BibTex RIS Cite

-

Year 2013, Volume: 17 Issue: 2, 0 - , 03.01.2014

Abstract

This paper aims to develop a scale of lecturers’ power sources in class management. Survey method is used in the research. The outline of scale was applied by 273 graduates at the University of Düzce, Faculty of Technical Education, teaching departments of computing, electric, design, construction, furniture and decoration. After the application of the outline of the scala that has 40 items resulted in 34 items of final version of scala soon after the completion of reliability and validity analysis. KMO value of AFM scale is. 894 that is meaningful above than critical level of 70 and the value of Barlett test is meaningful on the level of 01. It is seen that after factor analysis, the scale provides 53.318% of total variance.

References

  • Aslanargun, E. (2009). Okul Müdürlerinin Yönetimde Başvurdukları Güç Türleri (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aslanargun, E., Kılıç, A. ve Eriş, H. M. (2011). Eğitim Müfettişlerinin Öğretmen Denetiminde Kullandıkları Güç Türleri Ölçeğinin Geliştirilmesi. 3. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi, Mersin Üniversitesi ve TEMSEN, 2224 Haziran 2011, Mersin.
  • Bachman, J. G., Bowers, D. G. ve Marcus, P. M. (1968). Bases of Supervisory Power: a Comparative Study In Five Organisational Settings. In A. S. Tannenbaum (eds) Control In Organisation (p.224-236). NY: Mc Graw Hill.
  • Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri Analizi El Kitabı (4. Basım). Ankara: PegemA Yayıncılık. Çıldır, T. K. (2008). Yönetici ve Öğretmen Görüşlerine Göre Peter Blau’nun Sosyal Takas Kuramının Ankara İli İlköğretim Okullarında Uygulanma Durumu. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, EBE.
  • Erchul, W.P., Raven, B.H., ve Whichard, S.M. (2001). “Social Psychologist and Teacher Perceptions of Social Power in Consultation”. Journal of School Psychology, 39 (6), 483-497.
  • French, J. R. ve Raven, B. (1959). The Bases of Social Power. In D.Cartwright ve A. Zander (Eds.). Studies in Social Power (p.259-269). Research Center For Group Dynamics, Institue For Social Research, University of Mıchigan. Hall, R. H. (1977). Organisations: Structure and Processes. London: Prentice Hall.
  • Hoy, W. K. ve Mİskel, C. G. (2001). Educational Administration Theory, Research and Practice. NY: Mc Graw Hill.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Kasapoğlu, M. A. (1999). Sağlık Sosyolojisi: Türkiye’ den Araştırmalar. Ankara: Sosyoloji Derneği Yayınları.
  • Koçel, T. (1989). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
  • Köşgeroğlu, N., Acat, M. B. ve Karatepe, Ö. (2005). “Kemoterapi hastalarında Hemşirelik Bakımı Memnuniyet Ölçeği”. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 75-83.
  • Kubiszyn, T. ve Borich, G. (2003). Educational Testing and Measurement, Classroom Application and Practice, Seventh Edition, USA: John Wiley and Sons Inc.
  • Marshall, J. D. (1996). Education in the Mode of Information.: Some Philosophical Consideration. http://www.ed.uiuc.edu/ EPS /PES-yearbook/96- docs/marshall htm. Erişim tarihi 15 nisan 2009.
  • Myers, R. J. (1977). Fear, Anger and Depression in Organisations: A Study of the Functional Consequences of Power (Doctoral Dissertation). St. John’s University.
  • Nesler, M.S., Quigley, B.M., Aguinis, H, Lee, S.J. ve Tedeschi, J.T. (1999). The Development and Validation of a Scale Measuring Global Social Power Based on French and Raven’s Power Taxonomy, Journal of Applied Social Psychology, 29 (4), 750-771.
  • Ott, J. S. (1996). Power and Influence. In J. S. Ott (Eds.) Classic Readings in Organizational Behaviour. (p.379–388). Florida: Harcour Brace.
  • Popham, W. J. (2000). Modern Educational Measurement, Practical Guidelines for Educational Leaders. USA: Allyn and Bacon, A Pearson Education Company.
  • Raven, B. H. (1999). “Kurt Lewin Address: Influence, Power, Religion and the Mechanism of Social Control”. Journal of Social Issues, 55(1), 161-186.
  • Ring, K. ve Kelly, H.H. (1959). A Comparison of Augmentation and Reduction as Modes of Inluence. In D.Cartwright ve A. Zander (Eds.) Studies in Social Power (p.270–277). Research Center For Group Dynamics, University of Michigan.
  • Özaslan, G. ve Gürsel, M. (2008). “Eğitim Yöneticilerinin Güç Tipi Tercihlerinin Değerlendirilmesi”. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 88-111.
  • Özgüven, İ. E. (2004). Psikolojik Testler (6. Baskı). Ankara: PDREM Yayınları.
  • Üstüner, M. (1999). Okul Yöneticilerinin Öğretmenleri Etkilemekte Kullandıkları Güçler. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, SBE.
  • Warren, D. I. (1968). “Power, Visibility and Conformity in Formal Organisations”. American Sociological Rewiew, 33(6), 951-970.

