Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Applied Research to Measure University Students' Perceptions of Non-Governmental Organizations

Yıl 2024, , 157 - 174, 30.09.2024
https://doi.org/10.31455/asya.1492861

Öz

The emergence of civil society is based on a long historical process. Civil society is a concept with a deep-rooted history. Throughout history, different meanings have been attributed to this concept. This study aims to understand the concept by focusing on the historical process that civil society has undergone. The study will address the birth of civil society in Western societies and its functions today. Subsequently, Non-Governmental Organizations (NGOs) will be discussed, and the importance of public relations within these organizations will be emphasized in the theoretical foundation of the study. This study aims to determine the perception levels of undergraduate students in the Public Relations and Promotion Department regarding NGOs, which hold a significant place in public relations. With the changing world and the public relations profession, the concept of civil society has gained importance both for the profession and for societies. This situation has made it essential to measure the perceptions of Public Relations and Promotion Department undergraduate students towards NGOs. Within the scope of the study, a revised version of the "Non-Governmental Organization Perception Scale" was administered face-to-face to a total of 206 undergraduate students in the Public Relations and Promotion Department. As a result of this perception study, which was measured using demographic variables, it was found that the students' classes and ages did not affect their perceptions of NGOs. The findings from the analysis showed that the p-values were less than 0.05, indicating that the descriptive and instrumental perceptions of the participants regarding NGOs varied according to their gender. It was determined that the functionality, utilitarian, and conflictual dimensions had p-values greater than or equal to 0.05 and therefore did not differ according to gender. Overall, it was found that the perceptions of Public Relations and Promotion Department undergraduate students towards NGOs were at a moderate level.

Kaynakça

  • Akbulut, E. (2011). Sivil toplum kuruluşlarının kurumsal itibar yönetimi sürecinde halkla ilişkiler uygulamalarının rolü (Tez No: 279802) [Doktora Tezi, Ege Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Akyüz, A. (2001). Türkiye – Avrupa Birliği bütünleşmesinde STK’ların tecrübe aktarımı. Avrupa Birliği devlet ve STK’lar. Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Arklan, Ü. (2011). M. Işık ve M. Akdağ (Ed.), Halkla ilişkiler: kavram, kapsam ve ilişkili olduğu alanlar içinde (ss.13-45). Eğitim Kitabevi.
  • Aslan, S. (2010). Sivil toplum: kavramsal değişim ve dönüşüm. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 201-202.
  • Aziz, A. (2008). Araştırma yöntemleri-teknikleri ve iletişim. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Beetham, D., & Boyle, K. (1998). Demokrasinin temelleri, (Çev.: V. Bıçak). Liberte Yayınları.
  • Biber, A. (2006). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. Nobel Yayıncılık.
  • Boztepe, H. (2014). Sivil toplum kuruluşlarında halkla ilişkiler: kurumsal web sayfalarının bağışçı ilişkileri açısından fon sağlama aracı olarak kullanımı. Erciyes İletişim Dergisi, 3(4), 153-154.
  • Çaha, Ö. (1994). Osmanlı’da sivil toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49(3), 80-83.
  • Çaha, Ö. (2016). Sivil toplum ve devlet. Orion Kitabevi.
  • Demir, E., Tarhan, A., & Görkemli, H. N. (2019). Sivil toplum kuruluşlarında halkla ilişkiler ve sosyal medya: Türk Kızılayı ve Lösev örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (42), 125-141.
  • Demirel, N. (2009). Kuramsal ve tarihsel aşamaları ile sivil toplum ve Türkiye (Tez No: 262583) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Diamond, L. (1994). Rethinking civil society: Toward demokratic consolidation. Journal Of Democracy, 5(3), 4-17.
  • Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve totaliter düşünce geleneğinde sivil toplum. Alfa Yayınları.
  • Doğan, İ. (2009). Sivil toplum anlayışı ve siyasal sistemler. Barış Platin Kitabevi.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, E.S., & Çinko, M. (2013). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. Beta Yayınları. Eraslan, L. (2011). Sivil toplum ve eğitim. Maya Akademi.
  • Erdoğan Tosun, G. (2001). Demokratikleşme perspektifinden devlet - sivil toplum ilişkisi. Alfa Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişimi anlamak. Erk Yayınları.
  • Geçikli, F. (2016). Halkla ilişikler ve iletişim. Beta Yayınları.
  • Giddens, A. (2000). Üçüncü yol: sosyal demokrasinin yeniden dirilişi. Birey Yayıncılık.
  • Gözübüyük Tamer, M. (2010). Tarihsel süreçte sivil toplum. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27(1), 91-102.
  • İslamoğlu, A. H. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Beta Yayınları.
  • Jefkins, F. (1998). Public relations. Pitman Publishing.
  • Kabasakal, M. (2008). Sivil toplum ve demokrasi. (Denetçi Yeterlilik Tezi). Ankara: İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kocaoğlu, E. (2001). STK – devlet ilişkilerine kurumsal bakış. Avrupa Birliği devlet ve STK’lar. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Özcan, E. (2011). Sivil toplum kavramının tarihsel gelişimi ve sivil toplum - devlet ilişkisi. Sosyal Hizmet Uzmanı. https://www.sosyalhizmetuzmani.org/
  • Peltekoğlu, F. (2009). Halkla ilişkiler nedir? Beta Yayınları,
  • Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde halkla ilişkiler. Ezgi Kitapevi.
  • Salamon, L. M., & Anheier, H. K. (1996). Social origins of civil society: explaining the nonprofit sector cross-nationally. The Johns Hopkins University Comparative Nonprofit Sector Project Working Papers, 09(3), 1-4.
  • Seyfi, M. (2016). Sivil toplum kuruluşlarında storytelling. Pales Yayınları.
  • Sezik, M. (2019). Türkiye’ de Sivil toplum kuruluşlarının işlevleri ve sorun alanları. Research Studies Anatolia Journal, 2(4), 118-125.
  • Shils, E. (1991). The virtue of civil society. Government and Opposition, 26(1), 3-20.
  • Sülüş, T. (2009). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler, (Tez No: 256980) [Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Talas, M. (2011). Sivil toplum kuruluşları ve Türkiye perspektifi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 29, 387-401.
  • Türk Dil Kurumu (tarih yok). Türk Dil Kurumu sözlükleri. https://sozluk.gov.tr/ 01 Aralık 2022 tarihinde erişildi.
  • Yeşil, R. (2017). Sivil Toplum Kuruluşu Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 471-484.
  • Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, sivil toplum kuruluşları ve yönetişim. Seçkin Yayıncılık.

