Hanehalkı Harcamalarının Engel Eğrisi Analizi: Muş İli Merkez İlçe Örneği/An Engel Curve Analysis of Household Expenditure: The Case of Central District of Muş Province

Year 2016, Volume: 20 Issue: 1, 0 - 0, 15.04.2016

Ömer Faruk Altunç Celil Aydın Abdulmecit Yıldırım

Abstract

Çalışmada Muş ili merkez ilçe için Engel Kanunu'nun geçerliliğinin araştırılması
ve farklı gelir gruplarının harcama davranışları ile refah seviyelerinin ortaya konulması
amaçlanmıştır. Muş ilinde bu konuda gerekli olan veriler olmadığından anket çalışmasına
başvurulmuştur. Fonksiyonel kalıplardan hareketle Engel eğrileri ve onlardan hareketle
gelir esneklikleri elde edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, 12 harcama grubu
içinde Gıda ve Alkolsüz İçecekler, Giyim ve Ayakkabı, Konut, Su, Elektrik, Gaz ve Diğer
Yakıtlar ile Sağlık harcamaları için gelir esneklikleri birden küçük (zorunlu harcamalar).
diğer harcama grupları için gelir esneklikleri birden büyük (lüks harcamalar) çıkmıştır.
Bu bulgular Türkiye için yapılmış çeşitli Engel eğrisi çalışmalarından elde edilen bulgulara
paralellik göstermektedir. Gelir grupları itibariyle yapılan analizde, gelir düzeyi
arttıkça tüketicilerin gıda harcamalarına ayırdıkları pay düşmektedir. Bu durum Engel
kanununun Muş ili merkez ilçe için geçerli olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Engel eğrileri, Gelir esneklikleri, Muş ili merkez ilçe

This study aims to investigate the validity of Engel’s Law and to reveal the
spending behaviors and welfare levels of different income groups for the central district
of Muş Province. Since the required data were not available in Muş Province, a survey
was conducted. Engel’s curves are acquired by functional forms, and income elasticities
are obtained in accordance with curves. The research findings indicated that the income
elasticity was below one (compulsory expenditures) in Food and Non-Alcoholic Drinks,
Clothing and Shoes, Housing, Water, Electricity, Gas and Other Fuels, and Health among 

12 expenditure groups, but above one (luxurious expenditures) in other expenditure
groups. These findings are parallel to those obtained in various Engel’s curve studies
conducted for Turkey. The analysis based on income groups demonstrated that as the
income level increased, the share allocated by consumers for food products decreased.
This result shows that the Engel’s Law is valid for the central district of Muş Province.
Keywords: Engel’s Curves, Income Elasticity, Central District of Muş Province