BibTex RIS Cite

URARTU KRALLIĞI’NIN DOĞU KARADENİZ İLİŞKİLERİNDE DİAUEHİ ÜLKESİNİN ROLÜ

Year 2007, Volume: 9 Issue: 1, 81 - 97, 18.02.2010

Abstract

Urartu çivi yazılı belgelerinde geçen Diauehi Ülkesi, Urartu-Doğu
Karadeniz ilişkilerinde önemli bir yer tutmaktadır. Diauehi Ülkesi, bu iki bölge
arasında gerçekleştirilen siyasi ve ekonomik ilişkilerde bir köprü olma görevini
üstlenmiştir.

References

  • Adontz, N., 1964, Histoire d’Armenie, Paris.
  • Akagün Uslu, G., 1980, Gümüşhane Çevresinin Tarihi ve Sanat Eserleri(1969–1971), İstanbul.
  • Balcer, J.M., 1984, Sparda by the Bitter Sea Imperial Interaction in Western Anatolia, Chico, California.
  • Barnett, R.D., 1956, “Ancient Oriental Influences on Archaic Greece” The Aegen and Near East (Ed. S.Weinberg) New York.
  • Barnett, R.D., 1984, “Urartu” CAH 3/1 Cambridge, 314–321.
  • Belli, O., 1987, “Demir Çağda Doğu Anadolu Bölgesinde Demir Metalurjisi” Anadolu Demir Çağları I, (Ed. A.Çlingiroğlu), İzmir, 89–107.
  • Belli, O., 1991, “Ore Deposits and Mining in Eastern Anatolia in the Urartian Period: Silver, Copper and Iron” Urartu A Metalworking Center in the Frist Millennium B.C.E. (Ed. By R.Merhav), Jerusalem, 16–41.
  • Belli, O., 2000a, “Eskiçağ Dünyasının En Büyük Madenci Krallığı: Urartular” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed.O. Belli), İstanbul, 371– 378.
  • Belli, O., 2000b, “Doğu Anadolu’da Urartu Yol Şebekesinin Araştırılması” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul, 409–414.
  • Belli, O., 2000c, “Doğu Anadolu’da Saptanan Obsidyen Yatakları ve Atölyeleri” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul,301–307.
  • Belli, O., 2000d, “Dünyanın En Büyük Hidrolik Uygarlığı Urartular” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul,394–402.
  • Belli, O., 2001, “Research on Tin Deposits in Anatolia” İstanbul University’s Contributions to Archaeology in Turkey (1932–2002), (Ed.O. Belli), İstanbul, 320–325.
  • Belli, O., 2004, Anadolu’da Kalay ve Bronzun Tarihçesi, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, İstanbul.
  • Belli, O., 2006, “Urartu Krallığı ile Kars ve Güney Kafkasya Bölgesi Arasındaki Siyasal ve Kültürel İlişkiler” Serhat Kültür, 4, 18–23.
  • Belli, O.-A.Ceylan 2002, “Kuzeydoğu Anadolu’da Bir Tunç Çağı ve Urartu Kalesi: Yoğunhasan-A Bronze Age and Urartian Fortress in Northeast Anatolia: Yoğunhasan” Tüba-Ar, 5, 119–142.
  • Belli, O.-G. Kayaoğlu 2002, Trabzon’da Türk Bakırcılık Sanatının Tarihsel Gelişimi/ The Historical Development of Coppersmithing in Trabzon, ASY, İstanbul.
  • Belli, O.-E.Konyar 2003, Doğu Anadolu Bölgesi’nde Erken Demir Çağı Kale ve Nekropolleri/Early Iron Age Fortresses and Necropolises in East Anatolia, ASY, İstanbul.
  • Bryer, A.-D.Winfeld 1985, The Byzantine Monument and Topography of the Pontos Vol.1–2, Washington D.C.
  • Budanur, G., 1977, MTA Enstitüsünce Bilinen Türkiye Yeraltı Kaynakları Envanteri, No 168, MTA Yayınları, Ankara.
