BibTex RIS Cite

-

Year 2014, Volume: 18 Issue: 3, 135 - 161, 23.03.2015

Abstract

This comparative study aims at making a comparison between Turkish and German Nordrhein Westfalen State Gymnasium chemistry curricula in term of general sucructure, basic philosophy, approaches adopted, content, learning-teaching environment and assesment techniques. The comparison has been done descriptively and data were collected in qualitative approaches. The data about the Turkish chemistry curriculum was collected through curriculum documents and semi-structured interview with four chemistry teachers during the fall semester of 2011-2012. The data about gymnasium chemistry curriculum was collected throught curriculum documents, teachers questionnaires which composed of open ended questions with four teachers, unstructured *) Yrd. Doç. Dr., Kilis 7 Aralık Üniv. M.R. Eğitim Fak. Eğitim Bilimleri Bölümü, Kilis observations were carried out and semi-structure interview was made with four students in these teachers’ classess during the fall semester of 2010-2011 in Germany. The data collected at the end of the study were subject to descriptive analysis. According to the results of descriptive analysis, some differences were observed in the term of the approaches adopted, basic philosophy and the order of the content in Turkish and German Nordrhein Westfalen State Gymnasium chemistry curricula. While learning-teaching process and assesment techniques are more or less similar in the chemistry curriculums in both countries use of laboratory method was more dominant in Germany. As a result, there are some structural differences between Turkish and German Nordrhein Westfalen Gymnasium chemistry curricula and also some differences were emerging implementation of the currricula into practice depending on the infrastrucure, cultural properties in national education and examination systems

References

  • Adıgüzel, A. (2009). “Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşıla- şılan sorunlar”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(17), 77-94.
  • Akşit, N. (2007). “Educational reform in Turkey”. International Journal of Educational Development, 27, 129-137.
  • Aslanov, H.(2007). Türkiye ve Azerbaycan ortaöğretim kimya müfredat programlarının karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üni- versitesi Eğitim Bilimleri Entitüsü.
  • Aydın, A. (2010). “Cumhuriyet dönemi ortaöğretim kimya öğretim programlarının esnek program ve uygulamaları açısından değerlendirilmesi”. Balıkesir Üniversi- tesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12(2), 61-74.
  • Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D ve Turgut, M. (1997). Kimya öğretimi. Ankara: YÖK.
  • Bauer, M.W. (2003). “Classical content analysis: A review”. In M.W. Bauer & G. Gaskell (Eds). Qualitative researching with text, image and sound (131-151). Lon- don: Sage Publication.
  • Büyüköztürk, Ş.Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: PegemA Akademi.
  • Çepni, S. ve Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı (tanıma, planlama, uygulama, ve SBS’yle ilişkilendirme) ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. An- kara: PegemA Akademi.
  • Cevizci, A. (2011). Eğitim felsefesi (1.Baskı). İstanbul: Say Yayınları
  • Dalmaz, D. (2007). Türkiye Amerika ve İngiltere ortaöğretim kimya müfredat program- larının karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Do- kuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Ö. (2010). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (12. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). “Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
  • Erden, M. (1999). Eğitimde program değerlendirme (3.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erden, M. (2009). Eğitim bilimlerine giriş (4. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Erginer, A. (2009). Avrupa birliği eğitim sistemleri (3.Baskı). Ankara: Pegem Akademi
  • Ergüder, Ü., Terzioğlu, T., Tekeli, İ., Kağıtçıbaşı, Ç., Gürkayanak, İ., Sevük, S. ve Aşkar, P. (2006). “Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu”. İlköğretim Online, 5(1).
  • Gömleksiz, M.N. ve Kan, A.Ü. (2007). “Yeni ilköğretim programlarının dayandığı temel ilke ve yaklaşımlar”. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 60-66.
  • Güneş, G. ve Aslan, A. (2005). “Oluşturmacı yaklaşıma göre tasarlanan öğrenme orta- mının matematik başarısına etkisi”. Gazi üniversitesi gazi eğitim fakültesi dergisi, 25(1), 105-121.
  • Kondracki, N.L., Wellman, N.S., Fada, R.D., and Amundson, D.R. (2002). “Content analysis: Review of methods and their applications in nutrition education”. Journal of Nutrition Education and Behavior, 34(4), 224–230.
  • Kaya, F. M. (2011). “Türkiye ve Almanya’daki Coğrafya Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(1), 57-78.
  • McMillan, J.H. and Schumacher, S. (2010). Research in Education: Evidance-based in- quiry (7thEdition). Boston: Pearson Education.
  • MEB (2006). “İlköğretim fen ve teknoloji dersi (6-8) öğretim programı”. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2007). “Ortaöğretim 9.sınıf kimya öğretim programı”. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2008). Ortaöğretim 10.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2008). Ortaöğretim 11.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2009). Ortaöğretim 12.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2013a). İlköğretim kurumları (İlkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3,4,5,6,7 ve 8.sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2013b). Ortaöğretim kimya dersi (9,10,11,12.sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • Ministerium für Schule und Weiterbildung [MSW], (2008). Chemie Kernlehrplan für das gymnasium-sekunderstufe-1 in Nordrhein-Westfalen, Frechen: Ritterbach Verlag GmbH.
  • Oğuz, A. ve Tunca, N. (2008). “Batı ülkelerinde ve Türkiye’de öğretmen eğitimi”. Milli Eğitim Dergisi, 179, 164-177.
  • Ornstein A. and Hunkins, F. P. (1998). Curriculum foundation, principles, and issue. (3rd. edition). Boston: Allyn and Bacom.
  • Özmen, H. (2004). “Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandır- macı (constructivist) öğrenme”. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.
  • Risch, B. (2010). Germany. Risch, B. (Edt.). Teaching chemistry around the world, 267- 279. Berlin: Waxmann.
  • Şimşek, N. (2004). “Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım”. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5), 115-139.
  • Taşar, F. M. ve Karaçam, S. (2008). “T.C. 6-8 sınıflar fen ve teknoloji dersi öğretim programının A.BD. Manssachusetts eyalet bilim ve teknoloji/mühendislik dersi öğretim programı ile karşılaştırılarak değerlendirilmesi”. Milli Eğitim Dergisi, 179, 195-212.
  • Türkoğlu, A. (2012). Karşılaştırmalı eğitim nedir? S. Aynal (Edt.). Karşılaştırmalı eğitim yansımaları (1-22). Ankara: Pegem Akademi.
  • Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme. Kuram ve Teknikler. Ankara: Alkım Ya- yıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