Öğretim Elemanlarının Sınıf Yönetiminde Kullandıkları Güç Türleri Ölçeğinin Geliştirilmesi / The Scale Development of Power Sources that Lecturers’ Applied in Class Management at Higher Education

Year 2013, Volume: 17 Issue: 2, 0 - , 03.01.2014

Abstract

Öz: Bu çalışmada, öğretim elemanlarının sınıf yönetiminde kullandıkları güç türlerini
belirlemek amacıyla “Öğretim Elemanları Güç Türleri Ölçeği”nin geliştirilmesi amaçlanmıştır.
Araştırmada Düzce Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesinin farklı bölümlerinin
3. ve 4. sınıflarındaki 273 öğrenciye 40 maddelik bir deneme formu uygulanmış, yapılan
geçerlik ve güvenirlik çalışmaları sonucunda 34 maddeden ve 7 faktörden oluşan Öğretim
Elemanları Güç Türleri Ölçeği geliştirilmiştir. KMO testi sonucu kritik değer olarak
kabul edilen .70’den yüksektir. Barttlet Testi sonucunda ise p =.000< .01 olduğundan .01
düzeyinde anlamlı olup 34 madde toplam varyansın 53.318 unu açıklamaktadır. Ölçeğin
Cronbach Alpha katsayısı .92 olarak hesaplanmıştır.


Abstract: This paper aims to develop a scale of lecturers’ power sources in class
management. Survey method is used in the research. The outline of scale was applied
by 273 graduates at the University of Düzce, Faculty of Technical Education, teaching
departments of computing, electric, design, construction, furniture and decoration. After
the application of the outline of the scala that has 40 items resulted in 34 items of final
version of scala soon after the completion of reliability and validity analysis. KMO value
of AFM scale is. 894 that is meaningful above than critical level of 70 and the value of
Barlett test is meaningful on the level of 01. It is seen that after factor analysis, the scale
provides 53.318% of total variance.


Anahtar Kelimeler: Sosyal Güç, Güç Türleri, Öğretim Elemanları, Sınıf Yönetimi,
Öğrenci Davranışları


Keywords: Lecturer, Power Sources, Class Management, Achievement.