  • Burney, C.A-D. Lang, 1972, Peoples of the Hills Ancient Ararat and Caucasus, New York-Washington.
  • Ceylan, A., 2001, Sarıkamış Tarihi ve Arkeolojik Araştırmalar, Erzurum.
  • Chain, M., 1987, The Kingdom of Armenia, London, New York, Sydney.
  • Çiğdem, S.-H.Özkan-H.Yurttaş 2003, “ 2002 Yılı Gümüşhane ve Bayburt İlleri Yüzey Araştırması” 21. AST 2, KVMGM, Ankara, 167–178.
  • Çiğdem, S.-H.Özkan-H.Yurttaş 2004, “2003 Yılı Gümüşhane Yüzey Araştırması” 22. AST 1, KVMGM, Ankara, 285–300.
  • Çilingiroğlu, A., 1980,
  • “Diauehi’de Bir Urartu Kalesi: Umudum
  • tepe(Kalortepe)”, An Ar VIII, 191–194.
  • Çilingiroğlu, A., 1984, Urartu ve Kuzey Suriye Siyasal ve Kültürel İlişkiler, İzmir.
  • Çilingiroğlu, A., 1994, Urartu Tarihi, Bornova.
  • Çilingiroğlu, A., 1997, Urartu Krallığı Tarihi ve Sanatı, İzmir.
  • de Jesus, P.S., 1978, “ Metal Resources in Ancient Anatolia” AS 28, 97–102.
  • Diakonoff, I.M.-S.M.Kashkai 1981, Geographical Names According to Urartian Texts, RGTC IX, Wiesbaden.
  • Forbes, T.B., 1983, Urartian Architecture, Oxford.
  • Forbes, R.J., 1950, Metallurgy in Antiquity A Notebook for Archaeologists and Technologists, Leiden.
  • Gale, N.H.-Z.A.Stos-Gale-R.Gilmore 1985, “Alloy Types and Copper Sources of Anatolian Copper Alloy Artifacts” AS 35, 143–173.
  • Garstang, J.-O.R.Gurney 1959, The Geography of The Hittite Empire, London.
  • Herzfeld, E., 1968, The Persian Empire Studies in Geography and Ethnograpy of Ancient Near East, Wiesbaden.
  • Işık, A., 2001, Antik Kaynaklarda Karadeniz Bölgesi, Ankara.
  • Işıklı, M., 2000, “M.Ö. I.Bin Yılda Erzurum Bölgesi: Arkeolojik ve Yazılı Kayıtlar Işığında “Diauehi Krallığı” AÜGSED 6, 49–72.
  • Kleis, W.-H.Hauptmann 1976, Topographische Karte von Urartu Verzeich nis der Fundorte and Bibliographie, Berlin.
  • König, F. W., 1955–1957, Handbuch der Chaldischen Inschriften I-II. AfO Beiheft 8, Graz.
  • Köroğlu, K., 2000, “Urartu Krallığı’nın Kuzey yayılımı ve Qulha Ülkesinin Tarihi Coğrafyası” Belleten LXIV/241, 717–747.
  • Köroğlu, K., 2003, “The Transition from Bronze Age to Iron Age in Eastern Anatolia Identifying Changes:” The Transition from Bronze age to ıron ages in Anatolia and its Neighbouring Regions Proceedings of the International Workshop( İstanbul, Nowember 8–9,2000), (Ed. B.Fischer-H.Genz-E.Jean-K.Köroğlu) 231–244.
  • McConchie, M., 2004, Archaeology at The North-East Anatolian Fronter, V Iron Technology and Iron-making Communiities of the First Millennium BC, Ancient Near Eastern Studies, Supplement 13, Louvain- Paris-Dudley.
  • Melikisvili, G.A., 1950, “Diauehi” VDI 34/4, 26–42.
  • Melikisvili, G.A., 1960, Uraratskie Klinoobraznye Nadpisi, Moskova.
  • MTA 1980, Türkiye Maden Envanteri (İllere Göre), No 179, MTA Yayınları, Ankara.
  • Özgüç, T., 1966, Altıntepe Mimarlık Anıtları ve Duvar Resimleri, TTK, Ankara.
  • Özkorucuklu, H., 1992, “Aydıntepe Yeraltı Kenti 1989–1990 Çalışmaları” II. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (1991), Ankara, 233–253.
