Bu çalışma, tarih bölümünde okuyan öğrencilerin bilgi kaynakları ve bu kaynakları
kullanmalarına yönelik görüşlerini tespit etmek amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın
evrenini Türkiye’deki üniversitelerin tarih bölümünde okuyan öğrenciler, örneklemini
ise dokuz üniversitenin tarih bölümü 4. sınıflarında okuyan 217 öğrenci oluşturmaktadır.
Araştırma tarama modelindedir. Konu ile ilgili literatürden faydalanılarak kuramsal
temeller oluşturulmuştur. Verilerin toplanması amacı ile bir anket formu geliştirilmiştir.
Konu ile ilgili elde edilen bulgular, SPSS programı yardımıyla tablolar halinde yorumlanmıştır.
Analizlerde, varyans testi, t testi değerlerine, görüşler arası farkların anlamlılık
düzeyine, serbestlik derecesine yer verilmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler ışığında,
son bölümde konu ile ilgili birtakım önerilere gidilmiştir.
Aydın, D. E. (1996). Değişen Bilgi Toplumu. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Akkoyunlu, B. & Kurbanoğlu, S. (2004). “Öğretmenlerin Bilgi Okuryazarlığı Öz-Yeter- lilik İnancı Üzerine Bir Çalışma”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 20.
Başaran, M. (2005). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Bilgi Okuryazarlıklarının
Değerlendirilmesi”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 163-177. Çalık, T. & Sezgin, F. (2005). “Bilgi Toplumu ve Eğitim”. Gazi Üniversitesi Kastomonu Eğitim Dergisi, 13 (1), 55-66.
Çapar, B. (1997). “Bilgi Politikaları”, IFLA 1995’e Doğru Türk Kütüphaneciliği Sempo- zyumu ve I. Türk Kütüphaneciler Derneği Genel Konferansı Bildirileri, 16-20. Ankara:
Türk Kütüphaneciler Derneği. Erdoğan, İ. (1998). “Bilgi Toplumu Olmanın Gerektirdiği Eğitim Paradigması”. Yeni Tür- kiye, 4 (19), 870-876.
Güriz, K., Şuhubi, E., Şengör, A. M. C., Türker, K. ve Yurtsever, E. (1994). Türkiye’de ve Dünyada Yükseköğretim Bilim ve Teknoloji. İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler: Eğitimde Dönüşüm. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Polat Ç. (2005). Üniversitelerde Kütüphane Merkezli Bilgi Okuryazarlığı Programlarının
Geliştirilmesi: Hacettepe Üniversitesi Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Yayla, A. (1990). “Bilgi Çağı ve Bazı Sonuçları”. Türkiye Günlüğü, 12. 12-17.
Yılmaz, K. & Horzum, M. B. (2005). “Küreselleşme, Bilgi Teknolojileri ve Üniversite”.
İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (10). 103-121. Yücel, H. İ. (1997). Bilim-Teknoloji Politikaları ve 21. Yüzyılın Toplumu. http://ekutup. dpt.tr/bilim/yücelih/biltek.pdf., Erişim tarihi: 12.04.2007
Yücel, H. İ. (2006). Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikalar ve İktisadi Gelişmenin Yönü. http://ekutup.dpt.gov.tr/bilim/yücelih/bilim.pdf., Erişim tarihi: 12.04.2007 www.tdk.org.tr. Erişim tarihi: 07.02.2007. Erişim tarihi: 07.02.2007.
Year 2010,
Volume: 14 Issue: 1, 133 - 147, 30.07.2010
Aydın, D. E. (1996). Değişen Bilgi Toplumu. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Akkoyunlu, B. & Kurbanoğlu, S. (2004). “Öğretmenlerin Bilgi Okuryazarlığı Öz-Yeter- lilik İnancı Üzerine Bir Çalışma”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 20.
Başaran, M. (2005). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Bilgi Okuryazarlıklarının
Değerlendirilmesi”. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 163-177. Çalık, T. & Sezgin, F. (2005). “Bilgi Toplumu ve Eğitim”. Gazi Üniversitesi Kastomonu Eğitim Dergisi, 13 (1), 55-66.
Çapar, B. (1997). “Bilgi Politikaları”, IFLA 1995’e Doğru Türk Kütüphaneciliği Sempo- zyumu ve I. Türk Kütüphaneciler Derneği Genel Konferansı Bildirileri, 16-20. Ankara:
Türk Kütüphaneciler Derneği. Erdoğan, İ. (1998). “Bilgi Toplumu Olmanın Gerektirdiği Eğitim Paradigması”. Yeni Tür- kiye, 4 (19), 870-876.
Güriz, K., Şuhubi, E., Şengör, A. M. C., Türker, K. ve Yurtsever, E. (1994). Türkiye’de ve Dünyada Yükseköğretim Bilim ve Teknoloji. İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özden, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler: Eğitimde Dönüşüm. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Polat Ç. (2005). Üniversitelerde Kütüphane Merkezli Bilgi Okuryazarlığı Programlarının
Geliştirilmesi: Hacettepe Üniversitesi Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Yayla, A. (1990). “Bilgi Çağı ve Bazı Sonuçları”. Türkiye Günlüğü, 12. 12-17.
Yılmaz, K. & Horzum, M. B. (2005). “Küreselleşme, Bilgi Teknolojileri ve Üniversite”.
İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (10). 103-121. Yücel, H. İ. (1997). Bilim-Teknoloji Politikaları ve 21. Yüzyılın Toplumu. http://ekutup. dpt.tr/bilim/yücelih/biltek.pdf., Erişim tarihi: 12.04.2007
Yücel, H. İ. (2006). Türkiye’de Bilim Teknoloji Politikalar ve İktisadi Gelişmenin Yönü. http://ekutup.dpt.gov.tr/bilim/yücelih/bilim.pdf., Erişim tarihi: 12.04.2007 www.tdk.org.tr. Erişim tarihi: 07.02.2007. Erişim tarihi: 07.02.2007.
Güven, A., & Demirel, M. (2010). Tarih Bölümünde Okuyan Öğrencilerin Bilgi Kaynaklarına İlişkin Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 133-147.