Üniversite Öğrencilerinin Sivil Toplum Kuruluşlarına Dair Algılarını Ölçmeye Yönelik Uygulamalı Bir Araştırma

Yıl 2024, , 157 - 174, 30.09.2024
https://doi.org/10.31455/asya.1492861

Öz

Sivil toplumun ortaya çıkması, uzun bir tarihsel sürece dayanmaktadır. Sivil toplum köklü geçmişe sahip olan bir kavramdır. Bu kavrama günümüze gelinceye dek farklı anlamlar yüklenmiştir. Çalışmada sivil toplumun geçirdiği tarihsel süreç üzerinde durularak bu kavram anlaşılmaya çalışılmıştır. Sivil toplumun Batı toplumlarında doğuşu ve günümüzde sahip olduğu işlevler üzerinde durulmuştur. Daha sonrasında Sivil Toplum Kuruluşlarına değinilmiş ve bu kuruluşlarda halkla ilişkilerin önemi çalışmanın teorik temelinde vurgulanmıştır. Bu çalışma, halkla ilişkiler için oldukça önemli bir yere sahip sivil toplum kuruluşlarına yönelik olarak halkla ilişkiler ve tanıtım bölümü lisans öğrencilerinin algı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Dönüşen dünya ve halkla ilişkiler mesleği ile beraber sivil toplum kavramı hem meslek için hem de toplumlar için önem kazanmıştır. Bu durum halkla ilişkiler ve tanıtım bölümü lisans öğrencilerinin sivil toplum kuruluşlarına dair algılarının ölçülmesini elzem hâle getirmiştir. Çalışma kapsamında toplam 206 halkla ilişkiler ve tanıtım bölümü lisans öğrencisine "Sivil Toplum Kuruluşu Algısı Ölçeği” yüz yüze olarak uygulanmıştır. Demografik değişkenler kullanılarak ölçülen bu algı araştırması sonucunda, öğrencilerin sınıflarının ve yaşlarının sivil toplum kuruluşu algılarını etkilemediği bilgisine ulaşılmıştır. Analiz sonucunda ulaşılan bulgular sonucunda p değerlerinin 0,05’ten küçük olduğunu, bu nedenle katılımcıların sivil toplum kuruluşu algıları boyutlarından olan tanımlayıcı ve çıkarcı algılarının, cinsiyetleri bakımından farklılık gösterdiği elde edilmiştir. İşlevsellik, faydacı, çatışmacı boyutlarının ise p değerlerinin 0,05’ten büyük ya da eşit olduğu bu bağlamda cinsiyetlere göre farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Genel olarak ise Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümü lisans öğrencilerinin sivil toplum kuruluşlarına yönelik algılarının orta düzeyde olduğu saptanmıştır.