  • Özkorucuklu, H.-S.Yaylalı 1993, “Aydıntepe Mezarlıktepe Kazısı” III. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (1992), Ankara, 103–127.
  • Özsait, M., 2000, “İlkçağ Tarihinde Trabzon ve Çevresi” Trabzon Tarihi Sempozyumu Bildirileri(6–8 Kasım 1998), Trabzon Belediyesi Kültür Yayınları 81, (Yay. Haz. K.Çiçek-K.İnan-H.Öksüz-A.Saydam), Trabzon, 35–46.
  • Pareker, A., 1999, “Northeastern Anatolia: on the Periphery of Empires” AS 49, Anatolian Iron Ages 4 (Ed.A. Çilingiroğlu-R.J.Matthews),133–142.
  • Payne, M. R., 2006, Urartu Çiviyazılı Belgeler Kataloğu, ASY, İstanbul.
  • Pehlivan, M., 1991a, Daya(e)ni/Diau(e)hi (Uruatri-Nairi Konfederasyonları Döneminden Urartu’nun Yıkılışına Kadar), AÜFEFY, No 124, Erzurum.
  • Pehlivan, M., 1991b, Hayaşa (M.Ö. XV-XII. Yüzyıllarda Kuzey-Doğu Anadolu), AÜFEFY No 121, Erzurum.
  • Pehlivan, M., 1994, “Başlangıçtan Urartu’nun Yıkılışına Kadar Bayburt ve Yöresi” Türk Tarihinde ve Kültüründe Bayburt Sempozyumu(23–25 Mayıs 1988), Ankara, 327–345.
  • Piotrovskii, P., 1967, Urartu: The Kingdom of Van and its Art, London.
  • Rusell, H.F., 1984, “Shalmaneser’s Campaign to Urartu in 856 B.C. and the Historical Geography of Eastern Anatolia According to the Assiyrian Sources” AS 34, 171–201.
  • Ryan, C.W., 1954, A Guide to The Known Minerals of Turkey, MTAE, Ankara.
  • Salvini, M., 1967, Nairi e Ur(u)atri Contributa alla Storia della Formaziona del regno di Urartu, Roma.
  • Sagona, A.-C.Sagona 2004, Archaeology at the Near-East Anatolian Frontier, I An Historical Geography and a Field Survey of the Bayburt Province, Ancient Near Eastern Studies Suplement 14, Louvain-Paris- Dudley, MA.
  • San, O., 2000, “Urartu Siyasal Tarihinde Diauehi Krallığı” OLBA III, 19–28.
  • Sevin, V., 1979, Urartu Krallığının Tarihsel ve Kültürel Gelişimi (M.Ö. 9. Yüzyılın Son Çeyreğinden M.Ö. 8. Yüzyılın İlk Çeyreğine Kadar) (Bas. Dok. Tezi), İstanbul.
  • Sevin, V., 1999, “Demir Çağında Anadolu-Batı İlişkileri” Zafer Taşlıklıoğlu Armağanı I, (Yay. Haz. N.Başgelen, G.Çelgin, V.Çelgin), ASY, İstanbul, 113–121.
  • Sinclair, T.A., 1989, Eastern Turkey an Archaeological Survey Vol. II, London.
  • Slattery, D. J. G., 1987, “Urartu and the Black Sea Colonies: An Economic Perspective” Al-Rafiadan VIII, 1–30.
  • Tarhan, M.T., 1986, “Urartu Devleti’nin Yapısal Karakteri” IX. Türk Tarih Kongresi I, Ankara, 285–301.
  • Tozlu, S., 1996, “Gümüşhane Madenleri” Kültür Vadisi Gümüşhane 9, 4–6.
  • Van Lonn, M., 1977, “The Place of Urartu in First-Millennium B.C. Trade” Iraq 39, 229–231.
  • Wartke, R.B., 1998, Urartu Das Reich am Ararat, Mainz am Rhein.
  • Xenophon, Anabasis (Çev. H.Örs), MV, İstanbul, 1944.
  • Yakar, J., 2000, Ethnoarchaeology of Anatolia Rural Socio-Economy in the Bronze and Iron Ages, Jerusalem.
  • Zimansky, P. E., 1985, Ecology and Empire: The Structure of The Urartian State, Chicago-Illinois.
Year 2007, Volume: 9 Issue: 1, 81 - 97, 18.02.2010

