Research Article
BibTex RIS Cite

Examining Listening and the Reading Self-Efficacy Levels of Turkish Preservice Teachers andTheir Learning Styles

Year 2019, , 209 - 222, 07.10.2019
https://doi.org/10.18506/anemon.520726

Abstract

The
aim of this study is to examine the listening and reading self-efficacy levels
of Turkish preservice teachers and their learning styles. The study adopted a
survey research methodology. The population of the study consisted of Turkish
pre-service teachers studying at Faculty of Education of a state university.
Since the entire study population could be reached, no sampling was chosen. In
this study, it has been concluded that there are significant differences in
some of the self-efficacy competencies of Turkish preservice teachers in terms
of gender, grade, high school type that they graduated, and weighted grade
point average. It has also been found that the self-efficacy competencies of
Turkish pre-service teachers are at the “I agree” level in total. It has been
determined that the majority of the Turkish pre-service teachers have a
learning style of “Diverging”,  but there
is no difference between the learning styles of preservice teachers and their
listening and reading self-efficacy.

References

  • Adalı, O. (2003). Anlamak ve anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Aktaş, Ş. & Gündüz, O. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım (9. baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2007). Okuma. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde (s. 15-48). Ankara :Pegem Yayınları.
  • Akyol, H. (2008). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Akyüz, E. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma durumları ile eşduyumsal (empatik) becerileri arasındaki ilişkin incelenmesi. International Journal of Language Academy, 1(1), 81-90.
  • Altunçekiç, A., Yaman, S. & Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
  • Arslan, A. (2013). Okuma becerisi ile ilgili makalelerde cinsiyet değişkeni. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 251-265.
  • Aslantürk, E. & Saracaloğlu, A. S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının okuma ilgi ve alışkanlıklarının karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 155–176.
  • Aydın, İ. S., İnnalı, H. Ö., Batar, M. & Çakır, H. (2013). Öğretmen adaylarının yazılı anlatım öz yeterliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 8(8), 139-160.
  • Aykaç, M. & Çetinkaya, G. (2013). Yaratıcı drama etkinliklerinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma becerilerine etkisi. Turkish Studies, 8(9), 671-682.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatıma ve yazlı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları-TÜBAR, 21, 29-61.
  • Başaran, M. & Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.
  • Batur, Z., Gülveren, H. & Bek, H. (2010). Öğretmen adaylarının okuma alışkanlıkları üzerine bir araştırma: Uşak Eğitim Fakültesi örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 32-49.
  • Bilasa, P. (2011). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim tasarımı. (Ed. S. Büyükalan-Filiz). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde (ss.205-231). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Börekçi, M. (2009). Türk Dili Edebiyatı ve Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi Sürecinde Dilbilim ve Türkçe Öğretimi. Turkish Studies, 4(3), 419-429.
  • Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Yayınevi.Chastain, D. K. (1979). Testing listening comprehention test. Tesol Quarterly, 13(1), 81-88.
  • Clark, C. (2011). Boys, girls and communication: Their views, confidence and why these skills matter. http://www.literacytrust.org.uk/assets/0000/8363/Gender_communication_survey2011.pdf. Erişim Tarihi: 23.05.2015.
  • Çeçen, M. & Alver, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının üstbilişsel okuma stratejilerini kullanma düzeyleri (Giresun Üniversitesi Örneği). Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 39-56.
  • Demir, T. (2008). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
  • Demirel, Ö. & Şahinel, M. (2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. (7. baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Deniz, S. (2013). An investigation of the learning styles and teacher self-efficacy levels of perception of pre-service teachers according to various variables. International Online Journal of Educational Sciences, 5(3), 667-684.
  • Denizoğlu, P. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik inanç düzeyleri, öğrenme stilleri ve fen bilgisi öğretimine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Durukan, E. (2013). Türkçe öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Turkish Studies, 8(1), 1307-1319.
  • Ekici, G. (2008). Sınıf yönetimi dersinin öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyine etkisi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 98-110.
  • Emiroğlu, S. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme sorunlarına ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 269-307.
  • Emiroğlu, S. & Pınar, F. N. (2013). Dinleme becerisinin diğer beceri alanları ile ilişkisi. Turkish Studies, 8(4), 769-782.
  • Epçapan, C. (2013). Temel dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
  • Er, O. & Demir, Ö. (2013). Konuşma becerisinin Türkçe öğretmenleri tarafından kullanılabilirliğine ilişkin Türkçe öğretmeni adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies, 8(1), 1417-1436.
  • Evin-Gencel, İ. (2007). Kolb’un deneyimsel öğrenme kuramına dayalı öğrenme stilleri envanteri-III’ü Türkçeye uyarlama çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 120-139.
  • Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre yazma becerisinin ediniminde ve gelişiminde etkili olan unsurlar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 1-14.
  • Güneş, F. (2009). Hızlı okuma ve anlamı yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Güneş, F. (2011). Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 8 (15). 123–148.
  • Gürel, E. & Tat, M. (2012). Bir iletişim edimi olarak dinleme ve Türkçe’de bulunan dinleme temalı atasözleri ile deyimler üzerine bir içerik analizi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(23), 276-297.
  • Gürsoy, T. (2008). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Gürsoy-Dikmen, T. & Saracaloğlu, A. S. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 52-74.
  • Güven, M. (2004). Öğrenme Stilleri İle Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmış Doktora Tezi.
  • İnnalı, H. Ö. & Aydın, İ. S. (2014). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okur öz yeterliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies, 9(9), 651-682.
  • İşeri, K. (2008). Dinleme eğitimi. A. Tazebay ve S. Çelenk (Ed.). Türkçe öğretimi ilke-yöntem-teknikler içinde (ss. 53-60). Ankara: Maya Akademi.
  • Kahyaoğlu, M. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile çevre eğitimi öz-yeterlikleri arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 67-82.
  • Kansızoğlu, H. B. (2014). Öğrenme stillerine uygun sözcük ve kalıp söz öğretimi üzerine bir eylem araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Karadüz, A. (2010). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının dinleme stratejilerinin değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(2), 39-55.
  • Karakoç-Öztürk, B. & Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
  • Karasakaloğlu, N., Saracaloğlu, A. S. & Yılmaz-Özelçi, S. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma stratejileri, eleştirel düşünme tutumları ve üst bilişsel yeterlilikleri. Ahi Evren Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 207-221.
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karatay, H. (2011). Okuma eğitimi. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Katrancı, M. (2012). Üstbiliş stratejileri öğretiminin dinlediğini anlama becerisine ve dinlemeye yönelik tutuma etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Katrancı, M. & Melanlıoğlu, D. (2013). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma öz yeterlik ölçeği: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. International Journal of Social Science, 6(6), 651-665.
  • Kiremit, H. Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili Öz yeterlik inançlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall, Inc. http://www.learningfromexperience.com/images/uploads/process-ofexperiential-learning.pdf. Erişim Tarihi: 16.11.2014.
  • Kolb, D. A. (1999). The kolb learning style inventory. Hay Resources Direct.
  • Kurudayıoğlu, M. & Çelik, G. (2013) Türkçe öğretmeni adaylarının okumaya ve okuma eğitimine ilişkin özyeterlik algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4), 110-139.
  • Kurudayıoğlu, M. & Kana, F. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme becerisi ve dinleme eğitimi özyeterlik algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 245-258.
  • Kuş, Z. & Türkyılmaz, M. (2010). Sosyal bilgiler ve Türkçe öğretmeni adaylarının okuma durumları: (İlgi, Alışkanlık ve Okuma Stratejilerini Kullanım Düzeyleri). Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 24(1): 11-32.
  • Maden, S. (2012a). Ekran okuma türleri ve Türkçe öğretmeni adaylarının ekran okumaya yönelik görüşleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 3(1), 1-16.
  • Maden, S. (2012b). Türkçe öğretmenlerinin öğretme stilleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(1), 178-200.
  • Maden, S. & Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101-112.
  • Odabaş, H., Odabaş, Z. Y. & Polat, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığı: Ankara Üniversitesi örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
  • Oduolowu, E. & Akintemi, E. O. (2014). Effect of storytelling on listening skills of primary one pupil in Ibadan North local government area of Oyo state, Nigeria. International Journal of Humanities and Social Science, 4(9), 100-107.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özbay, M. & Çelik, M. E. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının bilgi okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 10-21.
  • Özdemir, N. H. & Erdem, İ. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazma alışkanlıklarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 101-125.
  • Özer, B. (2005). Öğrenmeyi öğretme. M. Gültekin (Ed.). Öğretimde planlama ve değerlendirme içinde (ss. 151-153). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Özkaya, P. G. & Çetin, D. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma alışkanlıkları ve kütüphane kullanımlarına ilişkin bir inceleme. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), http://edergi.mu.edu.tr/index.php/efdergi/article/view/17/10.
  • Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. & Karasakaloğlu, N. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alışkanlıkları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 187-206.
  • Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. & Özden, B. (2013). Fen bilgisi, sosyal bilgiler ve sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen öz-yeterlik algılarının ve akademik kontrol odaklarının incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 227-250.
  • Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
  • Taşer, S. (2012). Konuşma eğitimi. İstanbul: Pegasus Yayınevi.
  • Temizkan, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının temel dil becerilerinden okuma ile ilgili kavramları öğrenme düzeyleri ve kavram yanılgıları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 29-47.
  • Topçuoğlu-Ünal, F. & Sever, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının eleştirel okumaya yönelik özyeterlik algıları. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(6), 33-42.
  • Topuzkanamış, E. & Maltepe, S. (2010). Öğretmen adaylarının okuduğunu anlama ve okuma stratejilerini kullanma düzeyleri. TÜBAR, 27, 655-677.
  • Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
  • Yapıcı, İ. Ü. (2012). Biyoloji öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları arasındaki ilişki. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 15-25.
  • Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
  • Yılmaz, N. & Altunbaş, S. (2012). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri ile sınıf yönetimi becerilerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 183-196.

