Bu çalışmanın amacı, COVID-19 salgının yayılmasını kontrol altına almak için alınan önlemlerden biri olan yaşlıların sokağa çıkma kısıtlamasına dair gençler ve yaşlılar tarafından geliştirilen farklı bakış açılarının ve farklı ufukların bir resmini sunmaktır. Pandemi, sadece bir sağlık krizine yol açmamış; tüm toplum için sosyal mesafelenme ve daha da önemlisi yaşlılar için sokağa çıkma kısıtlaması gibi sınırlamalar nedeniyle aynı zamanda sosyal bir krize de yol açmıştır. Sokağa çıkma kısıtlamasının belirli bir yaşın altındakilerin yanı sıra, belirli bir yaşın üstündekilerle sınırlanmış olması nedeniyle konu, yaşçı ve yaşçı karşıtı söylemlerin kesiştiği bir odak halini almıştır. Hans-Georg Gadamer’in “ufukların kaynaşması” kuramına dayanarak bu çalışma, yaşlıların sokağa çıkma kısıtlamasını, yaşçı ve yaşçı karşıtı olmak üzere farklı ufuklar çerçevesinden yorumlamaya yönelik bir girişimdir.
The aim of this paper is to display different perspectives and different horizons both younger and older people have in terms of curfew for elderly. These measures have been implemented as a mechanism to control the spread of COVID-19. The pandemic caused not only a community health crisis, but also a social crisis due to the restrictions including social distancing for all people and more importantly curfew for the older people. Since the curfew is limited to people over a certain age, it became an issue of intersection of ageist and anti-ageist discourses. By drawing upon Hans-Georg Gadamer’s theory of “fusion of horizons”, this paper is an attempt to interpret older people’s curfew from two distinct horizons, those of ageist and and anti-ageist.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | July 30, 2021 |
Submission Date | March 20, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 21 Issue: 2 |