Abstract

References

  • Adontz, N., 1964, Histoire d’Armenie, Paris.
  • Akagün Uslu, G., 1980, Gümüşhane Çevresinin Tarihi ve Sanat Eserleri(1969–1971), İstanbul.
  • Balcer, J.M., 1984, Sparda by the Bitter Sea Imperial Interaction in Western Anatolia, Chico, California.
  • Barnett, R.D., 1956, “Ancient Oriental Influences on Archaic Greece” The Aegen and Near East (Ed. S.Weinberg) New York.
  • Barnett, R.D., 1984, “Urartu” CAH 3/1 Cambridge, 314–321.
  • Belli, O., 1987, “Demir Çağda Doğu Anadolu Bölgesinde Demir Metalurjisi” Anadolu Demir Çağları I, (Ed. A.Çlingiroğlu), İzmir, 89–107.
  • Belli, O., 1991, “Ore Deposits and Mining in Eastern Anatolia in the Urartian Period: Silver, Copper and Iron” Urartu A Metalworking Center in the Frist Millennium B.C.E. (Ed. By R.Merhav), Jerusalem, 16–41.
  • Belli, O., 2000a, “Eskiçağ Dünyasının En Büyük Madenci Krallığı: Urartular” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed.O. Belli), İstanbul, 371– 378.
  • Belli, O., 2000b, “Doğu Anadolu’da Urartu Yol Şebekesinin Araştırılması” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul, 409–414.
  • Belli, O., 2000c, “Doğu Anadolu’da Saptanan Obsidyen Yatakları ve Atölyeleri” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul,301–307.
  • Belli, O., 2000d, “Dünyanın En Büyük Hidrolik Uygarlığı Urartular” Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi (Ed. O. Belli), İstanbul,394–402.
  • Belli, O., 2001, “Research on Tin Deposits in Anatolia” İstanbul University’s Contributions to Archaeology in Turkey (1932–2002), (Ed.O. Belli), İstanbul, 320–325.
  • Belli, O., 2004, Anadolu’da Kalay ve Bronzun Tarihçesi, Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü, İstanbul.
  • Belli, O., 2006, “Urartu Krallığı ile Kars ve Güney Kafkasya Bölgesi Arasındaki Siyasal ve Kültürel İlişkiler” Serhat Kültür, 4, 18–23.
  • Belli, O.-A.Ceylan 2002, “Kuzeydoğu Anadolu’da Bir Tunç Çağı ve Urartu Kalesi: Yoğunhasan-A Bronze Age and Urartian Fortress in Northeast Anatolia: Yoğunhasan” Tüba-Ar, 5, 119–142.
  • Belli, O.-G. Kayaoğlu 2002, Trabzon’da Türk Bakırcılık Sanatının Tarihsel Gelişimi/ The Historical Development of Coppersmithing in Trabzon, ASY, İstanbul.
  • Belli, O.-E.Konyar 2003, Doğu Anadolu Bölgesi’nde Erken Demir Çağı Kale ve Nekropolleri/Early Iron Age Fortresses and Necropolises in East Anatolia, ASY, İstanbul.
  • Bryer, A.-D.Winfeld 1985, The Byzantine Monument and Topography of the Pontos Vol.1–2, Washington D.C.
  • Budanur, G., 1977, MTA Enstitüsünce Bilinen Türkiye Yeraltı Kaynakları Envanteri, No 168, MTA Yayınları, Ankara.
  • Burney, C.A-D. Lang, 1972, Peoples of the Hills Ancient Ararat and Caucasus, New York-Washington.
  • Ceylan, A., 2001, Sarıkamış Tarihi ve Arkeolojik Araştırmalar, Erzurum.
  • Chain, M., 1987, The Kingdom of Armenia, London, New York, Sydney.
  • Çiğdem, S.-H.Özkan-H.Yurttaş 2003, “ 2002 Yılı Gümüşhane ve Bayburt İlleri Yüzey Araştırması” 21. AST 2, KVMGM, Ankara, 167–178.