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme ve Okuma Öz Yeterlikleri İle Öğrenme Stillerinin İncelenmesi

Year 2019, , 209 - 222, 07.10.2019
https://doi.org/10.18506/anemon.520726

Abstract

Bu
araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme ve okuma öz
yeterlikleri ile öğrenme stillerini incelemektir. Bu çalışma, tarama türünde
bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini bir devlet üniversitesinin eğitim
fakültesinde öğrenim gören Türkçe öğretmeni adayları oluşturmaktadır. Çalışma
evreninin tamamına ulaşıldığı için herhangi bir örneklem seçme yoluna
gidilmemiştir. Bu araştırmada Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme ve okuma öz
yeterliklerinin, genel toplamda “Katılıyorum” düzeyinde olduğu, cinsiyet,
sınıf, mezun olunan lise türü ve ağırlıklı genel not ortalaması bakımından her
iki temel dil becerisine yönelik öz yeterliklerin bazılarında anlamlı
farklılıklar olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca Türkçe öğretmeni adaylarının
büyük bir bölümünün “Değiştiren” öğrenme stiline sahip olduğu, öğretmen
adaylarının sahip oldukları öğrenme stilleri ile dinleme ve okuma öz yeterlikleri
arasında ise herhangi bir farklılaşma olmadığı tespit edilmiştir.

