Test.
Macro minerals such as Nitrogen (N), Phosphorus (P), Potassium (K), Calcium (Ca),
Magnesium (Mg) and Sulfur (S) assigned for legume forages changed between 2.39- 3.30%, 1.16-1.28%, 0.70-2.69%, 0.56-1.61%, 0.11-0.51% and 0.16-0.27%, respectively.
The amounts of micro mineral like Iron (Fe), Virgin (Cu), Zinc (Zn), Manganese (Mn) and
Boron (B) of legume forages were determined to be 105.9-893.7 ppm, 2.22-12.36 ppm,
14.11-195 ppm, 18.18-66.58 ppm and 5.91-40.39 ppm, respectively. Instances of macro
minerals of cereal forages were found for N 1.76-of 2.19%, P 1.10-1.19%, K 1.99-3.25%,
Ca 0.09-1.15%, Mg 0.07-0.26% and S 0.22-0.36% in present study. Micro minerals such as
Fe, Cu, Zn, Mn and B determined for cereal forages changed between 74.90-630.6 ppm, 4-
9.84 ppm, 31.49-335.6 ppm, 24.63-94.51 ppm and 0.35-26.64 ppm, respectively.
In conclusion, present study carried out to determine the macro and micro mineral contents
of legume and cereal forages grown as naturally showed that differences in terms of macro
and micro minerals among both legume forages and cereal forages were significant
Keywords
References
- Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniv. Güçlendirme Vakfı Yayın No:182, Bursa.
- Aksoy, A., Macit, M., Karaoğlu, M., 2000. Hayvan Besleme, Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Ofset Tesisi, Erzurum, 179-199.
- Akyıldız, A. R., Atay, D., Erdem, A.,1974. Çayır, Mer'a ve Diğer Yem Bitkilerinde Değişik şartlarda Makro ve Mikro Elementler Üzerinde Araştırmalar, TÜBİTAK, TOAG-141, Ankara.
- Alp, M., Kahraman, R., Kocabağlı, N., Özçelik, D., Eren, M., Türkmen, İ., Yavuz, M., Dursun, Ş., 2001. Marmara Bölgesi’ndeki Yem Bitkilerinin Mineral Madde Düzeylerinin Saptanması ve Koyunlarda Beslenme Bozuklukları İle İlişkisi. Turk J. Vet. Anim. Sci., 25, 511-520.
- Altın, M., 1992. Çayır-Mera Islahı. Trakya Üniv. Tekirdağ Ziraat Fak. Yayın No: 152, Ders Kitabı No: 13, Tekirdağ.
- A.O.A.C., 1990. Official Method of Anallysis. Association of Official Analytical Chemists pp. 66-88. 15th.edition Washington, DC. USA.
- Bakoğlu, A., Koç, A., Gökkuş, A., 1999. Erzurum Yöresi Çayır ve Meralarındaki Yaygın Bitki Türlerinin Ömür Uzunluğu, Çiçeklenmeye Başlama Tarihi ve Ot Kalitesi İle İlgili Bazı Özellikleri. Tr. J. Of Agriculture and Foresty, 23 (4), 951-957.
- Başaran, U., Acar, Z., Mut, H., Aşcı, Ö.Ö., 2006. Doğal Olarak Yetişen Bazı Baklagil Yem bitkilerinin Bazı Morfolojik ve Tarımsal Özellikleri. OMÜ Zir. Fak. Derg. 21:3, 314-317.
- Bayraktar, E., 2005. Tekirdağ Koşullarında Bazı Yem bitkilerinin Farklı Gelişme Dönemlerinde Kök ve Gövde lerinde Bitkilerin Kimi Besin Maddelerinin Değişimi. Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı, Tekirdağ.
- Boğa, M., Filik, G., 2011. Ruminant Hayvan Beslemede Organik İz Minerallerin Önemi. (Derleme) Lalahan Hay. Araşt. Enst. Derg., 51 (1), 31-40.
- Canbolat, Ö., Karaman, Ş., 2009. Bazı Baklagil Kaba Yemlerinin in Vitro Gaz Üretimi, Organik Madde Sindirilebilirliği, Nispi Yem Değeri ve Metabolik Enerji İçeriklerinin Karşılaştırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (2), 188-195. Ankara.
- Church D. C., 1991. Livestock Feeds and Feeding, Second Ed., A Reston Book Prentice-Hall, Englewood Cliffs. New Jersey, 67-9.
- Çimrin, T., Demirel, M., 2012. Kanatlı Karma Yemlerinde Bor Elementlerinin Kullanımı. Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bil. Enst. Derg., J.of Inst.of Natural & Applied Sci.,17:1, 46-56.
- Demir, B.S., 2005. Borun İnsan ve Bitki İçin Önemi ve Bazı Üzüm Çeşitlerinde Bor Tayini. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniv. Fen Bil. Enst., Adana.
- Duncan, D.B., 1955. Mutiple Range and Multiple F Tests. Biometrics, 11, 1-42.
- Kaçar, B., Katkat, A.V., 1997. Tarımda Fosfor. Bursa Ticaret Borsası Yayı nları No: 5, Bursa.
- Kızılgöz, İ., 2009. Kızılcadağ Yöresindeki Bazaltik Toprakların Arpa (Hordeum Vulgare L.) Bitkilerinin Bor Kapsamları Üzerine Etkileri. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 13 (2), 15-20.
- Kowalenko, C.G., 1978. Organic Nitrogen, Phosphorus and Sulfur in Soils. In: M. Schnitzer and S. U. Khon (Eds) Soil Organic Matter. Elsevier Publ. Comp., 95-136.
- Kutlu, H.R., Görgülü, M., Çelik, B.M., 2005. Genel Hayvan Besleme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü. Ders notu. Adana.
- Marschner, H., 1997. Mineral Nutrition of Higher Plants. (2. nd ed.) Academic press. 24-28 Oval Road London NW1 7DX.
- Mayland, H.F., Cheeke, P.R., 1995. Forage-İnducedanimal disorders. In : R. F. Barnes, D. A. Miller and Nelson C. J. (Eds) Forages, Iowa State Univ. Press, Ames, Iowa, p. 147-162.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 23, 2017 |
| Acceptance Date | May 22, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 32 Issue: 1 |