  • Çiğdem, S.-H.Özkan-H.Yurttaş 2004, “2003 Yılı Gümüşhane Yüzey Araştırması” 22. AST 1, KVMGM, Ankara, 285–300.
  • Çilingiroğlu, A., 1980,
  • “Diauehi’de Bir Urartu Kalesi: Umudum
  • tepe(Kalortepe)”, An Ar VIII, 191–194.
  • Çilingiroğlu, A., 1984, Urartu ve Kuzey Suriye Siyasal ve Kültürel İlişkiler, İzmir.
  • Çilingiroğlu, A., 1994, Urartu Tarihi, Bornova.
  • Çilingiroğlu, A., 1997, Urartu Krallığı Tarihi ve Sanatı, İzmir.
  • de Jesus, P.S., 1978, “ Metal Resources in Ancient Anatolia” AS 28, 97–102.
  • Diakonoff, I.M.-S.M.Kashkai 1981, Geographical Names According to Urartian Texts, RGTC IX, Wiesbaden.
  • Forbes, T.B., 1983, Urartian Architecture, Oxford.
  • Forbes, R.J., 1950, Metallurgy in Antiquity A Notebook for Archaeologists and Technologists, Leiden.
  • Gale, N.H.-Z.A.Stos-Gale-R.Gilmore 1985, “Alloy Types and Copper Sources of Anatolian Copper Alloy Artifacts” AS 35, 143–173.
  • Garstang, J.-O.R.Gurney 1959, The Geography of The Hittite Empire, London.
  • Herzfeld, E., 1968, The Persian Empire Studies in Geography and Ethnograpy of Ancient Near East, Wiesbaden.
  • Işık, A., 2001, Antik Kaynaklarda Karadeniz Bölgesi, Ankara.
  • Işıklı, M., 2000, “M.Ö. I.Bin Yılda Erzurum Bölgesi: Arkeolojik ve Yazılı Kayıtlar Işığında “Diauehi Krallığı” AÜGSED 6, 49–72.
  • Kleis, W.-H.Hauptmann 1976, Topographische Karte von Urartu Verzeich nis der Fundorte and Bibliographie, Berlin.
  • König, F. W., 1955–1957, Handbuch der Chaldischen Inschriften I-II. AfO Beiheft 8, Graz.
  • Köroğlu, K., 2000, “Urartu Krallığı’nın Kuzey yayılımı ve Qulha Ülkesinin Tarihi Coğrafyası” Belleten LXIV/241, 717–747.
  • Köroğlu, K., 2003, “The Transition from Bronze Age to Iron Age in Eastern Anatolia Identifying Changes:” The Transition from Bronze age to ıron ages in Anatolia and its Neighbouring Regions Proceedings of the International Workshop( İstanbul, Nowember 8–9,2000), (Ed. B.Fischer-H.Genz-E.Jean-K.Köroğlu) 231–244.
  • McConchie, M., 2004, Archaeology at The North-East Anatolian Fronter, V Iron Technology and Iron-making Communiities of the First Millennium BC, Ancient Near Eastern Studies, Supplement 13, Louvain- Paris-Dudley.
  • Melikisvili, G.A., 1950, “Diauehi” VDI 34/4, 26–42.
  • Melikisvili, G.A., 1960, Uraratskie Klinoobraznye Nadpisi, Moskova.
  • MTA 1980, Türkiye Maden Envanteri (İllere Göre), No 179, MTA Yayınları, Ankara.
  • Özgüç, T., 1966, Altıntepe Mimarlık Anıtları ve Duvar Resimleri, TTK, Ankara.
  • Özkorucuklu, H., 1992, “Aydıntepe Yeraltı Kenti 1989–1990 Çalışmaları” II. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (1991), Ankara, 233–253.
  • Özkorucuklu, H.-S.Yaylalı 1993, “Aydıntepe Mezarlıktepe Kazısı” III. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (1992), Ankara, 103–127.
  • Özsait, M., 2000, “İlkçağ Tarihinde Trabzon ve Çevresi” Trabzon Tarihi Sempozyumu Bildirileri(6–8 Kasım 1998), Trabzon Belediyesi Kültür Yayınları 81, (Yay. Haz. K.Çiçek-K.İnan-H.Öksüz-A.Saydam), Trabzon, 35–46.