2007 Türkiye ve 2008 Almanya Nordrhein Westfalen Eyaleti Gymnasium Kimya Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Year 2014, Volume: 18 Issue: 3, 135 - 161, 23.03.2015

Abstract

Bu çalışmada, Türkiye ve Almanya Nordrhein Wesfalen Eyaleti Gymnasium kimya dersi
öğretim programlarının genel yapısı, temel felsefesi, benimsediği yaklaşım, içerik, öğretim durumları
ve ölçme değerlendirme yöntemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır.
Bu çalışma nitel içerikli karşılaştırmalı (comparative) bir araştırmadır. Türk kimya dersi öğretim
programının genel yapısına yönelik veriler, kimya dersi öğretim programları ve alan yazındaki
kaynakların doküman analizi ve dört öğretmen ile de yarı-yapılandırılmış görüşmeler yardımıyla
2011-2012 güz yarıyılında toplanmıştır. Gymnasium kimya dersine öğretim programına yönelik
veriler ise kimya dersi öğretim programları, alan yazındaki kaynakların doküman analizi, görüş
belirleme formu yardımıyla dört öğretmenden görüşler toplanarak, bu öğretmenlerin sınıflarında
yapılandırılmamış gözlemler ve dört öğrenci ile de görüşmeler yapılarak 2010-2011 güz yarıyılında
Almanya’da toplanmıştır. Çalışma sonunda toplanan veriler betimsel analize tabi tutulmuştur.
Betimsel analiz sonuçlarına göre, ülkemiz ile Almanya Nordrhein Westfalen Eyaleti Gymnasium
kimya dersi öğretim programının temel felsefesi, benimsenen yaklaşım ve içeriğin sıralanışı bakımından bazı farklılıkların olduğu görülmektedir. Öğretim durumları ile ölçme-değerlendirme yöntemleri
açısından her iki ülkenin kimya dersi öğretim programı benzerlik göstermektedir. Ancak
Almanya kimya dersi öğretim programlarında eğitim öğretim sürecinde laboratuar yönteminin biraz
daha ön planda olduğu görülmektedir. Sonuç olarak Türkiye ile Almanya Nordrhein Westfalen
Eyaleti Gymnasium kimya öğretim programları arasında bir takım yapısal farklılıkların olmasıyla
birlikte programların uygulamaya yansımasında da alt yapı imkânları ve sınav sistemine bağlı
olarak ortaya çıkan farklılıkların olduğu belirlenmiştir.