References

  • Adalı, O. (2003). Anlamak ve anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Aktaş, Ş. & Gündüz, O. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım (9. baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2007). Okuma. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde (s. 15-48). Ankara :Pegem Yayınları.
  • Akyol, H. (2008). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • Akyüz, E. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma durumları ile eşduyumsal (empatik) becerileri arasındaki ilişkin incelenmesi. International Journal of Language Academy, 1(1), 81-90.
  • Altunçekiç, A., Yaman, S. & Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
  • Arslan, A. (2013). Okuma becerisi ile ilgili makalelerde cinsiyet değişkeni. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 251-265.
  • Aslantürk, E. & Saracaloğlu, A. S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının okuma ilgi ve alışkanlıklarının karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 155–176.
  • Aydın, İ. S., İnnalı, H. Ö., Batar, M. & Çakır, H. (2013). Öğretmen adaylarının yazılı anlatım öz yeterliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 8(8), 139-160.
  • Aykaç, M. & Çetinkaya, G. (2013). Yaratıcı drama etkinliklerinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma becerilerine etkisi. Turkish Studies, 8(9), 671-682.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatıma ve yazlı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları-TÜBAR, 21, 29-61.
  • Başaran, M. & Erdem, İ. (2009). Öğretmen adaylarının güzel konuşma becerisi ile ilgili görüşleri üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 743-754.
  • Batur, Z., Gülveren, H. & Bek, H. (2010). Öğretmen adaylarının okuma alışkanlıkları üzerine bir araştırma: Uşak Eğitim Fakültesi örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 32-49.
  • Bilasa, P. (2011). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim tasarımı. (Ed. S. Büyükalan-Filiz). Öğrenme öğretme kuram ve yaklaşımları içinde (ss.205-231). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Börekçi, M. (2009). Türk Dili Edebiyatı ve Türkçe Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi Sürecinde Dilbilim ve Türkçe Öğretimi. Turkish Studies, 4(3), 419-429.
  • Calp, M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Yayınevi.Chastain, D. K. (1979). Testing listening comprehention test. Tesol Quarterly, 13(1), 81-88.
  • Clark, C. (2011). Boys, girls and communication: Their views, confidence and why these skills matter. http://www.literacytrust.org.uk/assets/0000/8363/Gender_communication_survey2011.pdf. Erişim Tarihi: 23.05.2015.
  • Çeçen, M. & Alver, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının üstbilişsel okuma stratejilerini kullanma düzeyleri (Giresun Üniversitesi Örneği). Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 39-56.
  • Demir, T. (2008). Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 129-148.
  • Demirel, Ö. & Şahinel, M. (2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. (7. baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Deniz, S. (2013). An investigation of the learning styles and teacher self-efficacy levels of perception of pre-service teachers according to various variables. International Online Journal of Educational Sciences, 5(3), 667-684.
  • Denizoğlu, P. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen bilgisi öğretimi öz-yeterlik inanç düzeyleri, öğrenme stilleri ve fen bilgisi öğretimine yönelik tutumları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Durukan, E. (2013). Türkçe öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Turkish Studies, 8(1), 1307-1319.
  • Ekici, G. (2008). Sınıf yönetimi dersinin öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyine etkisi. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 98-110.
  • Emiroğlu, S. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme sorunlarına ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 269-307.
  • Emiroğlu, S. & Pınar, F. N. (2013). Dinleme becerisinin diğer beceri alanları ile ilişkisi. Turkish Studies, 8(4), 769-782.
  • Epçapan, C. (2013). Temel dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
  • Er, O. & Demir, Ö. (2013). Konuşma becerisinin Türkçe öğretmenleri tarafından kullanılabilirliğine ilişkin Türkçe öğretmeni adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Turkish Studies, 8(1), 1417-1436.
  • Evin-Gencel, İ. (2007). Kolb’un deneyimsel öğrenme kuramına dayalı öğrenme stilleri envanteri-III’ü Türkçeye uyarlama çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 120-139.
  • Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre yazma becerisinin ediniminde ve gelişiminde etkili olan unsurlar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 1-14.
  • Güneş, F. (2009). Hızlı okuma ve anlamı yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Güneş, F. (2011). Dil Öğretim Yaklaşımları ve Türkçe Öğretimindeki Uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 8 (15). 123–148.
  • Gürel, E. & Tat, M. (2012). Bir iletişim edimi olarak dinleme ve Türkçe’de bulunan dinleme temalı atasözleri ile deyimler üzerine bir içerik analizi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(23), 276-297.
  • Gürsoy, T. (2008). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Gürsoy-Dikmen, T. & Saracaloğlu, A. S. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 52-74.
  • Güven, M. (2004). Öğrenme Stilleri İle Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmış Doktora Tezi.
  • İnnalı, H. Ö. & Aydın, İ. S. (2014). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okur öz yeterliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies, 9(9), 651-682.
  • İşeri, K. (2008). Dinleme eğitimi. A. Tazebay ve S. Çelenk (Ed.). Türkçe öğretimi ilke-yöntem-teknikler içinde (ss. 53-60). Ankara: Maya Akademi.
  • Kahyaoğlu, M. (2011). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile çevre eğitimi öz-yeterlikleri arasındaki ilişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), 67-82.