  • Pareker, A., 1999, “Northeastern Anatolia: on the Periphery of Empires” AS 49, Anatolian Iron Ages 4 (Ed.A. Çilingiroğlu-R.J.Matthews),133–142.
  • Payne, M. R., 2006, Urartu Çiviyazılı Belgeler Kataloğu, ASY, İstanbul.
  • Pehlivan, M., 1991a, Daya(e)ni/Diau(e)hi (Uruatri-Nairi Konfederasyonları Döneminden Urartu’nun Yıkılışına Kadar), AÜFEFY, No 124, Erzurum.
  • Pehlivan, M., 1991b, Hayaşa (M.Ö. XV-XII. Yüzyıllarda Kuzey-Doğu Anadolu), AÜFEFY No 121, Erzurum.
  • Pehlivan, M., 1994, “Başlangıçtan Urartu’nun Yıkılışına Kadar Bayburt ve Yöresi” Türk Tarihinde ve Kültüründe Bayburt Sempozyumu(23–25 Mayıs 1988), Ankara, 327–345.
  • Piotrovskii, P., 1967, Urartu: The Kingdom of Van and its Art, London.
  • Rusell, H.F., 1984, “Shalmaneser’s Campaign to Urartu in 856 B.C. and the Historical Geography of Eastern Anatolia According to the Assiyrian Sources” AS 34, 171–201.
  • Ryan, C.W., 1954, A Guide to The Known Minerals of Turkey, MTAE, Ankara.
  • Salvini, M., 1967, Nairi e Ur(u)atri Contributa alla Storia della Formaziona del regno di Urartu, Roma.
  • Sagona, A.-C.Sagona 2004, Archaeology at the Near-East Anatolian Frontier, I An Historical Geography and a Field Survey of the Bayburt Province, Ancient Near Eastern Studies Suplement 14, Louvain-Paris- Dudley, MA.
  • San, O., 2000, “Urartu Siyasal Tarihinde Diauehi Krallığı” OLBA III, 19–28.
  • Sevin, V., 1979, Urartu Krallığının Tarihsel ve Kültürel Gelişimi (M.Ö. 9. Yüzyılın Son Çeyreğinden M.Ö. 8. Yüzyılın İlk Çeyreğine Kadar) (Bas. Dok. Tezi), İstanbul.
  • Sevin, V., 1999, “Demir Çağında Anadolu-Batı İlişkileri” Zafer Taşlıklıoğlu Armağanı I, (Yay. Haz. N.Başgelen, G.Çelgin, V.Çelgin), ASY, İstanbul, 113–121.
  • Sinclair, T.A., 1989, Eastern Turkey an Archaeological Survey Vol. II, London.
  • Slattery, D. J. G., 1987, “Urartu and the Black Sea Colonies: An Economic Perspective” Al-Rafiadan VIII, 1–30.
  • Tarhan, M.T., 1986, “Urartu Devleti’nin Yapısal Karakteri” IX. Türk Tarih Kongresi I, Ankara, 285–301.
  • Tozlu, S., 1996, “Gümüşhane Madenleri” Kültür Vadisi Gümüşhane 9, 4–6.
  • Van Lonn, M., 1977, “The Place of Urartu in First-Millennium B.C. Trade” Iraq 39, 229–231.
  • Wartke, R.B., 1998, Urartu Das Reich am Ararat, Mainz am Rhein.
  • Xenophon, Anabasis (Çev. H.Örs), MV, İstanbul, 1944.
  • Yakar, J., 2000, Ethnoarchaeology of Anatolia Rural Socio-Economy in the Bronze and Iron Ages, Jerusalem.
  • Zimansky, P. E., 1985, Ecology and Empire: The Structure of The Urartian State, Chicago-Illinois.
There are 73 citations in total.

Details

Primary Language tr; en
Journal Section Makaleler
Authors

Süleyman Çiğdem This is me

Publication Date February 18, 2010
Published in Issue Year 2007 Volume: 9 Issue: 1

Cite

APA Çiğdem, S. (2010). URARTU KRALLIĞI’NIN DOĞU KARADENİZ İLİŞKİLERİNDE DİAUEHİ ÜLKESİNİN ROLÜ. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 81-97.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.