Kaynakça

  • Akbulut, E. (2011). Sivil toplum kuruluşlarının kurumsal itibar yönetimi sürecinde halkla ilişkiler uygulamalarının rolü (Tez No: 279802) [Doktora Tezi, Ege Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Akyüz, A. (2001). Türkiye – Avrupa Birliği bütünleşmesinde STK’ların tecrübe aktarımı. Avrupa Birliği devlet ve STK’lar. Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Arklan, Ü. (2011). M. Işık ve M. Akdağ (Ed.), Halkla ilişkiler: kavram, kapsam ve ilişkili olduğu alanlar içinde (ss.13-45). Eğitim Kitabevi.
  • Aslan, S. (2010). Sivil toplum: kavramsal değişim ve dönüşüm. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 201-202.
  • Aziz, A. (2008). Araştırma yöntemleri-teknikleri ve iletişim. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Beetham, D., & Boyle, K. (1998). Demokrasinin temelleri, (Çev.: V. Bıçak). Liberte Yayınları.
  • Biber, A. (2006). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler. Nobel Yayıncılık.
  • Boztepe, H. (2014). Sivil toplum kuruluşlarında halkla ilişkiler: kurumsal web sayfalarının bağışçı ilişkileri açısından fon sağlama aracı olarak kullanımı. Erciyes İletişim Dergisi, 3(4), 153-154.
  • Çaha, Ö. (1994). Osmanlı’da sivil toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 49(3), 80-83.
  • Çaha, Ö. (2016). Sivil toplum ve devlet. Orion Kitabevi.
  • Demir, E., Tarhan, A., & Görkemli, H. N. (2019). Sivil toplum kuruluşlarında halkla ilişkiler ve sosyal medya: Türk Kızılayı ve Lösev örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (42), 125-141.
  • Demirel, N. (2009). Kuramsal ve tarihsel aşamaları ile sivil toplum ve Türkiye (Tez No: 262583) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Diamond, L. (1994). Rethinking civil society: Toward demokratic consolidation. Journal Of Democracy, 5(3), 4-17.
  • Doğan, İ. (2002). Özgürlükçü ve totaliter düşünce geleneğinde sivil toplum. Alfa Yayınları.
  • Doğan, İ. (2009). Sivil toplum anlayışı ve siyasal sistemler. Barış Platin Kitabevi.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, E.S., & Çinko, M. (2013). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. Beta Yayınları. Eraslan, L. (2011). Sivil toplum ve eğitim. Maya Akademi.
  • Erdoğan Tosun, G. (2001). Demokratikleşme perspektifinden devlet - sivil toplum ilişkisi. Alfa Yayınları.
  • Erdoğan, İ. (2011). İletişimi anlamak. Erk Yayınları.
  • Geçikli, F. (2016). Halkla ilişikler ve iletişim. Beta Yayınları.
  • Giddens, A. (2000). Üçüncü yol: sosyal demokrasinin yeniden dirilişi. Birey Yayıncılık.
  • Gözübüyük Tamer, M. (2010). Tarihsel süreçte sivil toplum. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27(1), 91-102.
  • İslamoğlu, A. H. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Beta Yayınları.
  • Jefkins, F. (1998). Public relations. Pitman Publishing.
  • Kabasakal, M. (2008). Sivil toplum ve demokrasi. (Denetçi Yeterlilik Tezi). Ankara: İçişleri Bakanlığı Dernekler Dairesi Başkanlığı.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kocaoğlu, E. (2001). STK – devlet ilişkilerine kurumsal bakış. Avrupa Birliği devlet ve STK’lar. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Özcan, E. (2011). Sivil toplum kavramının tarihsel gelişimi ve sivil toplum - devlet ilişkisi. Sosyal Hizmet Uzmanı. https://www.sosyalhizmetuzmani.org/
  • Peltekoğlu, F. (2009). Halkla ilişkiler nedir? Beta Yayınları,
  • Sabuncuoğlu, Z. (1998). İşletmelerde halkla ilişkiler. Ezgi Kitapevi.
  • Salamon, L. M., & Anheier, H. K. (1996). Social origins of civil society: explaining the nonprofit sector cross-nationally. The Johns Hopkins University Comparative Nonprofit Sector Project Working Papers, 09(3), 1-4.
  • Seyfi, M. (2016). Sivil toplum kuruluşlarında storytelling. Pales Yayınları.
  • Sezik, M. (2019). Türkiye’ de Sivil toplum kuruluşlarının işlevleri ve sorun alanları. Research Studies Anatolia Journal, 2(4), 118-125.
  • Shils, E. (1991). The virtue of civil society. Government and Opposition, 26(1), 3-20.
  • Sülüş, T. (2009). Sivil toplum örgütlerinde halkla ilişkiler, (Tez No: 256980) [Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Tezleri.
  • Talas, M. (2011). Sivil toplum kuruluşları ve Türkiye perspektifi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 29, 387-401.
  • Türk Dil Kurumu (tarih yok). Türk Dil Kurumu sözlükleri. https://sozluk.gov.tr/ 01 Aralık 2022 tarihinde erişildi.
  • Yeşil, R. (2017). Sivil Toplum Kuruluşu Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 471-484.
  • Yıldırım, İ. (2004). Demokrasi, sivil toplum kuruluşları ve yönetişim. Seçkin Yayıncılık.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Örgütsel, Kişilerarası ve Kültürlerarası İletişim, Medya ve İletişim Eğitimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Reyhan Candar 0000-0001-6995-9664

Samet Candar 0000-0003-0763-1940

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2024
Gönderilme Tarihi 30 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 21 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Candar, R., & Candar, S. (2024). Üniversite Öğrencilerinin Sivil Toplum Kuruluşlarına Dair Algılarını Ölçmeye Yönelik Uygulamalı Bir Araştırma. Asya Studies, 8(29), 157-174. https://doi.org/10.31455/asya.1492861

88x31.png  Asya Studies dergisinde yer alan eserler Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.