  • Kansızoğlu, H. B. (2014). Öğrenme stillerine uygun sözcük ve kalıp söz öğretimi üzerine bir eylem araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Karadüz, A. (2010). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının dinleme stratejilerinin değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(2), 39-55.
  • Karakoç-Öztürk, B. & Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
  • Karasakaloğlu, N., Saracaloğlu, A. S. & Yılmaz-Özelçi, S. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma stratejileri, eleştirel düşünme tutumları ve üst bilişsel yeterlilikleri. Ahi Evren Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 207-221.
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karatay, H. (2011). Okuma eğitimi. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Katrancı, M. (2012). Üstbiliş stratejileri öğretiminin dinlediğini anlama becerisine ve dinlemeye yönelik tutuma etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Katrancı, M. & Melanlıoğlu, D. (2013). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma öz yeterlik ölçeği: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. International Journal of Social Science, 6(6), 651-665.
  • Kiremit, H. Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili Öz yeterlik inançlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hall, Inc. http://www.learningfromexperience.com/images/uploads/process-ofexperiential-learning.pdf. Erişim Tarihi: 16.11.2014.
  • Kolb, D. A. (1999). The kolb learning style inventory. Hay Resources Direct.
  • Kurudayıoğlu, M. & Çelik, G. (2013) Türkçe öğretmeni adaylarının okumaya ve okuma eğitimine ilişkin özyeterlik algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4), 110-139.
  • Kurudayıoğlu, M. & Kana, F. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme becerisi ve dinleme eğitimi özyeterlik algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 245-258.
  • Kuş, Z. & Türkyılmaz, M. (2010). Sosyal bilgiler ve Türkçe öğretmeni adaylarının okuma durumları: (İlgi, Alışkanlık ve Okuma Stratejilerini Kullanım Düzeyleri). Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 24(1): 11-32.
  • Maden, S. (2012a). Ekran okuma türleri ve Türkçe öğretmeni adaylarının ekran okumaya yönelik görüşleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 3(1), 1-16.
  • Maden, S. (2012b). Türkçe öğretmenlerinin öğretme stilleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(1), 178-200.
  • Maden, S. & Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101-112.
  • Odabaş, H., Odabaş, Z. Y. & Polat, C. (2008). Üniversite öğrencilerinin okuma alışkanlığı: Ankara Üniversitesi örneği. Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
  • Oduolowu, E. & Akintemi, E. O. (2014). Effect of storytelling on listening skills of primary one pupil in Ibadan North local government area of Oyo state, Nigeria. International Journal of Humanities and Social Science, 4(9), 100-107.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
  • Özbay, M. & Çelik, M. E. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının bilgi okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(4), 10-21.
  • Özdemir, N. H. & Erdem, İ. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazma alışkanlıklarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 101-125.
  • Özer, B. (2005). Öğrenmeyi öğretme. M. Gültekin (Ed.). Öğretimde planlama ve değerlendirme içinde (ss. 151-153). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Özkaya, P. G. & Çetin, D. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma alışkanlıkları ve kütüphane kullanımlarına ilişkin bir inceleme. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), http://edergi.mu.edu.tr/index.php/efdergi/article/view/17/10.
  • Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. & Karasakaloğlu, N. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alışkanlıkları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 187-206.
  • Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. & Özden, B. (2013). Fen bilgisi, sosyal bilgiler ve sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen öz-yeterlik algılarının ve akademik kontrol odaklarının incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 227-250.
  • Sever, S. (2000). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
  • Taşer, S. (2012). Konuşma eğitimi. İstanbul: Pegasus Yayınevi.
  • Temizkan, M. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının temel dil becerilerinden okuma ile ilgili kavramları öğrenme düzeyleri ve kavram yanılgıları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 29-47.
  • Topçuoğlu-Ünal, F. & Sever, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının eleştirel okumaya yönelik özyeterlik algıları. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(6), 33-42.
  • Topuzkanamış, E. & Maltepe, S. (2010). Öğretmen adaylarının okuduğunu anlama ve okuma stratejilerini kullanma düzeyleri. TÜBAR, 27, 655-677.
  • Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
  • Yapıcı, İ. Ü. (2012). Biyoloji öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları arasındaki ilişki. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 15-25.
  • Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
  • Yılmaz, N. & Altunbaş, S. (2012). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri ile sınıf yönetimi becerilerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 183-196.
There are 74 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Fatma Gerez Taşgın 0000-0001-5960-0658

Publication Date October 7, 2019
Acceptance Date April 5, 2019
Published in Issue Year 2019

Cite

APA Gerez Taşgın, F. (2019). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme ve Okuma Öz Yeterlikleri İle Öğrenme Stillerinin İncelenmesi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(5), 209-222. https://doi.org/10.18506/anemon.520726

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.