References

  • Aslanargun, E. (2009). Okul Müdürlerinin Yönetimde Başvurdukları Güç Türleri (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aslanargun, E., Kılıç, A. ve Eriş, H. M. (2011). Eğitim Müfettişlerinin Öğretmen Denetiminde Kullandıkları Güç Türleri Ölçeğinin Geliştirilmesi. 3. Uluslararası Katılımlı Eğitim Denetimi Kongresi, Mersin Üniversitesi ve TEMSEN, 2224 Haziran 2011, Mersin.
  • Bachman, J. G., Bowers, D. G. ve Marcus, P. M. (1968). Bases of Supervisory Power: a Comparative Study In Five Organisational Settings. In A. S. Tannenbaum (eds) Control In Organisation (p.224-236). NY: Mc Graw Hill.
  • Balcı, A. (2004). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2004). Veri Analizi El Kitabı (4. Basım). Ankara: PegemA Yayıncılık. Çıldır, T. K. (2008). Yönetici ve Öğretmen Görüşlerine Göre Peter Blau’nun Sosyal Takas Kuramının Ankara İli İlköğretim Okullarında Uygulanma Durumu. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, EBE.
  • Erchul, W.P., Raven, B.H., ve Whichard, S.M. (2001). “Social Psychologist and Teacher Perceptions of Social Power in Consultation”. Journal of School Psychology, 39 (6), 483-497.
  • French, J. R. ve Raven, B. (1959). The Bases of Social Power. In D.Cartwright ve A. Zander (Eds.). Studies in Social Power (p.259-269). Research Center For Group Dynamics, Institue For Social Research, University of Mıchigan. Hall, R. H. (1977). Organisations: Structure and Processes. London: Prentice Hall.
  • Hoy, W. K. ve Mİskel, C. G. (2001). Educational Administration Theory, Research and Practice. NY: Mc Graw Hill.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Kasapoğlu, M. A. (1999). Sağlık Sosyolojisi: Türkiye’ den Araştırmalar. Ankara: Sosyoloji Derneği Yayınları.
  • Koçel, T. (1989). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
  • Köşgeroğlu, N., Acat, M. B. ve Karatepe, Ö. (2005). “Kemoterapi hastalarında Hemşirelik Bakımı Memnuniyet Ölçeği”. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 75-83.
  • Kubiszyn, T. ve Borich, G. (2003). Educational Testing and Measurement, Classroom Application and Practice, Seventh Edition, USA: John Wiley and Sons Inc.
  • Marshall, J. D. (1996). Education in the Mode of Information.: Some Philosophical Consideration. http://www.ed.uiuc.edu/ EPS /PES-yearbook/96- docs/marshall htm. Erişim tarihi 15 nisan 2009.
  • Myers, R. J. (1977). Fear, Anger and Depression in Organisations: A Study of the Functional Consequences of Power (Doctoral Dissertation). St. John’s University.
  • Nesler, M.S., Quigley, B.M., Aguinis, H, Lee, S.J. ve Tedeschi, J.T. (1999). The Development and Validation of a Scale Measuring Global Social Power Based on French and Raven’s Power Taxonomy, Journal of Applied Social Psychology, 29 (4), 750-771.
  • Ott, J. S. (1996). Power and Influence. In J. S. Ott (Eds.) Classic Readings in Organizational Behaviour. (p.379–388). Florida: Harcour Brace.
  • Popham, W. J. (2000). Modern Educational Measurement, Practical Guidelines for Educational Leaders. USA: Allyn and Bacon, A Pearson Education Company.
  • Raven, B. H. (1999). “Kurt Lewin Address: Influence, Power, Religion and the Mechanism of Social Control”. Journal of Social Issues, 55(1), 161-186.
  • Ring, K. ve Kelly, H.H. (1959). A Comparison of Augmentation and Reduction as Modes of Inluence. In D.Cartwright ve A. Zander (Eds.) Studies in Social Power (p.270–277). Research Center For Group Dynamics, University of Michigan.
  • Özaslan, G. ve Gürsel, M. (2008). “Eğitim Yöneticilerinin Güç Tipi Tercihlerinin Değerlendirilmesi”. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 88-111.
  • Özgüven, İ. E. (2004). Psikolojik Testler (6. Baskı). Ankara: PDREM Yayınları.
  • Üstüner, M. (1999). Okul Yöneticilerinin Öğretmenleri Etkilemekte Kullandıkları Güçler. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, SBE.
  • Warren, D. I. (1968). “Power, Visibility and Conformity in Formal Organisations”. American Sociological Rewiew, 33(6), 951-970.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language tr;en
Journal Section Makaleler
Authors

Engin Aslanargun This is me

H. Merve Eriş This is me

Publication Date January 3, 2014
Published in Issue Year 2013 Volume: 17 Issue: 2

Cite

APA Aslanargun, E., & Eriş, H. M. (2014). Öğretim Elemanlarının Sınıf Yönetiminde Kullandıkları Güç Türleri Ölçeğinin Geliştirilmesi / The Scale Development of Power Sources that Lecturers’ Applied in Class Management at Higher Education. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2).

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.