Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Tuza Toleranslarının Belirlenmesi*

Year 2008, Volume: 14 Issue: 04, - , 01.01.2008

Esra Karakullukçu

https://doi.org/10.1501/Tarimbil_0000001046

Cited By: 6

Abstract

Çalışma Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü deneme serasında 2006 yılında
yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, bazı nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin tuza toleranslarının
incelenmesidir. Denemede beş nohut çeşidi kullanılmıştır. Tuzlu koşullar oluşturmak amacıyla, 2 kg toprak alan
saksılara 0 (kontrol) ve 60 mM NaCl uygulanmıştır. Temel gübreleme amacıyla her saksıya 100 mg kg-1 N
(NH4NO3), 50 mg kg-1 P ve 63 mg kg-1 K (KH2PO4) verilmiştir. Elde edilen araştırma sonuçlarına göre bitki boyu,
kök uzunluğu, toprak üstü yaş ve kuru ağırlık, kök yaş ve kuru ağırlığı bakımından kontrol grubu bitkilerinde
daha yüksek değerler belirlenmiştir. Na içeriği bakımından bitkinin toprak üstü aksamı ve kökte tuz
uygulamasında daha yüksek sonuçlar alınmıştır. Bitkide K, kontrol grubunda, kökte ise tuz uygulamasında daha
yüksek çıkmıştır. Cl bakımından ise, Na’da olduğu gibi bitkinin her iki kısmında da tuz uygulamasında daha
yüksek veriler elde edilmiştir. Uygulamalar sonunda; kontrol grubu bitkilerde boy 29.66-37.92 cm, kök uzunluğu
12.18-16.68 cm; toprak üstü yaş ağırlık 26.50-33.00 g, kuru ağırlık 5.47-6.43 g; kök yaş ağırlık 1.61-2.24g, kuru
ağırlık 0.79-1.41 g; kuru ağırlık olarak toprak üstü / kök oranı 4.81-7.39 arasında değişmiştir. Tuz uygulama
grubunda ise bitkilerde boy 23.89-34.08 cm; kök uzunluğu 11.45-15.29 cm; toprak üstü yaş ağırlık 23.00-
33.00g; kuru ağırlık 3.83-5.52 g; kök yaş ağırlığı 0.84-2.01 g; kök kuru ağırlığı 0.62-1.27 g; kuru ağırlık olarak
toprak üstü / kök oranı 4.43-8.42 arasında değişmiştir. Araştırmada kullanılan nohut çeşitlerinden Canıtez 87,
İzmir 92 ve Sarı 98 çeşitleri sırasıyla tuza daha toleranslı olurken, Menemen 97 çeşidi en duyarlı çeşit olmuştur.

Keywords

Nohut (Cicer arietinum L.), tuzluluk, tolerans.

References

• Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi