Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı ve Türkçe Öğretimi

Year 2009, Volume: 13 Issue: 1, 143 - 154, 20.04.2010

Akif Arslan

Abstract

Bu araştırmada, öncelikle, yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı tanıtılmış; ardından
bu öğrenme yaklaşımına göre Türkçe öğretiminde öğretim teknolojileri ve materyalleri,
ölçme–değerlendirme araçları, çeşitli yönleriyle etkinlikler ve yöntem-teknikler
hakkında bilgi verilmiştir. Bu yaklaşımda bilginin oluşturulması, geliştirilmesi, yorumlanması,
üretilmesi, yapılandırılması gibi üst düzey düşünme sürecinin gerçekleştirilmesi;
öğretim teknolojileri ve materyallerinin derste hem öğretmenler hem de öğrenciler tarafından
yeterince kullanılmasına, performansa dönük ölçme değerlendirme araçlarının
uygulanmasına ve öğrenciyi edilgenlikten kurtarıp aktifleştiren yöntem ve tekniklerin ön
plana çıkarılmasına bağlıdır. Ayrıca, Türkçe dersinde etkinlikler işlenirken, yapılandırmacı
öğrenme yaklaşımına uygun çeşitli hususların dikkate alınması gerekmektedir.

Keywords

Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı, Türkçe Öğretimi

References

• Akar, H. ve Yıldırım A. (2004). “Oluşturmacı Öğretim Etkinliklerinin Sınıf Yönetimi Dersinde Kullanılması: Bir Eylem Araştırması”, Sabancı Üniversitesi İyi Örnekler Kon- feransı, http://www.erg.sabanciuniv.edu/iok2004/bildiriler/Ali%20Yildirim.doc. Erişim- Tarihi:04.07.08,
• Akgün, Ö. E. (2005). “Uygulayanların Deneyim ve Görüşleriyle Yapıcı Yaklaşım ve Ya- pıcı Yaklaşımların Uygulanması Öncesinde Yapılması Önerilen Araştırmalar”, http://ef- dergi.yyu.edu.tr. Erişim Tarihi: 20.06.2008,
• Alper, A. (2006). “Yapılandırmacı Yaklaşım Modellerinden Probleme Dayalı Öğretime Göre Yeni Fen ve Teknoloji Öğretim Programı Etkinlikleri”, Yapılandırmacılık ve Eğiti- me Yansımaları Sempozyumu, İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları. (ss: 356).
• Arabacı, İ. B. (2005). “Öğrenme–Öğretme Sürecine Öğrencilerin Katılımı ve Sınıfta De- mokrasi’’, Çağdaş Eğitim Dergisi, Sayı: 316, 22.
• Arslan, A. (2007). “Yaratıcı Masal Çalışmaları”, Ekev Akademi Dergisi, 31. Sayı: 192.
• Arslan, M. (2007). “Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:40, Sayı:1, 45-55.
• Atabay, E. (2006). “Okul Deneyimi Dersi Alan Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Göz- lemleriyle İlköğretim Okulöncesi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenmeye Göre De- ğerlendirilmesi”, Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları Sempozyumu, İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları. (ss: 11).
• Atasoy, B. (2004). Fen Öğrenimi ve Öğretimi, Ankara: Asil Yayın–Dağıtım.
• Aydın Yılmaz, Z. (2007). Sınıf Öğretmenlerine Türkçe Öğretimi, Ankara: Nobel Yay.
• Aydın, A. (2005). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Ankara: Tekağaç Eylül Yayıncılık.
• Aykaç, N. (2007). “ İlköğretim Programında Yer Alan Etkinliklerin Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi (Sinop İli Örneği) ”, Ahi Evren Üniversitesi Eğitim Fa- kültesi Dergisi, Cilt:8, Sayı:2, 28.
• Bağcı Kılıç, G. (2006). Yeni Yaklaşımlar Işığında İlköğretim Bilim Öğretimi, İstanbul: Morpa Yay.
• Brooks, J. G. ve Brooks M.G. (1999). In Search of Understanding the Case for Constructi- vist Classrooms, Alexandria, Association for Supervision and Curriculum Development. (1993). The Case for Constructivist Classrooms, Virginia: Ascd Alexendria.
• Burma, Ş. (2003). Çoklu Zekâ Kuramına Göre Öğretim Ortamlarının Yapılandırılması, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi, Erzurum, Türkiye.
• Calp, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi, Konya: Eğitim Kitabevi.
• Deryakulu, D. (2001). Yapıcı Öğrenme, A. Şimşek (Ed.), Sınıfta Demokrasi, Ankara: Eği- tim-Sen Yay.
• Doğanay, A. ve Tok Ş. (2007). Öğretimde Çağdaş Yaklaşımlar, Ahmet Doğanay (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri, Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Duman, B. (2004). “İlköğretim Türkçe Programının Değerlendirilmesi: Konya ve Muğla Örneklerinin Karşılaştırılması”, Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt:2, Sayı:1, 85-108
• Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacı Yaklaşım, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Erdem, E. ve Demirel Ö. (2002). “Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:23, Ankara, 81-87.
• Ergin, A. (1998). Öğretim Teknolojisi–İletişim, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Ev, H. (2006). “Aktif Eğitim ve Ölçme–Değerlendirme Yaklaşımları”, Türk Eğitim Siste- minde Yeni Paradigma Arayışları Sempozyumu-Bildiriler Kitabı, Ankara: Eğitim Bir-Sen Yay. (ss:177).
• Fer, S. ve Cırık İ. (2007). Yapılandırmacı Öğrenme–Kuramdan Uygulamaya, İstanbul: Morpa Yay.
• Gelbal, S. ve Keleçioğlu H. (2007). “Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlilik Algıları ve Karşılaştıkları Sorunlar”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 33, 136.
• Gould, J. S. (2007). ‘‘Dil Becerilerinin Öğrenimi ve Öğretimine Oluşturmacı Bir Pers- pektif’’, Catherine Twomey Fosnot, (Ed.), Soner Durmuş, (Çev. Ed.) Yapılandırmacılıkta Teori, Perspektifler ve Uygulama, Ankara: Nobel Yayın–Dağıtım.
• Göçer, A. (2007). “İlköğretim 1. Kademede Türkçe Öğretiminde Ölçme ve Değerlendir- me Çalışmaları”, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, MEB, Sayı: 94, 43.
• Gökçegöz Karatekin, N.; Durmuş A ve Işılak H. (2005). Oyun ve Etkinliklerle Türkçe, Ankara: Nobel Yayın–Dağıtım.
• Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Ankara: Nobel Yayın-Da- ğıtım.
• Güneyli, A. (2007). Etkin Öğrenme Yaklaşımının Anadili Eğitiminde Okuma ve Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Ankara Üni- versitesi.
• Hazır Bıkmaz, F. (2006). “Yeni İlköğretim Programları ve Öğretmenler”, Ankara Üniver- sitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt: 39, Sayı:1, 107-109.
• Jonasson, D. H., M Myers J. ve Mckıllap A. M. (1996). From Constructivism to Cons- tructionism: Learning with Hypermedia/ Multimedia Rather Than from it, B. G. Wilson (Ed.), Constructivist Learning Environments: Case Studies in Instructional Design, New Jersey: Educational Technology Publications, İnc, Eglewood Cliffs,
• Karadağ, E. ve Korkmaz T. (2007). Kuramdan Uygulamaya Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Karağaçlı, M. (2004). Eğitimde Teknoloji ve Materyal, Ankara: Feryal Matbaacılık.
• Kavcar, C.; Oğuzkan F. ve Sever S. (2005). Türkçe Öğretimi, Ankara: Engin Yayınevi.
• Kaya, Z. ve Tüfekçi S. (2006). “Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Öğrenme-Öğretme Or- tamı ve Öğretmen”, Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları Sempozyumu, İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları, (ss: 5).
• Keskinkılıç, K. ve Keskinkılıç S. B. (2005). Türkçenin Temel Becerileri ve Ses Temelli Cümle Yöntemi İle İlkokuma Yazma Öğretimi, Ankara: Asil Yayın-Dağıtım
• Kuzgun, Y. ve Deryakulu D. (2004). Eğitimde Bireysel Farklılıklar, Ankara: Nobel Ya- yın–Dağıtım.
• Marlowe, B. A. ve Page M. L. (1998). Creating and Sustaining the Constructivist Class- room, Usa: Corwin Press.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu-6, 7 ve 8. Sınıflar, Ankara: Meb Yayınları.
• Öğünç, A. ve Tarhan L. (2006). “Lise Kimya II Buharlaşma ve Buharlaşma Isısı Ko- nusunda Yapılandırmacı Model Uygulaması”, Yapılandırmacılık ve Eğitime Yansımaları Sempozyumu, İzmir: Özel Tevfik Fikret Okulları, (ss:304).
• Öz, F. (2006). Uygulamalı Türkçe Öğretimi–Yeni Programa Göre Geliştirilmiş, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Özatalay, H. (2007). İlköğretim I. Kademe Türkçe Öğretim Programında Öğrencilere Kazandırılması Hedeflenen Temel Becerilerin Ders Kitaplarında Kullanılmasına İlişkin Durum Çalışması, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Özbay, M. (2003). “Türkçe Öğretiminde Hedef–Araç İlişkisinin Ders Kitabı Örneğinde Değerlendirilmesi”, Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, Sayı: 13, 62.
• Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I, Ankara: Öncü Kitap.
• Sabancı, A. (2008). Sınıf Yönetiminin Temelleri, Mustafa Çelikten (Ed.) Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Sınıf Yönetimi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sağır, M. (2002). İlköğretim Okullarında Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi, Ankara: Nobel Yayınları.
• Savran, N. Z. (2004). “Pısa Projesinin Türk Eğitim Sistemi Açısından Değerlendirilme- si”, Gazi Üniversitesi Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt:2, Sayı:4, 397-408.
• Strommen, E. F. ve Lincoln B. (1992). “Constructıvısm, Technology and The Future of Classroom Learnıng”, Education and Urban Socıety, USA, Vol.24, No:4,
• Şahin, A. ve Şahin E. (2007). Türkçe Öğretiminde Öğretim Teknolojileri ve Materyaller, Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi, Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Şimşek, N. (2002). Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı, Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
• Tutkun, Ö. F. (2007) Sınıf Düzeni, Zeki Kaya (Ed.), Sınıf Yönetimi, Ankara: Pegema Yayıncılık.
• Ün Açıkgöz, K. (2005a). Aktif Öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yay.
• (2005b). Etkili Öğretme ve Öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yay.
• Vural, B. (2004). Teknoloji ve Materyal Kullanımı, İstanbul: Hayat Yay.
• Yıldız, C. (2003). Türkçe Öğretiminde Alternatif Yöntemler, Ankara: Anı Yay.