THE COVID-19 PANDEMIC AND TRANSFORMATIONS IN SOLO-LIVING INDIVIDAUL’S PERCEPTION OF FAMILY

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 1, 55 - 75, 30.01.2021

Birtan Bozlu , Sevinç Güçlü

Öz

The Covid-19 pandemic, which started at the end of 2019 and affected the whole world throughout 2020, affects not only the health of individuals but also all dimensions of daily life and it changes the way of individuals' understanding. One of these changes is family-oriented. During the pandemic, the perspective of everyone, married or single, on family relations and the family phenomenon has started to change. In this study, we examined how single household individuals’ family relationships changed during the Covid-19 pandemic and how they made sense of the family phenomenon. In particular, we focus on the perceptions of the family phenomenon and the way of understandings the family of individuals who are single, between the ages of 25-40, and live alone. In the pandemic period when social isolation increases, the individual becomes lonely, socialization areas and out-of-home activities are greatly reduced, the way the individual living alone makes sense of the family institution, the effect of the pandemic on the individual's perspective on the family institution and the strategies developed on this axis can be listed as the main objectives of the research. In order to achieve this, we evaluated the data collected from 22 individuals who live solo in the light of themes by using interpretive phenomenological analysis. In the study, we first examined the impact and development processes of the Covid-19 pandemic. Then, we focused on the significance and historical development of the practice of solo-living. In the method section, information about data collection and analysis processes is given. In the last section, in the light of the data obtained, the differences and common points of the individual's family relations before the Covid-19 pandemic, during and after the epidemic, and the ways of understanding the family are presented in the axis of themes.

Anahtar Kelimeler

Sociology, Covid-19, Family, Individualization, Phenomenology

COVID-19 SALGINI VE TEK BAŞINA YAŞAYAN BİREYDE AİLE ALGISININ DÖNÜŞÜMÜ

Öz

2019 yılının sonunda başlayan ve 2020 yılı boyunca tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19 küresel salgını sadece bireylerin sağlığını değil, gündelik yaşamın bütün boyutlarını etkilemekte ve bireylerin anlamlandırma biçimlerini değiştirmektedir. Bu değişimlerden biri de aile temelinde gerçekleşmektedir. Belirli bir yaşın üstünde ya da altında olan, evli ya da bekar herkesin aile ilişkilerine ve aile fenomenine bakış açısı değişmeye başlamıştır. Bu çalışmada da tek başına yaşama kararı almış bekar bireylerin Covid-19 salgını boyunca aile ilişkilerinin nasıl değiştiği ve aile fenomenini nasıl anlamlandırdıkları incelenmiştir. Özellikle 25-40 yaş arası bekar ve tek başına yaşayan bireylerin Covid-19 salgını döneminde aile fenomenine bakış açıları ve aileyi anlamlandırma biçimlerine odaklanılmaktadır. Sosyal izolasyonun arttığı, bireyin yalnızlaştığı, sosyalleşme alanlarının ve ev dışı faaliyetlerin büyük ölçüde azaldığı salgın döneminde tek başına yaşayan bireyin aile kurumunu anlamlandırma şekli, salgının tek başına yaşayan bireyin aile kurumuna bakış açısına etkisi ve bu eksende geliştirdiği stratejiler araştırmanın temel hedefleri olarak sıralanabilir. Bu hedefleri gerçekleştirebilmek için tek başına yaşayan 22 bireyden görüşmeler aracılığıyla toplanan veriler yorumlayıcı fenomenolojik analiz kullanılarak temalar ışığında değerlendirilmiştir. Çalışmada ilk olarak Covid-19 salgınının etkisi ve gelişim süreçleri aktarılmıştır. Ardından, tek başına yaşama pratiğinin anlamı ve tarihsel gelişimi üzerinde durulmuştur. Yöntem bölümünde veri toplama ve analiz süreçleri hakkında bilgiler verilmiştir. Son bölümde, elde edilen veriler ışığında, bireyin Covid-19 salgını öncesi, salgın dönemi ve salgın sonrası aile ilişkilerinin ve aileyi anlamlandırma biçimlerinin farklılıkları ve ortak noktaları temalar ekseninde ortaya koyulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Sosyoloji, Covid-19, Aile, Bireyselleşme, Fenomenoloji

