Abstract
The Ministry of National Education commenced a new period in the education system with the passing of a new law known publicly as 4+4+4, and increased compulsory and noncontinuous education to 12 years. One of the basic aims of this system is to increase the average period of education for society while the other is to regulate the education system in a way that allows for the guidance of individuals with regards their interests, needs, and abilities. Today, the developed countries of the world aim to increase the duration of compulsory education, and they make efforts to this end. Many countries try to create facilities to increase the duration of compulsory education above 12 years. This study aims to identify classroom teachers’ attitudes towards the 12-year compulsory 4+4+4 Education System, implementation of which began in Turkey in the 2012-2013 academic year. The universe and the sample of the research are composed of 301 classroom teachers who are working in the central province of Erzurum and its districts. The data of the research were collected using survey on attitudes towards the 4+4+4 education system developed by Kılıç (2012). Expert opinions were taken in the validity study of the survey. The alpha reliability coefficient of the survey applied in the research was found to be .69. In view of the research, it is observed that classroom teachers agree with 4+4+4 educational implementation in favor of female teachers in terms of the gender variable. It is observed that they support classifying schools as elementary school, secondary school, and high school, and giving courses in separate buildings. They support the idea that the school starting age must be six years
References
- Bolay, S., İsen, M., Türköne, M., Cafoğlu, Z., Erdoğan, İ., Kabasakal, Ö., Yasa, A. (1996). Türk Eğitim Sistemi. Ankara: Alternatif Perspektif.
- Demirel, Ö. (1994). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: USEM Yayınları.
- Erdoğan, İ. (1997). Çağdaş Eğitim Sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Erginer, A. (2009). Avrupa Birliği Eğitim Sistemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Güçlü, N., & Bayrakçı, M. (2004). “Amerika Birleşik Devletleri Eğitim Sistemi ve Hiçbir Çocuğun Eğitimsiz Kalmaması Reformu”. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eği- tim Fakültesi, 5(2), 51-64.
- Gültekin, M. (1998). Türkiye ve Avrupa Birliğine Üye Bazı Ülkelerde Zorunlu Eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Karadeniz, C.B. (2012). “Öğretmenlerin 4+4+4 Zorunlu Eğitim Sistemine İlişkin Görüş- leri”. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 10(40), 34-53.
- Kılıç, D. (2012). Eğitim Bilimine Giriş. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Külekçi, E. (2013). “4+4+4 Eğitim Sistemi Kapsamında Birleştirilmiş Sınıf Uygulama- sına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 369-377.
- MEB. (2012). “222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun NO: 6287 MEB. Milli Eğitim Bakanlığı İlköğ- retim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değişmelerine Dair Yönetmelik”. Tebliğler Dergisi, 60, 2481: 578-584, Ekim 1997.
- M.D.E. (2003). Michigan Department of Education No Child Left Behind, Adequate Ye- arly Progress Report.
- Ültanır, G. (2000). Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
- Yıldırım. M.C. (2010). Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinin Eğitim Sistemlerinin Yöne- tim Yapısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 567-586.
Abstract
Milli Eğitim Bakanlığı kamuoyunda 4+4+4 olarak bilinen ve zorunlu ve kesintili eğitimi
12 yıla çıkaran kanunla eğitim sisteminde yeni bir dönemi başlatmıştır. Bu sistemin temel amacından
biri toplumun ortalama eğitim süresini yükseltmek, diğeri ise eğitim sistemini bireylerin ilgi,
ihtiyaç ve yeteneklerinin gerektirdiği yönlendirmeyi mümkün kılacak şekilde düzenlemektir. Bugün,
gelişmiş dünya ülkeleri, zorunlu eğitim süresinin artırılmasını hedeflemekte ve bu yönde çaba
sarf etmektedirler. Birçok ülke, zorunlu eğitim süresini 12 yılın üstüne çıkarabilme olanaklarını
yaratmaya çalışmaktadır. Bu çalışma ile Türkiye’de 2012–2013 Eğitim Öğretim yılında uygulamaya
başlanan 12 yıllık zorunlu 4+4+4 Eğitim Sistemi hakkında sınıf öğretmenlerinin tutumlarını
belirleme amaçlanmıştır. Araştırmanın evreni Erzurum merkez il ve ilçelerinde çalışan öğretmenlerin
tümü, örneklemini ise 301 sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma verileri, Kılıç
(2012) tarafından geliştirilen 4+4+4 eğitim sistemi tutum anketi ile toplanmıştır. Anketin geçerlik
çalışmasında uzman görüşleri alınmıştır. Araştırmada uygulanan anketin alfa güvenirlik katsayısı
. 69 olarak bulunmuştur. Araştırma sonucunda sınıf öğretmenlerinin 4+4+4 eğitim uygulamasına
cinsiyet değişkeni açısından bayan öğretmenler lehine katıldıkları yönündedir. Okulların ilkokul,
ortaokul, lise olarak ayrılmasını ve ayrı binalarda ders yapılmasını destekledikleri görülmektedir.
Okula başlama yaşı konusunda 72 aylık olmasını desteklemektedirler.
References
- Bolay, S., İsen, M., Türköne, M., Cafoğlu, Z., Erdoğan, İ., Kabasakal, Ö., Yasa, A. (1996). Türk Eğitim Sistemi. Ankara: Alternatif Perspektif.
- Demirel, Ö. (1994). Karşılaştırmalı Eğitim. Ankara: USEM Yayınları.
- Erdoğan, İ. (1997). Çağdaş Eğitim Sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Erginer, A. (2009). Avrupa Birliği Eğitim Sistemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Güçlü, N., & Bayrakçı, M. (2004). “Amerika Birleşik Devletleri Eğitim Sistemi ve Hiçbir Çocuğun Eğitimsiz Kalmaması Reformu”. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eği- tim Fakültesi, 5(2), 51-64.
- Gültekin, M. (1998). Türkiye ve Avrupa Birliğine Üye Bazı Ülkelerde Zorunlu Eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Karadeniz, C.B. (2012). “Öğretmenlerin 4+4+4 Zorunlu Eğitim Sistemine İlişkin Görüş- leri”. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 10(40), 34-53.
- Kılıç, D. (2012). Eğitim Bilimine Giriş. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
- Külekçi, E. (2013). “4+4+4 Eğitim Sistemi Kapsamında Birleştirilmiş Sınıf Uygulama- sına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 369-377.
- MEB. (2012). “222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun NO: 6287 MEB. Milli Eğitim Bakanlığı İlköğ- retim Kurumları Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinin Değişmelerine Dair Yönetmelik”. Tebliğler Dergisi, 60, 2481: 578-584, Ekim 1997.
- M.D.E. (2003). Michigan Department of Education No Child Left Behind, Adequate Ye- arly Progress Report.
- Ültanır, G. (2000). Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
- Yıldırım. M.C. (2010). Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinin Eğitim Sistemlerinin Yöne- tim Yapısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 567-586.
Details
| Primary Language | tr;en |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | March 22, 2015 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 18 Issue: 3 |