References

  • Adıgüzel, A. (2009). “Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşıla- şılan sorunlar”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(17), 77-94.
  • Akşit, N. (2007). “Educational reform in Turkey”. International Journal of Educational Development, 27, 129-137.
  • Aslanov, H.(2007). Türkiye ve Azerbaycan ortaöğretim kimya müfredat programlarının karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üni- versitesi Eğitim Bilimleri Entitüsü.
  • Aydın, A. (2010). “Cumhuriyet dönemi ortaöğretim kimya öğretim programlarının esnek program ve uygulamaları açısından değerlendirilmesi”. Balıkesir Üniversi- tesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12(2), 61-74.
  • Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D ve Turgut, M. (1997). Kimya öğretimi. Ankara: YÖK.
  • Bauer, M.W. (2003). “Classical content analysis: A review”. In M.W. Bauer & G. Gaskell (Eds). Qualitative researching with text, image and sound (131-151). Lon- don: Sage Publication.
  • Büyüköztürk, Ş.Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: PegemA Akademi.
  • Çepni, S. ve Çil, E. (2009). Fen ve teknoloji programı (tanıma, planlama, uygulama, ve SBS’yle ilişkilendirme) ilköğretim 1. ve 2. kademe öğretmen el kitabı. An- kara: PegemA Akademi.
  • Cevizci, A. (2011). Eğitim felsefesi (1.Baskı). İstanbul: Say Yayınları
  • Dalmaz, D. (2007). Türkiye Amerika ve İngiltere ortaöğretim kimya müfredat program- larının karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Do- kuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Ö. (2010). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (12. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). “Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
  • Erden, M. (1999). Eğitimde program değerlendirme (3.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Erden, M. (2009). Eğitim bilimlerine giriş (4. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Erginer, A. (2009). Avrupa birliği eğitim sistemleri (3.Baskı). Ankara: Pegem Akademi
  • Ergüder, Ü., Terzioğlu, T., Tekeli, İ., Kağıtçıbaşı, Ç., Gürkayanak, İ., Sevük, S. ve Aşkar, P. (2006). “Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu”. İlköğretim Online, 5(1).
  • Gömleksiz, M.N. ve Kan, A.Ü. (2007). “Yeni ilköğretim programlarının dayandığı temel ilke ve yaklaşımlar”. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 60-66.
  • Güneş, G. ve Aslan, A. (2005). “Oluşturmacı yaklaşıma göre tasarlanan öğrenme orta- mının matematik başarısına etkisi”. Gazi üniversitesi gazi eğitim fakültesi dergisi, 25(1), 105-121.
  • Kondracki, N.L., Wellman, N.S., Fada, R.D., and Amundson, D.R. (2002). “Content analysis: Review of methods and their applications in nutrition education”. Journal of Nutrition Education and Behavior, 34(4), 224–230.
  • Kaya, F. M. (2011). “Türkiye ve Almanya’daki Coğrafya Öğretim Programlarının Karşılaştırılması”. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(1), 57-78.
  • McMillan, J.H. and Schumacher, S. (2010). Research in Education: Evidance-based in- quiry (7thEdition). Boston: Pearson Education.
  • MEB (2006). “İlköğretim fen ve teknoloji dersi (6-8) öğretim programı”. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2007). “Ortaöğretim 9.sınıf kimya öğretim programı”. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2008). Ortaöğretim 10.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2008). Ortaöğretim 11.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2009). Ortaöğretim 12.sınıf kimya öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2013a). İlköğretim kurumları (İlkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3,4,5,6,7 ve 8.sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB (2013b). Ortaöğretim kimya dersi (9,10,11,12.sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • Ministerium für Schule und Weiterbildung [MSW], (2008). Chemie Kernlehrplan für das gymnasium-sekunderstufe-1 in Nordrhein-Westfalen, Frechen: Ritterbach Verlag GmbH.
  • Oğuz, A. ve Tunca, N. (2008). “Batı ülkelerinde ve Türkiye’de öğretmen eğitimi”. Milli Eğitim Dergisi, 179, 164-177.
  • Ornstein A. and Hunkins, F. P. (1998). Curriculum foundation, principles, and issue. (3rd. edition). Boston: Allyn and Bacom.
  • Özmen, H. (2004). “Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandır- macı (constructivist) öğrenme”. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.
  • Risch, B. (2010). Germany. Risch, B. (Edt.). Teaching chemistry around the world, 267- 279. Berlin: Waxmann.
  • Şimşek, N. (2004). “Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım”. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5), 115-139.
  • Taşar, F. M. ve Karaçam, S. (2008). “T.C. 6-8 sınıflar fen ve teknoloji dersi öğretim programının A.BD. Manssachusetts eyalet bilim ve teknoloji/mühendislik dersi öğretim programı ile karşılaştırılarak değerlendirilmesi”. Milli Eğitim Dergisi, 179, 195-212.
  • Türkoğlu, A. (2012). Karşılaştırmalı eğitim nedir? S. Aynal (Edt.). Karşılaştırmalı eğitim yansımaları (1-22). Ankara: Pegem Akademi.
  • Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme. Kuram ve Teknikler. Ankara: Alkım Ya- yıncılık.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 38 citations in total.

Details

Primary Language tr;en
Journal Section Makaleler
Authors

M.diyaddin Yaşar This is me

Mustafa Sözbilir This is me

Publication Date March 23, 2015
Published in Issue Year 2014 Volume: 18 Issue: 3

Cite

APA Yaşar, M., & Sözbilir, M. (2015). 2007 Türkiye ve 2008 Almanya Nordrhein Westfalen Eyaleti Gymnasium Kimya Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(3), 135-161.

Creative Commons Lisansı
ATASOBEDAtatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.