Kaynakça

• Banerjee, D., & Rai, M. (2020). Social isolation in Covid-19: The impact of loneliness. International Journal of Social Psychiatry, 66(6), 525-527.
• Connell, R. (2020). COVID-19/Sociology. Journal of Sociology, 1-7.
• Creswell, J. W. (2018). Nitel Araştırma Yöntemleri -Beş yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni (4 ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Esping-Andersen, G. (2017). Families in the 21st Century. Stockholm: SNS Förlag.
• Glick, P. C. (1994). Living Alone during Middle Adulthood. Sociological Perspectives, 37(3), 445-457.
• Habicht, M. E., Pate, D. F., Varotto, E., & Galassi, F. M. (2020). Epidemics and pandemics in the history of humankind and how governments dealt with them A review from the Bronze Age to the Early Modern Age. INT J INFECT DIS, 2, 1-32.
• Hanna, K. L., & Collins, P. F. (2015). Relationship between living alone and food and nutrient intake. Nutrition Reviews, 73(9), 594–611.
• Heath, S., & Cleaver, E. (2003). Young, Free and Single?, Twenty-Somethings and Household Change. U.K.: Palgrave Macmillan.
• Hitchings, E., & Maclean, M. (2020). Unprecedented times: some thoughts on the consequences of the COVID-19 pandemic from a family and social welfare law perspective. Journal of Social Welfare and Family Law, 277-280.
• Hunt, A. N. (2020). Access to Mental Health Care during and after COVID-19. In G. W. Muschert, K. M. Budd, M. Christian, D. C. Lane, & J. A. Smith, Social Problems in the Age of COVID-19 Vol 1: Volume 1: US Perspectives (pp. 113-121). London: Bristol University Press, Policy Press.
• Hwang, T.-J., Rabheru, K., Peisah, C., Reichman, W., & Ikeda, M. (2020). Loneliness and social isolation during the COVID-19 pandemic. Int Psychogeriatr, 1-4. doi:10.1017/S1041610220000988
• Jamieson, L., Wasoff, F., & Simpson, R. (2009). Solo-Living, Demographic and Family Change: The Need To Know More About MeN. Sociological Research Online, 14(2).
• Karakaş, M. (2020). Covid-19 salgınının çok boyutlu sosyolojisi ve yeni normal meselesi. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergis,, 40, 541–573. doi:https://doi.org/10.26650/SJ.2020.40.1.0048
• Kinsella, R. (2020). Universities in the Post-COVID-19 Era: Crisis or Catharsis? Studies: An Irish Quarterly Review, 109(435), 252-266.
• Klinenberg, E. (2012). Going Solo, the extraordinary rise and surprising appeal of living alone. New York: Penguin Press.
• Koç, İ. (2014). Türkiye'de Aile Yapısının Değişimi 1968-2011. In M. TurğuT, & S. Feyzioğlu, Türk Aile Yapısı Araştırması, Tespitler, Öneriler (pp. 23-48). Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
• Koç, İ., & Eryurt, M. A. (2020). Demografik Geçiş Sürecinde Türkiye: Dün, Bugün ve Yarın. In N. Güngör-Ergan, E. Burcu, & B. Şahin, Sosyoloji Yazıları II (Vol. 3, pp. 237-252). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımev.
• Lebow, J. L. (2020). The Challenges of COVID‐19 for Divorcing and Post‐divorce Families. Fam Process. doi: 10.1111/famp.12574
• Matthewman, S., & Huppatz, K. (2020). A sociology of Covid-19. Journal of Sociology, 1-9.
• Miller, L. M. (2020). What COVID-19 Can Teach Us About Aging. National Civic Review, 109(2), 46-51.
• Paul, R., & Pal, J. (2020). A Brief his A Brief his A Brief history of Pandemics. Journal Of The Indıan Medıcal Assocıatıon, 118(5), 45-65.
• Raymo, J. M. (2015). Living alone in Japan: Relationships with happiness and health. Demographic Research, 32, 1267-1298.
• Roloff, R. (2020). COVID-19 and No One's World: What Impact for the European Union? Connections, 19(2), 25-37.
• Samal, J. (2014). A Historical Exploration of Pandemics of Some Selected Diseases in the World. IHHSR - International Journal of Health Sciences and Research, 4(2), 165-169.
• Sandström, G., & Karlsson, L. (2019). The educational gradient of living alone: A comparison among the working-age population in Europe. Karlsson, 40, 1645-1670.
• Severe, P. B. (2020). Severe COVID-19 and aging: are monocytes the key? GeroScience, 42, 1051–1061. doi:10.1007/s11357-020-00213-0
• Smith, K. J., & Victor, C. (2019). Typologies of loneliness, living alone and social isolation, and their associations with physical and mental health. Ageing & Society, 39(8), 1709 - 1730.
• T.C. Sağlık Bakanlığı. (2020, 12 7). T.C. Sağlık Bakanlığı. Retrieved from T.C. Sağlık Bakanlığı resmi internet sitesi: https://covid19.saglik.gov.tr/
• TannisthaSamanta. (2020). Living solo at midlife: Can the pandemic de-stigmatize living alone in India? Journal of Aging Studies, 56. doi:https://doi.org/10.1016/j.jaging.2020.100907
• Umut-Beşpınar, F., & Beşpınar, Z. L. (2017). Türkiye'de Hane Halkı Yapıları ve Evlilik Pratiklerinde İkili Resim: Geleneklerin Yanı Sıra Değişimin Yansımaları. Nüfusbilim Dergisi / Turkish Journal of Population Studies, 39, 109-149.
• Van Dalen, H. P., & Henkens, K. (2020). The COVID-19 Pandemic: Lessons for Financially Fragile and Aging Societies. Work, Aging and Retirement,, 6(4), 229–232.
• Ward, P. (2020). A sociology of the Covid-19 pandemic: A commentary and research agenda for sociologists. Journal of Sociology, 1-10.
• WHO. (2020, 12 05). https://www.who.int/news/item/27-04-2020-who-timeline---covid-19. Retrieved from who.int: https://www.who.int/news/item/27-04-2020-who-timeline---covid-19
• WHO. (2020, 12 05). who.int. Retrieved from https://covid19.who.int/: https://covid19.who.int/
• Zeybekoğlu, Ö. (2018). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri. In N. Adak, Değişen Toplumda Değişen Aile -Sosyolojik Tartışmalar (3 ed., pp. 39-64). Ankara: Siyasal Kitabevi.