Kültürün mekâna yansımasının güçlü araçlarından
biri olan geleneksel meskenler ve halk mimarisi örnekleri, Türkiye’de özgün
formlarıyla büyük bir zenginlik sergilemektedir. Araştırmada
ele alınan “düğmeli evler”; Akdeniz bölgesinde, Antalya ilinin dağlık
kesimlerinde yer alan Akseki, İbradı ilçelerinde ve bu ilçelere bağlı kırsal
yerleşmelerde dağılış göstermektedir. İnsan-çevre ve kültür etkileşimini
yansıtan “düğmeli evler”, yakın çevreden kolayca temin edilebilen taş ve ağaç
malzemelerin özgün bir yapı tekniğiyle inşa edildiği kültürel bir miras değer
olarak dikkat çekmektedir.
Nitelikli bir doğal çevrede dağılış
gösteren ve geleneksel mimari değerleriyle dikkat çeken ve çekiciliği olan ‘düğmeli
evler’ den turizmde yararlanmak mümkündür. Özellikle son yıllarda bazı
yerleşmelerde “düğmeli evler” den otel, pansiyon, restoran, müze gibi turizme
yönelik girişimlerle bu süreç başlamış görünmektedir. Kültür turizmi bakımından fırsatlar sunan bu kültürel kaynak
değerinin, turizm ile mevcut ilişkilerini belirleyebilmek gelecekle ilgili
planlamalar açısından oldukça önemlidir. Dolayısıyla “düğmeli evler”in dağılış
gösterdiği sahada turizmin gelişme potansiyelini değerlendirmek amacıyla SWOT analizinden
yararlanma yoluna gidilmiştir. SWOT analizine temel oluşturan veriler, saha
çalışmalarındaki gözlemler ile araştırma alanında uygulanan mülakat ve
anketlere dayanmaktadır. Araştırma kapsamında Akseki ilçe merkezinde 4 ve
kırsalında 47; İbradı ilçe merkezinde 3
ve kırsalında 6 olmak üzere toplam 60 belediye ve muhtarlık birimine 20 sorudan
oluşan anket uygulanmıştır. Böylece “düğmeli evler” in bazı tarihsel periyotlar
içindeki mekansal dağılış özellikleri, fonksiyon değişimleri ve turizm ile
bağlantılarını açıklayabilmek mümkün olmuştur. Araştırma kapsamında “düğmeli
evler” in dağılış özelliklerine dayanarak kültürel bir yörenin sınırlarının
çizilmesi de denenmiştir.
Geleneksel Halk Mimarisi Kırsal Meskenler Düğmeli Evler Kültürel Miras Turizm Batı Toroslar
Journal Section | Makaleler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | February 23, 2017 |
Submission Date | December 19, 2016 |
Published in Issue | Year 2017 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License