Dünya genelinde olduğu gibi Türkiye ekonomisi açısından da önemli bir
faaliyet olan turizm, ülkemizde ki birçok şehir için geliştirilmesi gereken
unsurların başında gelmektedir. Son dönemlerde ülkemize gelen turistlerin deniz
turizmine yönelik tercihlerini belirli düzeylerde korunmuş, doğal ve kültürel
çevre şartlarını bir arada karşılayabilen alanlara yoğunlaştıkları
görülmektedir. Bu alanda ki yeni arayışlar geleceğin turizm faaliyetlerinde
doğal ve kültürel imkânların, özellikle ülkemiz turizminde gelecek dönemlerde
daha ön planda olacağını göstermektedir. Türkiye’de pek çok doğal ve kültürel
potansiyele sahip alanlar, geleceğin turizm alanları olarak gelişmeyi
beklemektedir. Özellikle Anadolu topraklarının yerleşim tarihine bakıldığında
çok eski tarihi dönemlere inen, 100’e yakın medeniyetin kurulduğu, bünyesinde
tarihi, kültürel ve doğal birçok turizm zenginliğini bulundurmaktadır. Bu
nedenle ülkemizde arkeolojik ve tarihi yapılarla dolu şehirler ve çevreleri
birçok kültürel zenginliği, turizm açısından değerlendirilebilir durumdadır. Türkiye’nin
Turizm Coğrafyası içerisinde, Anadolu da ortalama bir turizm konumuna sahip
olan Osmaniye ili, 3000 yıllık tarihi yerleşim geçmişi ile tespit ve tescili
yapılmış 26 kale, 113 sit alanı, 8 adet ören yeri, 30 adet höyük alanı ve
ülkemizin ilk açık hava müzesi olan Karatepe-Aslantaş Müzesi ile kültürel
zenginliğini kanıtlayan birçok tarihi esere sahiptir. Bu özellikleri ile kültür
turizminin yanında uygun coğrafi konumu, yer şekilleri ve iklim özellikleri ile
birlikte, Osmaniye ilinin doğal güzellikleri de turizm açısından önemli
unsurlar barındırmaktadır. Bu özellikleri nedeniyle, ilde kuş ve kelebek
gözlemciliği, foto safari, doğa yürüyüşü ve dağ turizmi, yaban hayatı
gözlemciliği, off-road turizmi, botanik ve endemik tür turizmi, yayla turizmi,
sportif olta balıkçılığı, akarsu turizmi, Hava sporları turizmi, av turizmi,
kamp ve karavan turizmi, özel ilgi turizmi gibi birçok doğa turizmi ve eko
turizm imkânlarına sahip fonksiyonları bulundurmaktadır. Bu çalışma kapsamında
Osmaniye’de geçmişten günümüze turizm faaliyetlerinin mevcut durumu ve
geliştirilmesi için yapılması gerekenlerin tespit edilerek, gerekli turistik alt yapının oluşturulması,
şehrin etkili bir şekilde tanıtımının yapılması ile şehrin ekonomik açıdan
kalkınması oldukça önemlidir. Osmaniye
ve çevresiyle ilgili yapılan literatür ve etüt çalışmaları sonucunda elde
edilen verilerin değerlendirilmesi yapılarak, çalışma sahasında ki belirlenen
sorunlar ile var olan mevcut imkânlar belirlenerek turizm potansiyelinin
arttırılmasına yönelik çeşitli öneriler getirilmiştir.
Causa, H., Atalay, İ., ve Mortan, K., (2011). Türkiye Bölgesel Coğrafyası, İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
Gürdal, M., (2014). Türkiye Turizm Coğrafyası “Profesyonel Turist Rehberi ve Gezi Kılavuzu”, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
İzgi, M. T., (2007). Osmaniye İlinin Turizm Potansiyelinin Bölgesel Kalkınma Politikaları Açısından Değerlendirilmesi ve Sürdürülebilir Turizmin Gelişimi İçin Bir Model Önerisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Koca, N., (2011), Doğal ve Sosyo-Ekonomik Özellikleri Açısından Osmaniye Yaylaları, Pegem Akademi, Ankara..
Koç, E., (2008), Osmaniye’nin Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yapısı, Nobel Yayın ve Dağıtım, Adana.
Kutluk, H., ve Aytuğ, B., (2000), “Endemik plants of the balkan peninsula: in to the Next millenium, Proceeding of the 2nd Balkan Botanical Congress, İstanbul, Turkey I (Ed. N. Özhatay)”, İstanbul.
Osmaniye Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, (2009). Osmaniye İl Çevre Durum Raporu.
Osmaniye Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, (2014). Osmaniye İl Çevre Durum Raporu.
Sevindi,C.(2013). “Ekoturizm ve kuş gözlemciliği açısından Kuyucuk Gölü kuş cenneti (Arpaçay-Kars)”. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:61, 63-76.
Şenol, F., (2015), Türkiye Turizm Coğrafyası ve Dünya Kültürel Mirası, Detay Yayıncılık, Ankara.
T.C. Orman ve Su işleri Bakanlığı Doğa Turizmi Master Planı 2013-2023, (2013). Osmaniye.
Causa, H., Atalay, İ., ve Mortan, K., (2011). Türkiye Bölgesel Coğrafyası, İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
Gürdal, M., (2014). Türkiye Turizm Coğrafyası “Profesyonel Turist Rehberi ve Gezi Kılavuzu”, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
İzgi, M. T., (2007). Osmaniye İlinin Turizm Potansiyelinin Bölgesel Kalkınma Politikaları Açısından Değerlendirilmesi ve Sürdürülebilir Turizmin Gelişimi İçin Bir Model Önerisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Koca, N., (2011), Doğal ve Sosyo-Ekonomik Özellikleri Açısından Osmaniye Yaylaları, Pegem Akademi, Ankara..
Koç, E., (2008), Osmaniye’nin Sosyo-Ekonomik ve Kültürel Yapısı, Nobel Yayın ve Dağıtım, Adana.
Kutluk, H., ve Aytuğ, B., (2000), “Endemik plants of the balkan peninsula: in to the Next millenium, Proceeding of the 2nd Balkan Botanical Congress, İstanbul, Turkey I (Ed. N. Özhatay)”, İstanbul.
Osmaniye Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, (2009). Osmaniye İl Çevre Durum Raporu.
Osmaniye Valiliği, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, (2014). Osmaniye İl Çevre Durum Raporu.
Sevindi,C.(2013). “Ekoturizm ve kuş gözlemciliği açısından Kuyucuk Gölü kuş cenneti (Arpaçay-Kars)”. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı:61, 63-76.
Şenol, F., (2015), Türkiye Turizm Coğrafyası ve Dünya Kültürel Mirası, Detay Yayıncılık, Ankara.
T.C. Orman ve Su işleri Bakanlığı Doğa Turizmi Master Planı 2013-2023, (2013). Osmaniye.